با کودک بداخلاق چه کنیم؟
جیغ زدن، گریه کردن، لگد زدن، پرتاب کردن اشیا همگی علائم واحد بداخلاقی در کودکان است. اما چه چیزی باعث بد اخلاقی میشود، و چه کاری از دست ما بر میآید؟
درباب: بداخلاقی کودکان واکنش طبیعی کودک به اوضاع نابسامان است. اینگونه به نظر میرسد که کودک بداخلاقی میکند تا شما را از کوره بهدرببرد، اما در واقعیت، بد اخلاقیِ شدید غیرارادی است و بدون برنامه قبلی اتفاق میافتد. کودکان برای جلب توجه ما بدخلقی نمیکنند، آنها احساس ناامیدی میکنند و شرایط خوبی ندارند.
چه کسی بد اخلاق است؟
هر شخص برای لحظاتی هم که شده بداخلاق میشود، اما کجخلقی در کودکان بین یک تا چهار ساله بسیار رایج است. کجخلقی در حدود ۸۰ درصد کودکان این گروه سنی اتفاق میافتد. اما برخی از کودکان بیشتر از بقیه بداخلاق هستند. کودکانی که طبق برنامه روزانهشان جلو نروند به راحتی ناراحت میشوند چون یا گرسنهاند یا دیگر خیلی خسته شدهاند سطح پیشرفت کودک نیز مهم است. کودکان کوچکتری که آنچه به آنها گفته شده را میفهمند اما خیلی کوچکاند و نمیتوانند به آنها عمل کنند ممکن است احساس ناامیدی کنند. خلقوخوی آنها مهم است. شاید فرزند اول شما خوش برخورد بود و هیچ وقت کج خلقی نمیکرد ولی فرزند دوم مستعد این امر باشد. هر بچهای اخلاق خاص خود را دارد، حتی آنهایی که در یک خانه و با والدینی یکسان بزرگ میشوند، و در شرایط مختلف به روش خودشان عمل میکنند. کودکانی که در محیطهای استرسزا زندگی میکنند ممکن است کنترلشان را از دست دهند. از آنجایی که کودکان با دیدن والدینشان از آنها الگو میگیرند، خیلی مهم است که خودتان با برخورد مناسب با ناکامیها با مثال به آنها آموزش دهید.
چه چیزی باعث بداخلاقی میشود؟
بچههای کوچک مشغول یادگیری مهارتهای جدید هستند و ادعای استقلال دارند. وقتی چیزی مزاحم این امر شود، نمیدانند چه پاسخی به آن بدهند. شاید فرزند شما تلاش میکند تا جورابش را بپوشد اما نمیتواند این کار را درست انجام دهد. یا شاید شما به جای اینکه نان تست آنها را مربعی برش بزنید دارید آن را مثلثی برش میزنید. ناتوانایی آنها در انجام کامل این امر میتواند به بداخلاقی آنها منجر شود. علاوه با این، کودکان محدودیتهای خودشان را دارند، و علاوه بر این والدین هم محدودیتهایی ایجاد میکنند، که باعث ناکام شدن بچهها میشود. شما به کودکان اجازه نمیدهید چاقو را نگه دارند، اصرار میکنید که در صندلی مخصوص بچه در ماشین بنشیند. محدودیتها میتوانند باعث شوند که فرزندتان کاملا کنترل را از دست بدهد و قضیه بحرانی شود.
