۴۵۴۳۷
۵۰۵۲
۵۰۵۲

بیژن بنفشه خواه، می‌خواهم پدر کاملی باشم

بیژن بنفشه خواه یکی از بازیگران صاحبنام در حوزه طنز است او اگرچه بیشترین مقبولیت خود را مدیون ایفای نقش طنز در سریال های تلویزیونی است و معمولا در نقش های پردیالوگ ظاهر می شود، اما وقتی برای گفت و گو روبه رویش می نشینی کم حرف تر از آنچه انتظار داری.

مجله سیب سبز: بیژن بنفشه خواه یکی از بازیگران صاحبنام در حوزه طنز است او اگرچه بیشترین مقبولیت خود را مدیون ایفای نقش طنز در سریال های تلویزیونی است و معمولا در نقش های پردیالوگ ظاهر می شود، اما وقتی برای گفت و گو روبه رویش می نشینی کم حرف تر از آنچه انتظار داری.

بیژن بنفشه خواه، می‌خواهم پدر کاملی باشم

بیژن بنفشه خواه بی شک یکی از بازیگران صاحبنام در حوزه طنز است که فروردین ماه گذشته با سریال «روزهای بد به در» مهمان خانه های شما بود. او اگرچه بیشترین مقبولیت خود را مدیون ایفای نقش طنز در سریال های تلویزیونی است و معمولا در نقش های پردیالوگ ظاهر می شود، اما وقتی برای گفت و گو روبه رویش می نشینی او را کم حرف تر از آنچه انتظار داری می یابی.

از پدر بودن سیر نمی شوم

پدر بودن حس خیلی جالبی است و برای مسئولیت پذیرتر شدن افراد خیلی بهتر است. تا پدر نباشید نمی توانید این حس را درک کنید. وقتی پدر می شویم تازه متوجه زحماتی که پدران مان برای ما کشیده اند می شویم و قدر آنها را بیشتر می دانیم. من بچه ها را خیلی دوست دارم و ترجیح می دهم اگر امکانات و زمان اجازه می دهد ۴ یا ۵ بچه داشته باشم اما خیلی سخت است؛ هم از لحاظ مالی و هم از لحاظ معنوی.



باید تجربه کنید

وقتی پدر هستی و نقش پدر را بازی می کنی حس خیلی بهتری داری برای اینکه این حس را در واقعیت تجربه کرده ای و بهتر می توانی آن را درک کنی. خیلی پیش می آید که بعضی از حس ها شبیه هم هستند یعنی همان حس را از بچه خودت دیده ای و حالا قرار است در نقشی آن را بازی کنی که بیشتر مربوط به شیطنت های بچه هاست. آنها شیطنت های شان خیلی شبیه هم است.



تحمل دوری از خانواده را ندارم

وقتی برای کار مجبورم از خانه دور باشم دلم برای یاسمین و امیرعلی خیلی تنگ می شود و اگر دلتنگی اذیتم کند کار را تعطیل می کنم و به خانه بازمی گردم به خاطر همین دلتنگی دیگر کار شهرستان را قبول نمی کنم و ترجیح می دهم برای مدت طولانی از خانه دور نباشم و اگر مجبور باشم که به شهرستان بروم آنها را هم همراه خودم می برم.

همین چند وقت پیش یک سفر کاری به شیراز رفتم و خانواده ام را هم به همراه خودم بردم اما یاسمین خیلی بی قراری کرد و ما خیلی اذیت شدیم و از اینکه آن کار را قبول کرده بودم، واقعا پشیمان شدم.

وقتی سر کار هستم و دلم تنگ می شود با خانه تماس می گیرم و با یاسمین صحبت می کنم با اینکه او هنوز نمی تواند صحبت کند و فقط از پشت تلفن می خندد اما من تماس می گیرم و با او صحبت می کنم تا کمی از دلتنگی ام برطرف شود حتی وقتی همسرم هم بیرون از خانه یا سر کار است با منزل تماس می گیرد و با او صحبت می کند.



