فریاد زدن بر سر کودکان، عذر‌خواهی کنید

برترین‌ها: این بچه‌های دوست داشتنی که گاهی واقعا روی اعصاب هستند، وقت‌هایی چیزهایی می‌خواهند که به هیچ‌وجه درست و مناسب نیستند؛ مثلا در روز برفی دوست دارند دمپایی بپوشند یا نیمه‌شب فیلم تماشا کنند. این درخواست‌ها برای والدین بسیار ناراحت‌کننده هستند، زیرا کودک درک نمی‌کند و به هیچ صراطی هم مستقیم نیست. نتیجه هم این است که پدر و مادر برای متوجه کردن کودک دست آخر به داد زدن روی می آورند.
این مساله برای کودکان نیز خوب نیست. اگر همیشه با داد و هوار کردن می‌خواهید بچه را سر جایش بنشانید، باید بدانید اعتماد به نفس و احساس امنیت را در وجود کودک خود از بین می‌برید. اما اگر فقط در شرایط خاصی دست به دامن فریاد می‌شوید، فرزند دچار آسیب روحی نمی‌شود اما برای تربیت کودک هم روش خوبی نیست.
داد زدن ترسناک است و حس «جنگ در مقابل جنگ» را در کودک تقویت می‌کند. هنگامی که سر کودک داد می‌زنید در واقع درک اطلاعات توسط کودک را مختل می‌کنید. اما وقتی به آرامی اشتباه‌اش را به او گوشزد می‌کنید او با آسودگی خیال می‌تواند درک کند که منظور و هدف شما چیست. با داد زدن فقط به کودک می‌آموزیم هر وقت ناراحت یا عصبانی بود داد بزند. دکتر هات یکی از کارشناسان تربیت کودک می‌گوید: «اگر کودک را کتک بزنید، او کتک می‌زند. اگر داد بزنید، داد می‌زند. اگر آرام باشید، آن‌ها نیز یاد می‌گیرند خونسردی خود را حفظ کنند.»

عذرخواهی کنید
اگر به هر دلیلی سر کودک فریاد کشیده‌اید بسیار مهم است که از او عذرخواهی کنید و بگویید باید به روش دیگری این شرایط را کنترل می‌کردید. دکتر هات اعتقاد دارد: «خیلی از والدین متوجه نمی‌شوند که هرکسی می‌تواند اشتباه کند، به همین دلیل اشتباه خود را قبول نمی‌کنند. بدتر این‌که برای این کار هرگز عذرخواهی نیز نمی‌کنند.» این باعث می شود تا بیشتر حواس‌تان به رفتارها و واکنش‌هایتان باشد و شاید کمک کند تا روشی غیر از داد زدن را برای تربیت کودک خود انتخاب کنید.

دوئل کردن
هنگام صبحانه، دخترتان از شما بستنی تقاضا می‌کند و به هیچ وجه هم تحمل شنیدن «نه» را ندارد. او با خود فکر می‌کند، اگر گریه کنم و جیغ بزنم شاید مامان آن را به من بدهد. او شروع می کند به جیغ زدن‌های اعصاب خرد کن و شما کنترل‌تان را از دست می‌دهید و سر او داد می‌زنید.

چرا والدین کنترل خود را از دست می‌دهند؟
هنگامی که کودک اعتماد به نفس والدین را از بین می‌برند (به حرف والدین گوش نمی‌کنند یا کارهایی می‌کنند که می‌دانند نباید انجام دهند)، این مساله برای پدر و مادر قابل تحمل نیست و در این موقعیت احساس درماندگی می‌کنند. وقتی سر کودک داد می‌زنید دلیل‌اش آن بستنی یا هر چیز دیگر نیست، مساله بازگرداندن آن اعتماد و به دست گرفتن دوباره کنترل اوضاع است. دوئلی که بین والدین و کودک برقرار می‌شود در واقع نشان‌دهنده این است که می‌خواهند به یکدیگر ثابت کنند، کدام یک قوی‌تر هستند. ما به این طریق می‌خواهیم به کودک یادآوری کنیم که ما مسئول و رئیس هستیم و حرف، حرف ماست.

بدون داد زدن هم می‌توان کودک را تربیت کرد
برای برنده شدن در دوئل، هوشمندانه‌ترین روش بیرون آمدن از حالت جنگ و دعواست. به جای این‌که شما در یک طرف میدان مبارزه کنید و کودک در طرف دیگر بایستید و با هم بجنگید، بهتر است با یکدیگر هم‌فکری کنید و برای حل مساله پیش آمده چاره بیاندیشید.

ابتدا موقعیت درست را برای او توضیح بدهید (ما برای صبحانه بستنی نمی‌خوریم). سپس چند پیشنهاد دیگر به او بدهید (آیا دوست داری شیر یا کورن فلکس بخوری؟) به این ترتیب کودک متوجه می‌شود او نیز تا اندازه‌ای روی شرایط کنترل و حق انتخاب دارد. اگر این روش هم کارساز نبود، باید سعی کنید این تنش را با کمی خنده، شوخ‌طبعی و به دست آوردن دل کودک از میان ببرید. به طور مثال، خیلی بی‌مقدمه با هم برقصید یا بازی‌های موردعلاقه او را انجام دهید تا ذهن‌اش از چیزی که خواسته منحرف شود.