چطور باید با کج خلقی برخورد کنید؟
اغلب اینگونه تصور میشود که کودکان برای کنترل کردن والدینشان بداخلاقی میکنند. در پاسخ، والدین مجبور میشوند تا در برابر این اقدام جبهه بگیرند و قدرتشان را اثبات کنند. درحالیکه اگر دلیل واقعی این رفتار که احساس ناتوانی کودک و تلاش او برای کنترل خودش است را درک کنید در این صورت شما خود را در موقعیتی میبینید که به جای غلبه کردن بر آنها به آنها کمک میکنید.جیم وییز روانشناس، میگوید: "اجبار نکنید. سعی نکنید بحث کنید یا دلیل بیاورید. تماس چشمی برقرار نکنید. توجه زیاد حتی منفی نشان ندهید."خونسردی خود را حفظ کنید. فرزند شما کنترل خود را از دست داده است و ترسیده است ولی شما باید خودتان را کنترل کنید. یورش بردن به داخل اتاق یا فریاد زدن بر سر فرزندتان فقط شرایط را بدتر میکند. وییز به والدین توصیه میکند تا قبل از اینکه درباره فرزندشان قضاوت عجولانه کنند رفتار خودشان را در حالت عصبانیت بسنجند چون کودکان اغلب آن چیزی را که میبینند انجام می دهند. "کودک را تنبیه نکنید. سرزنش کردن و یا فریاد زدن ممکن است این رفتار را در کوتاه مدت سرکوب کند، اما کودک هیچ چیزی درباره رفتار مناسب برای برخورد با اینگونه احساسات را یاد نمیگیرد."به کودک جایزه ندهید. تلاش برای متوقف کردن بداخلاقی با دادن آن چیزی که کودک میخواهد وسوسه کننده است، اما والدین باید این محدودیتها را رعایت کنند، مهم نیست که این لجبازی چقدر شدید باشد. جایزه دادن به کودک یاد میدهد که چگونه از این کجخلقی استفاده کند، و باعث میشود تا این رفتار دائمی شود. پس محکم و استوار باشید.برای این کار تیمی تلاش کنید. وییز میگوید: "خیلی مهم است. هر کسی که در خانه است، والدین، برادر یا خواهر بزرگتر، خویشاوندان و پرستار بچه باید یکسان برخورد کنند" برای مقابله با بداخلاقی هماهنگی کلید موفقیت است.
بعد از بداخلاقی باید چی کار کنیم؟
بعد از اینکه طوفان آرام شد، با فرزندتان دوباره ارتباط برقرار کنید. او را به خاطر آرامشاش ستایش کنید. به او نزدیک شوید و درباره اتفاق پیش آمده صحبت کنید. دلیل ناکامیاش را بدانید و برای او توضیح دهید که این رفتار او و نه خود او بود که بد بود. و این بحثی خواهد بود که شما احتمالا بیش از یک بار درگیر آن خواهید بود. بیشتر کودکان وقتی که مهارتهای جدید بیاموزند و استقلال بیشتری داشته باشند، از مرحله لجبازی بیرون میآیند، پس صبور باشید.
چه کسی بد اخلاق است؟
هر شخص برای لحظاتی هم که شده بداخلاق میشود، اما کجخلقی در کودکان بین یک تا چهار ساله بسیار رایج است. کجخلقی در حدود ۸۰ درصد کودکان این گروه سنی اتفاق میافتد. اما برخی از کودکان بیشتر از بقیه بداخلاق هستند. کودکانی که طبق برنامه روزانهشان جلو نروند به راحتی ناراحت میشوند چون یا گرسنهاند یا دیگر خیلی خسته شدهاند سطح پیشرفت کودک نیز مهم است. کودکان کوچکتری که آنچه به آنها گفته شده را میفهمند اما خیلی کوچکاند و نمیتوانند به آنها عمل کنند ممکن است احساس ناامیدی کنند. خلقوخوی آنها مهم است. شاید فرزند اول شما خوش برخورد بود و هیچ وقت کج خلقی نمیکرد ولی فرزند دوم مستعد این امر باشد. هر بچهای اخلاق خاص خود را دارد، حتی آنهایی که در یک خانه و با والدینی یکسان بزرگ میشوند، و در شرایط مختلف به روش خودشان عمل میکنند. کودکانی که در محیطهای استرسزا زندگی میکنند ممکن است کنترلشان را از دست دهند. از آنجایی که کودکان با دیدن والدینشان از آنها الگو میگیرند، خیلی مهم است که خودتان با برخورد مناسب با ناکامیها با مثال به آنها آموزش دهید.
