اشتباهات رایج در تربیت کودکان، کدامند؟

گروه ترجمه نی‌نی‌بان: وقتی نوبت به تربیت بچه ها و درست رفتار کردن در مقابل رفتارهای نادرست آنها می رسد، همه به مشکل برمی خورند. ما به شما کمک می کنیم که این کار را درست انجام دهید.

برای هر رفتاری الگویی وجود دارد. بچه ها وقتی خسته، گرسنه یا بی حوصله هستند رفتارهای خاصی از خود نشان می دهند و این وظیفه والدین است که با دقت به چنین رفتارهایی نگاه کنند و سعی کنند آنها را درست کنند. نادیده گرفتن چنین نشانه هایی یکی از بزرگترین اشتباه های تربیتی والدین است اما درست کردن آن می تواند تفاوت زیادی را در تجربه مادری به وجود آورد. ما از کارشناسان درخواست کردیم تا بیشترین اشتباه های رایج را برایمان بازگو کنند.

1. ما بیش از حد منفی هستیم

«خواهرت را کتک نزن!» «دم گربه را نکش!» تعداد کارهایی که فرزندتان را از انجام دادنش منع می کنید بیشمار است.

روش درست : رفتارهایی که دوست دارید از او ببینید را عنوان کنید. هیچکسی دوست ندارد بچه ای را بزرگ کند که حد و حدود را نمی شناسد اما والدین آنقدر کلمه «نه» را مدام تکرار می کنند که بچه ها حالت دفاعی می گیرند و این کلمه قدرتش را از دست می دهد. به علاوه ما همیشه بچه ها را از انجام کاری منع می کنیم بدون اینکه برایشان توضیح دهیم چه کاری درست است. بنابراین «نه» گفتن را برای موقعیت های خطرناک نگه دارید (به عنوان مثال فرو کردن چنگال در پریز برق) و سعی کنید به بچه ها توضیح دهید که دوست دارید چگونه رفتار کنند. به عنوان مثال به جای گفتن «حق نداری در وان حمام بایستی !» سعی کنید بگویید «ما در وان حمام می نشینیم چراکه لیز هست !» بعد از مدتی اگر متوجه شدید که او خواسته شما را انجام داده است بگویید «طرز نشستنت را خیلی دوست دارم!» تا رفتار خوب را برایش قوی تر جلوه دهید.

۲. ما از فرزندهایمان بیش از حد انتظار داریم

شما در محیطی نشسته اید و فرزندتان ناگهان فریاد می زند. به محض اینکه به او تذکر می دهید، دوباره این کار را تکرار می کند. شرمنده می شوید! چرا به حرف شما گوش نمی دهد؟

روش درست: معلم باشید. بسیاری از بچه ها هنوز حس کنترل خود را رشد نداده اند و ارزش و اهمیت احترام های اجتماعی در مکان های عمومی را متوجه نمی شوند. «والدین فکر می کنند که بچه ها بیشتر از سنشان باید بدانند». وقتی فرزندتان رفتاری خلاف عرف دارد، به خود یادآوری کنید که نمی خواهد شما را اذیت کند - او فقط نمی داند در این شرایط باید چه رفتاری را داشته باشد. باز هم سعی کنید به او یادآوری کنید که دوست دارید چگونه رفتار کند. می توانید بگویید «من برای اینکه در یک محیط عمومی آرام هستیم، ساکت نشستم اما اگر بخواهم به پدرت چیزی بگویم، خم می شوم و آرام در گوشش حرفم را می زنم.» و همینطور رفتار درست دیگران را در آن محیط به او نشان دهید. بچه ها رفتار دیگران را کپی می کنند و به همین دلیل با نشان دادن رفتار مناسب دیگران می توانید منظورتان را به او برسانید.

فراموش نکنید که یاد گرفتن چنین چیزهایی زمان می برد و تکرار خیلی کمک می کند. بنابراین انتظار نداشته باشید که با یک بار عنوان کردن موضوعی آنها رفتار دلخواهتان را انجام دهند.

3. ما رفتارهایی را که دوست نداریم ببینیم الگو می کنیم

زمانیکه چیزی را به زمین می اندازید، فریاد می زنید! مردی در صف از شما جلو می زند و شما با صدای بلند او را بی ادب خطاب می کنید. ولی اگر فرزندتان همین رفتار را بکند عصبانی می شوید.

روش درست: عذرخواهی کنید و دوباره انجام دهید. آنها رفتارتان را کاملا یاد می گیرند. اگر فریاد بزنید، آنها هم احتمالا همین کار را انجام می دهند. بله، خیلی سخت است که تمام مدت رفتار درست و مناسبی داشته باشید به همین دلیل وقتی رفتار نامناسبی داشتید، عذرخواهی کنید. کنترل احساسات برای همه سخت است اما گفتن کلمه «ببخشید» نشان می دهد که شما متوجه اشتباه خود شده اید. همچنین موقعیتی را ایجاد می کند که درباره دلیل رفتارتان توضیح دهید و روش مناسب و درست برخورد کردن در آن شرایط را به فرزندتان گوشزد کنید.

