محدودیت های رابطه زناشویی، مقایسه نکنید

معمولا زوجین طی بارداری تغییراتی را در روابط بین فردی خود تجربه می‌کنند که یکی از آنها مربوط به روابط زناشویی است.

سلامت: این روابط در بارداری می‌تواند تحت تاثیر عواملی قرار گیرد که از آن جمله می‌توان به شیوه رابطه زناشویی زوجین قبل از بارداری و همچنین مفهوم روابط زناشویی در نظر زوجین، وضعیت سلامت جسمی و روانی و عوارض دوران بارداری، باورها و ویژگی‌های فرهنگی زوجین، نحوه برخورد آنها با تغییرات فیزیکی زنان طی بارداری و در ضمن ترس از صدمه به جنین در زمان نزدیکی اشاره کرد.

محدودیت‌هایی جهت نزدیکی وجود دارد که عبارت‌اند از:

• سابقه سقط یا تهدید به سقط یا زایمان زودرس

• سابقه انقباضات خودبه‌خودی رحمی، خون‌ریزی و یا پارگی زودرس پرده دور جنین

• نارسایی دهانه رحم و همچنین تعداد زایمان‌های متعدد

• چهار تا شش هفته آخر بارداری

• سابقه فشار خون بارداری

• برخی موارد دیگر که توسط پزشک یا ماما عنوان شود

در سه ماهه سوم با نظر پزشکی که بارداری را پیگیری می‌کند نیز می‌تواند ادامه یابد. هر چند در بارداری به خصوص ماه‌های آخر باید پوزیشن و وضعیت مناسبی در حین نزدیکی در نظر گرفته شود که به شکم زن باردار فشاری وارد نیاید شاید بعضی خانم‌ها در حین بارداری به خصوص سه ماهه اول با کاهش میل جنسی روبه‌رو شوند که در برخی متون این مساله را به خستگی و تهوع ناشی از مراحل اولیه رشد جنین و جفت نسبت می‌دهند.

در برخی از خانم‌ها این مساله درست برعکس اتفاق می‌افتد و به افزایش تمایلات جنسی زن در سه ماهه اول منجر می‌شود. به‌طور کلی اگر منعی برای رابطه جنسی در بارداری نیست تعامل و تماس لازم است و نوازش کردن خانم‌ها در دوران بارداری به آرامش فکری و روانی آنها کمک می‌کند و موجب می‌شود فرزند شادتری به دنیا بیاورند و پس از زایمان نیز زودتر به زندگی زناشویی خود بازگردند.

بعد از تولد فرزند نیز عموما چند هفته (۴ تا ۶) طول می‌کشد تا مادران بتوانند در کنار رسیدگی به نوزاد خود را برای رابطه جنسی آماده کنند، به‌خصوص در اوایل رشد بچه ممکن است زوجین حریم خصوصی نداشته باشند تا احساسات جنسی خود را بروز دهند. توصیه می‌کنم حتما به حفظ این حریم خصوصی در هر مرحله از زندگی بپردازید تا زندگی جنسی و به دنبال آن سایر نقاط زندگی مشترک را با نشاط در کنار هم طی کنید.