برنامه ریزی برای زایمان: خوب یا بد؟

نی نی بان، گروه ترجمه: برنامه ریزی برای زایمان بیشتر به آمادگی هر چه بیشتر برای آن لحظه مربوط می شود. برای اینکه بتوانیم هر چیزی را تحت کنترل قرار دهیم. خیلی از مادرهایی که تجربه زایمان داشته اند، معتقدند که در واقع بهترین برنامه برای زایمان این است که اصلا هیچ برنامه ریزی برای آن صورت نگیرد.

با اینکه خیلی از خانم های باردار در ابتدا با فکر ناشناخته بودن و غیرقابل کنترل بودن همه چیز، احساس ناراحتی می کردند، این اتفاق را بدون برنامه ریزی قبلی تجربه کرده و از آن لذت بردند. برای اینکه خیلی از خانمها مدت طولانی برای جزئی ترین چیزهای مربوط به زایمان برنامه ریزی می کنند ولی در نهایت به دلیل اتفاق های غیرمنتظره کارشان به سزارین کشیده است. البته باید درنظر داشت که ماماها و متخصصان زنان و زایمان در شیوه مراقبتی خود از بیماران تفاوت های محسوسی دارند. متخصصان در توصیه هایی که در زایمان هر چه بهتر به خانمها ارائه می دهند، می گویند که چه بحث سزارین در میان باشد چه پزشک مراحل دیگر یا داروهای خاصی را برای زمانی که دردهای آنها شروع می شود، در نظر گرفته باشد، این موضوع هیچ ربطی به شرایط بچه نخواهد داشت. هر اتفاقی که برای شما رخ می دهد تقریبا به شیوه مراقبتی شما و فلسفه ذهنی تان مربوط می شود. جامعه پزشکان زنان و زایمان کانادا در گزارشی اعلام کرده که در هر چهارکودک، یک کودک به شیوه سزارین به دنیا می آید و این آمار را خطرناک و بالا می داند. سازمان بهداشت جهانی گفته می گوید که هر آماری بالاتر از 15% دراین زمینه نشانه خطرناکی است. تحقیقات بهر حال نشان داده که آمار توصیه به سزارین از سوی پزشکان متخصص زنان و زایمان بالاتر از ماماهاست. ماماها زایمان را به عنوان تجربه ای کاملا طبیعی و استفاده از اپیدورال نگاه می کنند و خیلی از مراحل در زایمان، زمانی که مراقب اصلی افراد در دوران بارداری ماماها و نه متخصصان زنان و زایمان هستند، متغیرهستند. بهر حال اگر شما با ماما و متخصص زنان و زایمان خود در مورد شیوه زایمان موافق هستید، شاید نیازی به برنامه ریزی برای زایمان نداشته باشید و بتوانید با اعتماد به راهنمای خود همه چیز را در مسیر صحیح پیش ببرید. اغلب خانم هایی که متخصص زنان و زایمان راهنمای زایمان آنهاست، معمولا با یک «تیم مراقبتی» روبرو هستند. این به معنای آن است که وقتی دردهای زایمان آنها شروع می شود، هر شخص که در آن لحظه در بیمارستان مسوول است، بچه آنها را به دنیا می آورد. ولی پزشک متخصص برای پنج دقیقه پایانی و شاید تقریبا فقط موقع زایمان بالای سر آنها حاضر می شود و بیمار را با رزیدنت ها و دانشجویان پزشکی و پرستارهایی که شاید هرگز چیزی از دردهای زایمان نشنیده اند، تنها می گذارند. مردم به طور چرخشی وارد اتاق می شوند. بیمار آنها را نمی شناسد و از فکر آنها در مورد زایمان اطلاعی ندارد و به تجربه قبلی آنها آشنا نیست. احتمالا پرستارهایی که اطراف شما هستند قبلا دو تجربه انتخابی سزارین داشته و فکرمی کنند بهترین شیوه زایمان باشد. شاید رزیدنت زنان و زایمان با دستگاه استخراج مهارت کافی نداشته و شاید بخش زنان بیمارستان آن روز به حدی شلوغ باشد که اگر بخواهید درخواست اپیدورال بکنید، بهتر است زودتر و حتی زمانیکه هنوز درد زیادی احساس نمی کنید، آن را مصرف کنید. متخصصان زنان در کل به زایمان به عنوان یک شرایط خاص پزشکی نگاه می کنند که باید آن را تنظیم کرده وکمکهای لازم را به بیمار ارائه کرد. از نظر آنها زایمان یک امر طبیعی نیست که سیر زمانی خود را طی کند. هرمشکلی که بروز کند، نیازمند دخالت با ریسک بالاست و از استراتژی های با ریسک کمتر برای حل مشکلات استفاده نمی کنند. یک متخصص زنان و زایمان ممکن است حتی زمانیکه بدن بیمارش آماده زایمان نیست تصمیم به زایمان بگیرد. ممکن است آنها غشای کیسه آب را که برای زایمان اولتیماتومی تا نهایت بیست و چهارساعت ایجاد می کند، پاره کنند. اگر این کارموثر واقع نشود ممکن است به استفاده از داروهای مختلف روی بیاورند. این تحریک ها ممکن است دردهای وحشتناکی ایجاد کنند که استفاده از اپیدورال را در پی داشته باشند. اپیدورال به معنای این است که خانمها دیگر نمی توانند چیزی احساس کنند و متعاقبا نمی توانند تمرینات و حرکات دیگری را که به زایمان کمک می کند، انجام دهند. درنتیجه مراحل زایمان ممکن است کند پیش رود و شخص به ناچار سزارین داشته باشد.