ریسه رفتن نوزاد، علائم صرع است؟

پارسی طب: علت واقعی آن دقیقا مشخص نشده است، اما ممکن است به دلیل مسائل روحی روانی ویا عادتی باشد. آنچه که در این رابطه مهم است عدم وجود ضایعه و اختلال عصبی درمغز است و می توان آنرا یک مسئله طبیعی تلقی نمود که دربرخی از کودکان وجود دارد.

آیا در موقع ریسه رفتن ممکن است قسمتی از بدن کودک دچار لرز و انقباضات مکرر ( همانند تشنج ) شود؟

بله. درحدود یک سوم موارد چند انقباض و لرز خفیف در دست، پا یا عضلات صورت ( نظیر فک یا لب ها ) رخ می دهد و به سرعت نیز برطرف می شود و هیچ مسئله ای را به وجود نمی آورد، اما درصورت وجود چنین حالتی برای اطمینان خاطر از عدم وجود صرع، بهتر است به پزشک مراجعه شود.

گاهی نیز کودک برای مدت کمتر از یک دقیقه بی حال و گیج و منگ می شود.

در ایجاد این حالت آیا ارث دخالت دارد؟

بله. دیده شده است که در حدود ۲۳% موارد سابقه چنین حالتی درافراد خانواده کودک مبتلا وجود دارد.

ریسه رفتن چه ویژگیهایی دارد؟

خصوصیات و ویژگیهای ریسه رفتن عبارتنداز:

این حالت در حدود۴% کودکان درسنین کمتر از ۶تا ۸ ماهگی اتفاق می افتد (۷۵% موارد) و به ندرت ممکن است قبل از۶ ماهگی یا پس از ۶ سالگی اتفاق بیفتد.

همیشه درموقع بیداری اتفاق می افتد.

تقریبا همیشه کمتر ازیک دقیقه طول می کشد و خود به خود بدون هیچ اقدامی بر طرف می شود.

ممکن است روزی یکبار تا ماهی یکباراتفاق افتد.

آیا ریسه رفتن باعث صدمات و اختلالات عصبی می شود؟

خیر. تقریبا هیچگاه دراثر ریسه رفتن صدمه ای به مغز نمی رسد و در آینده نیز هیچ مشکل جسمی یا روحی برجای نمی گذارد.

ریسه رفتن تاچند سالگی باقی می ماند؟

دراکثر موارد پس از سن ۳ سالگی از بین می رود و در حدود ۹۰% بیماران تا سن ۵ الی ۶ سالگی به طور کامل بهبود یافته و دیگر دچار حملات نمی شوند و سایر کودکان نیز به مرور زمان بهبود می یابند.

آیا ریسه رفتن نیاز به درمان خاصی دارد؟

در اکثر موارد خیر. اگر دفعات ریسه رفتن بیش از یکبار در روز باشد و یا بیش از یکدقیقه طول بکشد، اغلب با تجویز یک داوری آنتی کولینرژیک توسط پزشک بهبود یافته و یا دفعات و مدت آن کاهش می یابد. البته رفتار والدین در برخورد با چنین حالتی نیز در بدتر یا بهتر شدن آن بی تاثیر نیست.

در سایرموارد نیاز به هیچ نوع درمان خاصی نیست.

درموقع ریسه رفتن، والدین چه نکاتی را باید رعایت کنند؟

برخورد مناسب والدین با چنین ناراحتی در اکثر موارد باعث بهبودی سریع حمله و حتی کاهش دفعات حمله می شود.

لذا به والدین توصیه می شود نکات زیر را رعایت کنند:

درموقع حمله خونسردی خود را حفظ کرده و بدون آنکه کودک متوجه اضطراب و نگرانی شما شود او را دراز کرده و یک پارچه مرطوب ( سرد ) روی پیشانی او بگذارید.

هرگز اقدام به باز کردن دهان کودک و یا گذاشتن چیزی داخل دهان او نکنید.

برخی از والدین به اشتباه جهت اتمام حمله و نفس کشیدن، شانه ها یا سر کودک را گرفته و شدیدا تکان می دهند. جدا از این کار خود داری کنید.

نیازی به تنفس مصنوعی یا ماساژ قلبی نیست.

طوری رفتار نکنید که کودک برای رسیدن به مقاصد و اهداف خود از این حربه و شیوه استفاده کند.

درحالات زیر کودک را بلافاصله به اولین مرکز درمانی برسانید:

ـ اگرکودک بیش از یک دقیقه نفس نکشد.

ـ اگر اختلال هوشیاری پس از حمله بیش از یک دقیقه طول بکشد.