دوست ندارم پسرم درگیر کار شود

کار کردن با بچه ها سخت است. بچه هایی که از سن کم وارد کار بازیگری می شوند شخصیت شان خیلی زودتر از آنچه باید بزرگ می شود. من خودم اصلا دوست ندارم که بچه هایم تا قبل از اینکه بزرگ شوند وارد این کار شوند. ترجیح می دهم تا به سن بلوغ برسند و خودشان تصمیم بگیرند که وارد این کار شوند یا نه.

این بچه ها هم مثل بچه های کار هستند فرقی نمی کند مثل کودکانی که در خیابان ها هستند، اینها هم کار می کنند و پول درمی آورند و زمان کمی دارند برای بچه بودن و بچگی کردن و از همان سن کم وارد بازار کاری می شوند که همه افراد بزرگ هستند، محیط کاملا جدی است و برای همین روی شخصیت آنها اثر مطلوبی نمی گذارد.

هر نقشی که بازیگر بازی می کند به هر حال یک چیزی از خودش هم در آن نقش وجود دارد حالا فرقی نمی کند نقش یک کمک خلبان را داشته باشی یا نقش یک پیک موتوری در هر صورت شخصیت خود ما هم دخیل است.



پدرم از من راضی نبود

نمی دانم وظیفه ام را در مقابل پدرم انجام داده ام یا نه این را باید از پدرم بپرسید اما در کل بچه درسخوانی نبودم و پدرم هیچ وقت از درس خواندن من راضی نبود و فکر می کنم این بزرگ ترین مشکل ما بود و حالا اگر پسر خودم هم همین کار را با من انجام دهد من سعی می کنم از راه هایی به او کمک کنم مثل گرفتن معلم خصوصی یا هر جور که فکر کنم درست است حمایتش می کنم، اشتباهاتش را می بخشم و همیشه همراه او هستم البته باید ببینم در عمل کردن به این حرف ها چقدر موفق خواهم بود.

اگر قرار باشد قولی به بچه هایم بدهم شاید این باشد که تمام تلاشم را می کنم همیشه از لحاظ مالی و معنوی حمایت شان کنم و برای شان سنگ تمام بذارم.



می خواهم پدر کاملی باشم

اینکه من چقدر پدر خوبی بوده ام را باید از بچه هایم بپرسید. من نمی توانم نظر بدهم اما همیشه تلاشم بر این است که نه تنها از بچه هایم بلکه از همه توقعی نداشته باشم و انتظار کمی از آنها داشته باشم هرقدر آدم توقعش را از اطرافیان پایین بیاورد، قطعا راحت تر زندگی می کند و کمتر حرص می خورد.

یک پدر خوب به نظر من کسی است که هم از نظر مالی و هم از نظر معنوی بچه های خودش را حمایت کند. معمولا همه پدرها همه تلاش شان را می کنند تا همینطور باشند البته گاهی استثنا هم وجود دارد. همه پدر ها و مادر ها هم خوب نیستند متاسفانه داریم پدر و مادرهایی که برای فرزندان شان خوب نیستند اینکه بگوییم همه خوب هستند کمی شعاری به نظر می رسد این رابطه متقابل است.

وقتی بچه بزرگ می شود یک وظایفی دارد و در مقابل پدر و مادر هم وظایفی دارند اما فکر می کنم وظیفه پدر و مادر بیشتر است زیرا بچه برای خودش زندگی می کند اما هیچ پدر و مادری فرزندان شان را برای این بزرگ نمی کنند که از او توقع داشته باشند اما این حق بچه است که از پدر و مادر خود توقع داشته باشد که آنها هر کاری از دست شان برمی آید برای آنها انجام دهند.

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

  • اخبار داغ
  • جدیدترین
  • پربیننده ترین
  • گوناگون
  • مطالب مرتبط

برای ارسال نظر کلیک کنید

لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.