علت بداخلاقی کودکان، هشت دلیل رایج

بچه ها کنجکاون تا بدونن این جهان و پیچدگی هاش چطور کار میکنه و همیشه هم در تلاشن تا از همه چیز سر در بیارن.

یکی از جمله های پرکاربردی که شاید اکثر پدر و مادرها اون رو همیشه نسبت به بدرفتاری های فرزندشون بیان می کنن اینه که "من نمی فهمم چرا اون این کار رو می کنه". هشت دلیل رایج برای بدرفتاری بچه ها وجود داره که دونستنش برای پدر و مادرها بسیار مفیده. چون اگه شما متوجه علت اصلی بد رفتاری و بداخلاقی فرزندتون بشید قطعا راحت تر میتونید حلش کنید. در این مطلب در رابطه با دلایلی که کودکتان بدرفتاری میکنه و راه حل هایی که کمک میکنه تا این مشکل رو حل کنید، بیشتر آشنا میشیم.

آیا مراقبین وظیفشون رو به درستی انجام میدن؟

بچه ها کنجکاون تا بدونن این جهان و پیچدگی هاش چطور کار میکنه و همیشه هم در تلاشن تا از همه چیز سر در بیارن. آنها برای اینکار ابتدا والدین و مراقبین خودشون رو امتحان می کنن تا بفهمن که چه حد و مرزهایی روبروشون قرار داره و آیا اصلا کسی محدودیت یا قانون مشخصی برای کارهایی که انجام میدن تعیین میکنه یا نه؟ و این حد و مرزها تا کجا اونها رو محدود میکنه؟

شاید این یک تست ناامید کننده برای والدین باشه اما این یک روند طبیعی محسوب میشه و با مدیریت درست میشه از این موقعیت برای تغییر زندگی بچه ها استفاده کرد. فقط کافیه حد و مرزهای دقیقی براشون تعیین کنید و پیگیر فعالیت هاشون باشین. با اینکار فرزندتون خودش رو با ارزش های مثبت تطبیق میده و این پیگیری و توجه شما اعتماد به نفس فرزندتون رو بیشتر میکنه.

کودکان با توقعات متفاوتی بین خانه و مدرسه روبرو هستن

برای اینکه بچه ها درک درستی از دنیا و شگفتی های اطرافشون داشته باشن نیاز به احساس آرامش، امنیت و اطمینان خاطر دارن. اونها این احساس رو از طریق آموزش هایی که تو خونه و مدرسه داده میشه، کسب میکنن. اما نکته ی مهم در همه ی این آموزش ها، ثبات و انسجام بین آنهاست. اگه اونها پیام های مختلف و متنوعی رو بین خونه و مدرسه دریافت کنن، احساس ناخوشایندی خواهند داشت بنابراین سعی میکنن تا تست های بیشتری از حالت عادی رو اجرا کنن در نتیجه به مرور این مسأله باعث شکل گیری یک استرس درونی در بین اونها میشه.

با این اوصاف بهترین کار اینه که ابتدا در عین نظارت، با معلم فرزندتون صحبت کنید و روشهای تربیتی خودتون رو توضیح بدین و از نحوه ی برخورد معلم در موقعیت های مختلف مطلع بشید. هدف اینه که شما سعی کنید تا از یک زبان و سبک مشترک بین خانه و مدرسه استفاده کنید تا با یک پیام مشترک و سازگار، کودکی شادتر و مورد انتظار داشته باشید.

قوانین و انتظاراتی فراتر از توانایی بچه ها نداشته باشید

بچه ها توانایی درک خیلی از قوانین و انتظارات رو ندارن و گاهی اوقات والدین انتظاراتی فراتر از حد توانایی بچه ها دارن. همیشه باید سطح انتظارات و استراتژی های تربیتی رو متناسب با دوره ی رشد بچه ها در نظر بگیرین. مثلا این خیلی غیرمنطقیه که شما از یک بچه ی 2 ساله توقع داشته باشید که اتاقش رو به تنهایی تمیز کنه و اینکار رو دقیق انجام بده. تو این سن بچه ها به پشتیبانی و راهنمایی زیادی نیاز دارن. با مطالعه ی کتاب های آموزشی در مورد فعالیت هایی که بچه ها در هر دوره میتونن انجام بدن، مطلع بشید تا بفهمید چه چیزی مناسب رشد فرزندتون هست.

