نیازهای کودکان به والدین، جدی بگیرید

افکار نیوز: یک خانواده جوان برای رشد به یک زندگی آرام و مستقل نیاز دارد. همزمان با این مادر بزرگ‌ها و پدر بزرگ‌ها نیز می‌خواهند مفید واقع شده و تا جایی که می‌توانند برای نوه‌های خود کارهای مختلفی انجام دهند، اما این نباید به عنوان از بین رفتن اختیارات والدین تلقی شود. بلکه با کمی درک احتیاجات هر نسل را می‌توان تامین کرد.

مادر بزرگ و پدر بزرگ می توانند برای یک زن و شوهر جوان کمک بسیار خوب و مفیدی باشند. آن‌ها هم از وجود نوه خود لذت می‌برند. برخی از آن‌ها می‌پرسند:«چگونه است که من نمی‌توانستم از وجود بچه‌های خود به قدر نوه‌هایم شادمان شده و لذت ببرم.» شاید علت آن مسئولیت سنگینی بود که مستقیما بر عهده داشتند.

در بسیاری از نقاط مختلف دنیا پدر بزرگ‌ها و مادر بزرگ‌ها به عنوان متخصص اطفال تلقی می‌شوند و اکثرا در مواردی که برای مادر جوان و بی‌تجربه مسائل و مشکلاتی راجع به نوزادش پیش می‌آید یا به کمکی نیازمند باشد از مادرش خواهد پرسید. داشتن چنین اعتمادی به مادر بزرگ نه فقط باعث اکتساب پندهای مادرانه است بلکه اغلب موجب تسلی روحی مادر جوان نیز می‌شود.

برخی از مادران جوان مشورت با پزشک طفل خود را از مشورت با مادربزرگ بهتر و مفیدتر نمی‌دانند، اما بسیاری از مادران دیگر به هیچ وجه حاضر نیستند با مادر بزرگ اصولا مشورتی کنند و این البته به دلایل چندی است: اولا بیشتر ما عادت کرده‌ایم که در هر موردی با پزشک متخصص مربوط به آن مشورت کنیم از قبیل روانشناسان، مددکاران و غیره و از طرف دیگر اعتقاد داریم که علوم بشری با سرعت بسیار زیادی پیشرفت می کند و بنابراین فکر می‌کنیم کسی که بیست سال قبل می‌توانسته از عهده به انجام رساندن کاری برآید.امروزه کاملا از کاروان تمدن عقب مانده است.

مهمتر از همه این‌که زن و مرد بی‌تجربه‌ای که معمولا جوان و شاید هنوز در دوران بلوغ باشند از دخالت‌های پدر بزرگ و مادر بزرگ در کارشان ناراحت شده و می‌خواهند به تمام جهان و به خود ثابت کنند که می‌توانند به تنهایی و مستقل زندگی خود را اداره کنند و به هیچ صورتی حاضر نیستند بار دیگر به دوران کودکی و طفولیت خود بازگشت کرده و دوباره به پدر و مادر خود تکیه کنند.

در بسیاری از خانواده‌ها در مورد تربیت فرزندان به ویژه فرزند اول سازش کاملی میان پدر و مادر و پدر بزرگ‌ها و مادر بزرگ‌ها برقرار است ولی در بعضی از آن‌ها اختلافات کم و زیادی در این مورد وجود دارد. به هر حال تمام این اختلافات به تدریج و با مرور زمان برطرف خواهد شد. مادر جوان خوشبختی که به خود اعتماد فراوان دارد، زمانی که به یاری و مشورت مادر بزرگ نیاز دارد، به سهولت از او این کمک را تقاضا خواهد کرد و در صورتی که پیشنهاد و نصیحت مادر بزرگ را مفید و عاقلانه تشخیص داد آن را خواهد پذیرفت و گرنه به طریقی مودبانه و شایسته آن را رد می‌کنند.

اما تمام مادران جوان آن‌قدرها اعتماد به نفس ندارند و مانند هر کسی در شغل جدید، زودرنج و احساساتی برخورد می‌کنند. پدربزرگ‌ها و مادر بزرگ‌ها نیز باید از یک سو دوران جوانی و زودرنجی خود را به یادآورده و سعی کنند از دخالت‌های بیجا خودداری کنند. از طرف دیگر به خاطر محبت و علاقه بسیار زیادی که به نوه‌های خود دارند نمی‌توانند از اظهار عقیده در مورد پرستاری از آن‌ها خودداری کنند.

والدین بزرگ در این دوره و زمانه تغییرات شگفت انگیزی در مورد پرستاری و مراقبت از نوزادان به زمان قدیم می‌بینند. مانند تغییر برنامه تغذیه، زود دادن غذاهای جامد به طفل و غیره که قبول تمام این تغییرات برای آن‌ها بسیار مشکل و دشوار است و از این‌که مادران جوان این تغییرات را با شوق و علاقه انجام می‌دهند ناراحت می‌شوند. یک مادر خوب و شایسته می‌تواند با دعوت والدین بزرگ در این قبیل مباحث به راحتی روابط حسنه و نیکویی با آن‌ها برقرار کنند.

این نکته کاملا روشن است که مباحثات علنی همیشه بر کنایات و اشارات مبهم و سکوت‌های ناراحت کننده رجحان دارد. مثلا ما به عنوان مادری که اطمینان داریم که راهی را که برای تربیت طفل خود انتخاب کرده‌ایم کاملا صحیح است به مادر بزرگ خواهیم گفت:« من می‌دانم که این راه به نظر ما درست نیست ولی در این رابطه با پزشک هم مشورت خواهم کرد تا مطئن شوم که دستورات او را به درستی می‌فهمم و انجام می‌دهم.»

البته این حذف بدان معنی نیست که مادر تسلیم مادر بزرگ خواهد شد چون طبعا اتخاذ تصمیم نهایی با خود اوست. از سوی دیگر مادر بزرگ بایستی با پذیرفتن روش‌های جدید حتی الامکان به مادر طفل اعتماد و اطمینان بدهد تا متقابلا مادر نیز با او در موارد شک و تردید مشورت کنید.