سن طلایی تربیت کودک را از دست ندهید!
تربیت کودک سه ساله راحت‌تر از سال‌های قبل است، او تقریباً در این سن منظور خود را با صحبت‌کردن به ما می‌رساند.
مجله موفقیت: تربیت کودک سه ساله راحت تر از سال های قبل است، او تقریباً در این سن منظور خود را با صحبت کردن به ما می رساند. بسیار آرام تر و حرف شنوتر از قبل شده است و مدام در حال فراگیری بهتر زبان است.
تربیت کودک سه ساله راحت تر از سال های قبل است، او تقریباً در این سن منظور خود را با صحبت کردن به ما می رساند. بسیار آرام تر و حرف شنوتر از قبل شده است و مدام در حال فراگیری بهتر زبان است. در ضمن، شما دیگر در این سن می توانید به او با آرامش بیشتری به خرید بروید و لذت ببرید.
مطالب را درک کردن
به خاطر دارم مرتب به کودک هجده ماهه ام می گفتم: "دم گربه را نکش" ولی او اصلاً به حرف های من توجهی نمی کرد. شاید این اتفاق برای همه والدین به صورت های مختلفی رخ داده باشد. در این صورت نباید تصور کنید کودک تقصیر دارد و به حرف ما توجهی نمی کند. کودکان زیر دو سال هنوز این توانائی را ندارند که دستورات شما را اجراء کند و به صحبت های شما گوش دهند.
در این سن، تنها کاری که می توانید انجام دهید این است که مرتب حرفتان را تکرار کنید تا او آن مطلب را فراموش نکند. بالاخره روزی فرا می رسد که دیگر نیازی نیست به او بگوئید فلان کار را انجام نده.
کودکان بین دو تا سه سال شروع به درک مسائل پیرامون خود می کنند، به دستورات شما بیشتر توجه می کنند و مطالب را در ذهن خود نگه می دارند. اگر به کودک هجده ماهه تان ده ها بار بگوئید: "رفتن به خیابان خطرناک است" با شما طوری برخورد می کند که انگار اصلاً این جمله را نشنیده است.
در صورتی که اگر به کودک سه ساله ای همین جمله را بگوئید، عکس العمل او کاملاً متفاوت است و می گوید: "آها، یادم آمد". بنابراین هنگامی که کودک شروع به درک مطلب کرد، می توانید تربیت او را آغاز کنید.
ابراز احساسات کردن
خودخواهی کودک در سه سالگی کاهش می یابد و تا حدی به دیگران نیز توجه می کند. همین موضوع باعث می شود که والدین راحت تر تربیت او را آغاز کنند. کودک دو ساله تنها به احساسات و عواطف پدر و مادر خود توجه می کند در صورتی که کودک سه ساله سعی می کند با آنها ارتباط برقرار کند.
روزی مارتا از کودک سه ساله خود خواست تمام اسباب بازی هایش را جمع کند ولی ماتیو بدون توجه به حرف مادر به خواهر بزرگترش گفت این کار را انجام دهد.
بعد مادر به او گفت که به خاطر نافرمانی از دست او ناراحت شده است. چند دقیقه ای او را به حال خود گذاشت و ناگهان با کمال تعجب دید او با اشتیاق فراوان مشغول جمع آوری اسباب بازی هایش شده است. در همان حال از مادرش پرسید: "مرا دوست داری؟" مادر به او گفت: "حتی اگر گریه کنی، فریاد بزنی و نافرمانی کنی، باز هم دوستت دارم".
دوباره ماتیو پرسید: "از دست من ناراحت نیستی؟" مارتا گفت: "اگر به حرف های من گوش کنی، بیشتر خوشحال می شوم" هنگامی که ماتیو اسباب بازی ها را جمع کرد، پیش مادر آمد، او را بغل کرد و گفت: "مامان ببخشید". مارتا او را در آغوش کشید و گفت: "من هم به خاطر بلند صحبت کردن از تو معذرت می خواهم".
دوباره بعد از چند لحظه به مادر گفت: "مامان دیگه از دست من ناراحت نیستی این احساسات و عواطف معمولاً سه تا چهار سالگی در کودک ظاهر می شود. آنها واقعاً دوست دارند شما تحت هر شرایطی راضی و خوشحال باشید. اگر سخت گیر نباشید و به آن فرصت کافی بدهید و آنها را ببخشید، بسیار راحت می توانید با آنها ارتباط برقرار کنید.
کودک در سه سالگی از کارهائی که خود انجام می دهد بسیار خوشحال می شود و از خود تعریف می کند و دوست دارد آن را برای دیگران تعریف می کند و دوست دارد آن را برای دیگران تعریف کند تا آنها نیز او را تشویق کنند. یک شب ماتیو با خوشحالی فریاد زد: "من خودم چراغ درخت کریسمس را روشن کردم".
ما نیز او را تشویق کردیم و گفتیم: "وای، آفرین تو چقدر زرنگی". سپس او گفت: "مامان، بابا دیدید من همه کار بلدم". بنابراین کودک در این سن بسیار علاقه دارد کارها را خود به تنهائی انجام دهد. اگر شما به او اجازه چنین کاری را دهید، مطمئناً اعتمادبه نفس را در او افزایش خواهید داد.
قوانین منزل را اجراء کردن
از آنجائی که کودک سه ساله حرف شنوتر از قبل شده است، مادر راحت تر می تواند با او ارتباط برقرار کند. نه های مکرر در سن دو سالگی به پاسخ های مثبت بله تبدیل می شوند.
