وابستگی مادر به کودک، کم باشه یا زیاد؟

سوال مخاطب نی‌نی‌بان: فرزندم به شدت به مادرش وابسته است و لحظه‌ای از او دور نمی‌شود. چه باید بکنیم؟

پاسخ دکتر جمشید بیگدلی روانشناس بالینی:

مادرها در چنین شرایطی فکر می‌کنند فرزندشان لجباز است اما این تازه شروع مرحله جداسازی است و مادر باید به فرزندش اجازه دهد با او مخالفت کند. در حقیقت این موضوع نشانه ارتباط صحیحی است که بین مادر و کودک باید شکل بگیرد و کمک می‌کند بعد از تولد فرزند پدر دوباره به ارتباط برگشته و طلاق عاطفی از بین برود. رابطه عاطفی بین مادر و کودک اگر طولانی شود استقلال طلبی در کودک شکل نمی‌گیرد و انگار بند ناف نامرئی همچنان مادر و فرزند را به هم وصل کرده است. حتی این موضوع می‌تواند در زندگی زناشویی آینده فرزند تاثیر گذاشته و باعث شود فرد از همسرش انتظار مراقبت و مادری داشته باشد. کودکی که وابستگی بیمارگونه دارد همیشه نگران مادر است و حتی برای مادرش مادری می‌کند. روابط اجتماعی ضعیفی دارد و تعداد دوستانش اندک است . انرژی برای فعالیت های فراتر از مادر و فرزندی انجام نمی‎گذارد و رابطه عاطفی با دیگران را خیانت به مادر می‌داند. این کودک به دنیای بیرون توجه ندارند و هر اتفاق بیرونی را خطر می‌داند. این پدر عزیز در مورد سن فرزندشان صحبت نکرده‌اند اما اگر از 2 سال گذشته بهتر است اجازه دهند استقلال کودکان حفظ شود. وابستگی مادر و نوزاد تا 2 سالگی طبیعی است اما بعد نباید مادر فرزندش را بسیار به خود وابسته کند. جدا کردن اتاق کودک از والدین اولین مرحله جداسازی و فرستادن کودک به مهد قدم بعدی است.