چه چیزی باعث بداخلاقی میشود؟
بچههای کوچک مشغول یادگیری مهارتهای جدید هستند و ادعای استقلال دارند. وقتی چیزی مزاحم این امر شود، نمیدانند چه پاسخی به آن بدهند. شاید فرزند شما تلاش میکند تا جورابش را بپوشد اما نمیتواند این کار را درست انجام دهد. یا شاید شما به جای اینکه نان تست آنها را مربعی برش بزنید دارید آن را مثلثی برش میزنید. ناتوانایی آنها در انجام کامل این امر میتواند به بداخلاقی آنها منجر شود. علاوه با این، کودکان محدودیتهای خودشان را دارند، و علاوه بر این والدین هم محدودیتهایی ایجاد میکنند، که باعث ناکام شدن بچهها میشود. شما به کودکان اجازه نمیدهید چاقو را نگه دارند، اصرار میکنید که در صندلی مخصوص بچه در ماشین بنشیند. محدودیتها میتوانند باعث شوند که فرزندتان کاملا کنترل را از دست بدهد و قضیه بحرانی شود.
چطور باید با کج خلقی برخورد کنید؟
اغلب اینگونه تصور میشود که کودکان برای کنترل کردن والدینشان بداخلاقی میکنند. در پاسخ، والدین مجبور میشوند تا در برابر این اقدام جبهه بگیرند و قدرتشان را اثبات کنند. درحالیکه اگر دلیل واقعی این رفتار که احساس ناتوانی کودک و تلاش او برای کنترل خودش است را درک کنید در این صورت شما خود را در موقعیتی میبینید که به جای غلبه کردن بر آنها به آنها کمک میکنید.جیم وییز روانشناس، میگوید: "اجبار نکنید. سعی نکنید بحث کنید یا دلیل بیاورید. تماس چشمی برقرار نکنید. توجه زیاد حتی منفی نشان ندهید."خونسردی خود را حفظ کنید. فرزند شما کنترل خود را از دست داده است و ترسیده است ولی شما باید خودتان را کنترل کنید. یورش بردن به داخل اتاق یا فریاد زدن بر سر فرزندتان فقط شرایط را بدتر میکند. وییز به والدین توصیه میکند تا قبل از اینکه درباره فرزندشان قضاوت عجولانه کنند رفتار خودشان را در حالت عصبانیت بسنجند چون کودکان اغلب آن چیزی را که میبینند انجام می دهند. "کودک را تنبیه نکنید. سرزنش کردن و یا فریاد زدن ممکن است این رفتار را در کوتاه مدت سرکوب کند، اما کودک هیچ چیزی درباره رفتار مناسب برای برخورد با اینگونه احساسات را یاد نمیگیرد."به کودک جایزه ندهید. تلاش برای متوقف کردن بداخلاقی با دادن آن چیزی که کودک میخواهد وسوسه کننده است، اما والدین باید این محدودیتها را رعایت کنند، مهم نیست که این لجبازی چقدر شدید باشد. جایزه دادن به کودک یاد میدهد که چگونه از این کجخلقی استفاده کند، و باعث میشود تا این رفتار دائمی شود. پس محکم و استوار باشید.برای این کار تیمی تلاش کنید. وییز میگوید: "خیلی مهم است. هر کسی که در خانه است، والدین، برادر یا خواهر بزرگتر، خویشاوندان و پرستار بچه باید یکسان برخورد کنند" برای مقابله با بداخلاقی هماهنگی کلید موفقیت است.
بعد از بداخلاقی باید چی کار کنیم؟
بعد از اینکه طوفان آرام شد، با فرزندتان دوباره ارتباط برقرار کنید. او را به خاطر آرامشاش ستایش کنید. به او نزدیک شوید و درباره اتفاق پیش آمده صحبت کنید. دلیل ناکامیاش را بدانید و برای او توضیح دهید که این رفتار او و نه خود او بود که بد بود. و این بحثی خواهد بود که شما احتمالا بیش از یک بار درگیر آن خواهید بود. بیشتر کودکان وقتی که مهارتهای جدید بیاموزند و استقلال بیشتری داشته باشند، از مرحله لجبازی بیرون میآیند، پس صبور باشید.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