سخت باردار شدن، خیلی نگرانش هستم

سوال: من ۶ ماهه باردار هستم.بارداری من بعداز ۳سال درمانهای سخت و نذر و نیاز فراوان بوده.این بارداری اول منه.فرزند من پسره.تمام این مسائل باعث شده تا من علاقه وحساسیت های بیش از حدی داشته باشم.به طوری که ساعتها در شب یا سحر بیدار میمونم،به تکون خوردنش توجه میکنم و باهاش صحبت میکنم.

اما این علاقه زیاد من باعث نگرانی و اضطراب بیش از حد من هم شده. مخصوصا از وقتی فهمیدم پسره بیشتر نگران شدم.بیشترین نگرانی من در مورد تربیت آینده اونه.وقتی با همسرم در این مورد صحبت میکنم بهم میخنده و میگه هنوز خیلی زوده. اما من اعتقاد دارم تربیت بچه از زمان جنینی شکل میگیره. منو همسرم ایمان نسبتا خوبی دارم و با هم در یک خطیم. درطی روزتوی خونه صدای قرآن میذارم سعی کردم علارغم مخالفت بعضی از اقوام اسم بزرگ یکی از ائمه را براش بذارم و هرروز چند بار با اون اسم صداش میکنم و موارد دیگه مثل این.

اما همیشه نگران آینده هستم مخصوصا وقتی بیرون میرم و پسرای بیرون میبینم نگرانیم چند برابر میشه.اونقدر که فکر میکنم نمیتونم از پسش بربیام.من خودم تا قبل از اینکه ازدواج کنم اعتماد به نفس خیلی پایینی داشتم. الان بارفتار خوب همسرم خیلی بهتر شدم اما هنوز در ارتباط با خیلی از افراد چه فامیل چه همکاران با اینکه میدونم حرف و رفتار درست چیه بازم کوتاه میام.

در ضمن برای برای اینکه بتونم وقت بیشتری برای فرزندم بذارم از اول این ماه از کارم استعفا دادم.میترسم نتونم اعتماد به نفس درستو برای پسرم جابندازم و بالاخره اینکه دیدن هرچیزی یا شنیدن هر چیزی منو به شدت نگران میکنه.

پاسخ: از این که مادر شدید و تجربه‌ای رشد دهنده را می‌گذرانید تبریک می‌گویم .
آنچه از نوشته شما برمی‌آید نگرانی است. متأسفانه شما اضطراب بالایی دارید و همه آن از آینده ریشه گرفته است .
از لحظه اکنون مادری کردن لذت ببرید،

سعی کنید از الان هر وقت می‌خواهید به آینده فکر کنید بگویید صبر کن.
فرزندان با فطرت پاک متولد می‌شوند ، خدا را شکر که شما هم به اصول مذهبی علاقه‌مند وهم پایبندید ، ان‌شاءالله که مشکلی پیش نمی‌آید.

از الان به این تأکید نکنید که شکل عقاید فرزند شما دقیقاً باید شبیه شما باشد، البته او چون در بافت مذهبی پرورش می‌یابد با عقاید مذهبی خو می‌گیرد، ولی ممکن است (مثلاً: مدل موی آن‌چنانی داشته باشد و عاشق امام حسین نیز باشد)

اگر بخواهید به فرزندتان فشار بیاورید، متأسفانه ایده‌های مذهبی تان را که نمی‌پذیرد هیچ (و در سن نوجوانی) حتی مخالف سرسخت هم می‌شود .
تفاوت‌های نسلی، گروه همسالان، و شرایط اجتماعی را نیز در تربیت فرزند در نظر داشته باشید.

دوست عزیز، اعتمادبه‌نفس فرزند شما متأثر از اعتماد به نفس شما و پدرش است و از طریق یادگیری مشاهده‌ای، از رفتارهای شما الگو برمی‌دارد پس اگر در کل شما با اعتماد به نفس هستید او نیز همین طور خواهد شد.(تبیان)