۴. وقتی آنها ما را اذیت می کنند، مداخله می کنیم

شما صدای بحث و دعوای بچه هایتان را می شنوید و بلافاصله فریاد می زنید.

روش درست: نادیده بگیرید. اغلب، والدین احساس می کنند که هربار فرزندشان مشغول انجام کاری است باید دخالت کنند. اما بعضی اوقات بد بودن برایشان هیجان انگیز است. به یاد داشته باشید که گاهی اوقات آنها کارهای کسل آور را انجام می دهند چراکه درحال یادگیری مهارت های جدید هستند. برخی اوقات هم به دنبال توجه هستند. وقتی نوبت به عکس العمل نشان دادن می رسد، قانون اصلی این است: وقتی خطری آنها را تهدید نمی کند، صبورانه تماشا کنید. اگر او کاری که دوست ندارید را انجام می دهد و خطری تهدیدش نمی کند، فریاد نزنید. اغلب اوقات اگر عکس العملی نشان ندهید، او کارش را متوقف می کند.

5. رفتارمان با عمل فرق دارد

«تلویزیون را خاموش کن .. این بار کاملا جدی هستم!» زمانی که هشدارهای شما به هر دلیلی عملی نمی شود، فرزندتان به انجام رفتارهای بد ادامه می دهد.

روش درست: محدودیت هایی را قرار دهید و به آن پایبند باشید. «نه» گفتن، شانس دوباره دادن و صحبت کردن همه و همه انتخاب های شما هستند. برای اینکه به فرزندتان یاد بدهید قوانین را رعایت بکنند، خواسته هایتان را واضح بگویید و سپس اگر خلاف آن رفتار کردند، عکس العمل نشان دهید. اگر می خواهید فرزندتان تکالیف مدرسه اش را انجام دهد با دستورهای محترمانه شروع کنید«لطفا تلویزیون را خاموش کن و تکالیفت را انجام بده». اگر به حرف شما گوش داد از او تشکر کنید و اگر رعایت نکرد، عکس العمل نشان دهید «من تلویزیون را الان خاموش می کنم و تا تکالیفت را انجام ندهی، دیدن تلویزیون ممنوع است!»

۶. ما فرصت دادن را نادرست استفاده می کنیم

وقتی پسر سه ساله اتان را برای اینکه برادرش را کتک زده به اتاقش می فرستید، او شروع به کوبیدن سرش به دیوار می کند .

روش درست: چنین فرصت هایی به منظور دادن زمان کوتاهی به فرزندتان برای فکر کردن بر روی رفتار نادرستش است و نباید حالت تنبیه داشته باشد. برخی از بچه ها به پیشنهاد اینکه به اتاق بروند و کمی فکر کنند خیلی خوب جواب می دهند. اما بعضی دیگر چنین درخواستی را مانند یک طرد شدن می بینند. به علاوه، این کار به آنها یاد نمی دهد که شما دوست دارید چگونه رفتار کنند. بهتر است در چنین شرایطی شما هم در کنار او آرام بشینید و اگر خیلی ناراحت است، او را در آغوش بگیرید و زمانیکه آرام شد برایش توضیح بدهید که رفتارش مناسب نبوده است. اگر در آن زمان خیلی عصبانی هستید و نمی توانید او را آرام کنید، به خودتان زمانی را برای آرام شدن بدهید و سپس به سراغ او بروید.

7. فکر می کنیم آن رفتاری که با یک بچه جواب داده است با دیگری هم جواب خواهد داد

راحت ترین راه برای مقابله با ناله های پسرتان این است که به او توضیح دهید رفتارهایش باید تغییر کند. اما ممکن است دخترتان نخواهد به حرف شما گوش دهد.

روش درست: روش های متفاوتی را داشته باشید. وقتی تکنیک های تربیتی شما شکست می خورد، مقصر دانستن بچه ها خیلی راحت است. اما شاید لازم باشد با هر یک از آنها رفتار تربیتی متفاوتی را داشته باشید تا آنطور که می خواهید آنها هم رفتار کنند. درحالی که یکی ممکن است به یادآوری های کلامی شما گوش بدهد، دیگری شاید نیاز به رفتار محکم تری داشته باشد. سختگیر بودن با یکی از آنها و ملایم تر بودن با دیگری فرق گذاشتن بین آنها نیست : برخی اوقات آنها نیاز به برخوردهای متفاوتی از سوی شما دارند.