در این سن کودک خیلی سریع تر منظور شما را درک می کند گرچه هنوز در مواردی با شما مخالفت می کند ولی کمی منطقی تر شده و راحت تر می توان با او کنار آمد. کودک در سن دو سالگی تصور می کند تنها او در این دنیا وجود دارد، در صورتی که در سه سالگی نیازهای دیگران را نیز در نظر می گیرد.
از او انتظار نداشته باشید به موقع کاری را انجام دهد و یا اسباب بازی هایش را جمع کند. ابتدا از او ار موردنظر را بخواهید، اگر انجام نداد به او فرصت دهید. و او را ببخشید تا بالاخره خود با میل و رغبت آن کار را انجام دهد. هرگز انتظار نداشته باشید تمام این تغییرات یک شبه به وقوع بپیوندد.
کودک سه ساله تا حدودی به قوانین حاکم بر خانه احترام می گذارد و دیگر چیزها را بی جهت نمی شکند. سعی می کند اعمالی را که والدینش از او انتظار دارند، انجام دهد. بر طبق روحیات و رشد فکری کودکتان می وانید به تدریج انتظارات خود را از او افزایش دهید. کودک سه ساله تقریباً متوجه شده است که چرا نباید در خیابان سه چرخه سواری کند.
در این سن، کودک بیش از انجام کار موردنظر در مورد آن فکر می کند. البته یادتان باشد که زیاد به او اعتماد نکنید. زیرا هنوز توانائی تشخیص درستی یا نادرستی آن کار را ندارد. بیشتر، کارهائی را انجام می دهد که شما از او خواسته اید و به او آموزش داده اید. یا به عبارت دیگر او به انجام کارهای خوب عادت می کند ولی دقیقاً متوجه نمی شود کدام کار درست و کدام نادرست است.
(کودک در سن شش، هفت سالگی می تواند کار خوب و بد را تشخیص دهد). گاهی اوقات روش های تزئینی که در دو سالگی کارساز نبودە، در سه سالگی قابل اجراء خواهد بود. به عنوان مثال اگر به کودک سه ساله ای به عنوان تنبیه اجازه ادامه بازی موردعلاقه اش را ندهید. خیلی زودتر پی به اشتباه خود می برد تا یک کودک دو ساله.
به او حق انتخاب دادن
در سه سالگی می توانید به او حق انتخاب بدهید. با این عمل، برای او ارزش قائل می شوید و او بیشتر به صحبت های شما توجه می کند. شما می توانید به این صورت از او نظرخواهی کنید: "فکر می کنی کدام لباس را بپوشم، بهتر است. آبی یا قرمز؟" (البته از ابتدا دو لباسی را انتخاب کنید که برایتان فرقی نداشته باشد) او با این کار احساس قدرت می کند.
تصور نکنید شما همیشه درست می گوئید و او باید به حرف های شما گوش دهد. از خود او نیز نظر بخواهید و برای آن ارزش قائل شوید. بیشتر کودکان وقتی به آنها قدرت انتخاب می دهید، در آینده افرادی می شوند که بهتر تصمیم گیری می کنند.
بازی های خیالی کردن
اغلب کودکان در طول روز مشغول بازی های خیالی می شوند و از انجام آن بسیار لذت می برند. آنها صحنه هائی را که در دنیای واقعی دوست دارند به وقوع بپیوندد، بازی می کنند. با این عمل آنها این توانائی را پیدا می کنند که حقایق را از دنیای پیرامون خود کشف کنند.
آنها در بازی های خود نقش حیوان، مامان، بابا، دکتر، مریض، راننده کامیون، معلم و یا شاهزاده را بازی می کنند. شما نیز می توانید در بازی های آنها شرکت کنید. به عنوان مثال بگوئید: "امروز من می خواهم میهمان تو باشم خوب، از من پذیرائی می کنی؟" شما از طریق بازی های آنها می توانید متوجه افکارشان شوید و در صورت نیاز به آنها کمک کنید.
شما می توانید از قدرت تصور او استفاده کنید تا به حرف های شما گوش دهد و با شما کنار بیاید. به عنوان مثال اگر می خواهید دندان او را مسواک بزنید و او شما را اذیت می کند بهتر است از زبان یک حیوان با او صحبت کنید و بگوئید: "دهانت را باز کن ببینم آشغالی روی دندان هایت هست یا نه؟
اگر آشغالی هست بیایم و آنها را بخورم. "او سریع دهانش را باز می کند تا آن حیوان خیالی آشغال ها را بخورد. بنابراین شما با این عمل، از قدرت تصور او استفاده می کنید و به هدفتان که مسواک زدن است، می رسید.
کودکان پیش دبستانی بسیار خیال پرداز هستند. یک کودک سه ساله در تصور خود سوار بر یک پرنده بزرگ می شود، پرواز می کند و لذت می برد. برخی از والدین تصور می کنند باید به او توضیح دهند که چه چیزی واقعی و چه چیزی واقعی نیست. گاهی در توضیح دادن به او افراط نیز می کنند. هرگز این کار را نکنید. تعادل را برقرار کنید. بگذارید فرزندتان از تخیلات خود لذت ببرد.
به مرور زمان او خود متوجه می شود که چه چیزی تخیلی است و چه چیزی واقعی است. مراقب باشید از تخیلات کودکتان در جهت منفی استفاده نکنید تا باعث وحشت او شوید. به عنوان مثال به او نگوئید فرشته ها همیشه و را نگاه می کنند اگر تو کار بدی کنی، هیچ وقت برای تو کادو نمی آورند و اگر کار خوبی کنی برایت هدیه می آورند شما با این کار به طور ناخودآگاه باعث ترس او خواهید شد.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