بداخلاقی کودکان نشونه ای از اعلام استقلال به اطرافیانه

معمولا کودک از حدود دوسالگی شروع به اعلام استقلال میکنه. آنها شروع میکنن به انجام کارهایی که احساس استقلال و کنترل رو به کارها و حدود زندگیشون نشون بدن. طولی نمیکشه تا اونها به والدین و اطرافیانشون نشون میدن که "میتونن" به تنهایی کارهایی مثل غذا خوردن، مسواک زدن، خوابیدن و لباس پوشیدن رو انجام بدن. اونها در عین حال تشخیص میدن که میتونن کاری رو انجام بدن که ناراحتیه شمارو بدنبال داره و این کارها رو با کنترل انجام میدن.

اما راه حل این کار چیه؟ شما باید یک تعداد انتخاب طی زندگی روزانه به بچه ها بدین تا از طریق اونها بچه ها حس کنن که دارن زندگیشون رو به راه های مثبت دیگه ای کنترل میکنن. این راه حل کلید یاد گرقتن روشی ساده و دوستداشتنی برای انضباط داشتنه. بنابراین بدرفتاری های بچه به راحتی و بدون نیاز به درگیری احساسی برطرف میشه و بدون درگیری احساسی دلیلی برای بچه وجود نداره تا بخواد برای بدست آوردن کنترل کارها، شورش یا بدخلقی کنه.

احساس بیماری، خستگی، گرسنگی و خواب در کودکان

وقتی نیازهای اساسی کودک هر روزه به شکلی منظم برطرف نشه اونها شروع به بدرفتاری، گریه و کج خلقی میکنن. راه حل ساده برای این مشکل اینه که یک روال طبیعی و منظم و روتین برای غذاخوردن، بازی کردن و خوابیدن کودک داشته باشید.

پرخاشگری کودک به دلیل تجربه نداشتن

وقتی که بچه ها برای اولین بار میخوان که از خیابون عبور کنن قطعا نمیدونن باید به هر دوطرف نگاه کنن و این ما هستیم که باید این رو بهشون یاد بدیم. همین تکنیک رو باید برای بقیه موارد استفاده کنیم. بچه ها تا زمانی که درمورد کاری که انجام میدن اطلاعات و تجربه ی قبلی بدست نیارن رفتارشون رو پی در پی تکرار میکنن.

شما میتونید خیلی راحت، با لحنی ساده و واضح چیزی رو که نیاز به انجامش هست رو به جای چیزی که نباید انجام بشه برای بچه ها توضیح بدین. بهتره که بگین: "این کار رو با دقت ببر (حمل کن)" بجای اینکه بگید "این رو نندازی". بنابراین ما دانشی برای زمان های بعدی به آنها خواهیم داد.

بد اخلاقی های پی در پی و برطرف شدن خواسته ی کودک

هیچ کدام از پدر و مادرها به این فکر نمیکنن که دارن هدفمندانه به رفتار بد بچه هاشون پاداش میدن و با اینکار کودک تشویق میشه تا برای برطرف کردن خواسته هاش باز هم بدرفتاری خودش رو تکرار کنه. اگر بچه با گریه و زاری چیزی رو درخواست میکنه و شما هم به نیازش جواب میدین این یک نوع توجه منفی و پاداشی برای رفتار بد محسوب میشه.

تنها راه حل این رفتار اینه که شما بدون هیچ احساسی و با خونسردی با اونها روبرو بشین و خواسته شون رو برطرف نکنید تا وقتی که دست از رفتار بدشون بردارن و خواسته ی مد نظر شمارو انجام بدن.

کودکان از رفتار والدین خود کپی برداری میکنند

بچه ها خیلی راحت از رفتار بزرگترها کپی برداری میکنن. اگه پدر یا مادر رفتاری پرخاشگرانه داشته باشه کودک هم سعی میکنه اون رو کپی برداری کنه. بچه ها درحالت عادی چیزی هستن که در خانه میبینن و تجربه می کنن. اگر پدر و مادر فریاد می زنند و عصبانی میشن اونها هم همین عمل رو تکرار میکنن. اگر والدین از کلمه ی "چی" بجای "چی فرمودید" استفاده کردن بچه ها هم در مکالمات همین کلمات رو تکرار میکنن.

اما چطور میتونیم این مسأله رو حل کنیم: اگر چه اینکار ساده نیست اما والدین باید به رشد فرزند بعنوان درس زندگی برای رشد شخصیت خودشون نگاه کنن. بچه ها میتونن والدین رو به بهترین انسانها تبدیل کنن چون اونها هر روز این فرصت رو دارن تا به بهترین نحو در نقش یک انسان سالم بازی کنند و مدل و الگوی خوبی هم برای بچه هاشون باشن.

منبع: دونفره