لالایی/ گل مینا

گل مينا بخواب آروم عزيزم
که تو خواب شبت شبنم بريزم



گل مينا بخواب آروم که ديره
ديگه بد جور داره گريه ام ميگيره

بخواب آروم که بيداره ستاره
دل مريم حراسون دوباره

شايد هيچ وقت ديگه بارون نباره
بخواب آروم که شب طاقت بياره

اگه دل رو به روياي تو بستم
اگه از بغض پاييزت شکستم

نمي دوني تواين شب گريه تلخ
هنوز مديون چشماي تو هستم

تو معصومي مثل اندوه بارون
مثل تنهايي يک معبد دور

نشد قسمت کنيم تنهاييمون و
تو اين فصل حريق آينه و نور

تو اين دنياي دلگير و مه آلود
کسي جز تو به فکر بغض من نيست

من از چشمهاي غمگين تو خوندم
که شب اينجا شب عاشق شدن نيست

گل مينا بخواب که دیگه شب شد
دل من از شکستن جون به لب شد

گل مينا بخواب آروم که ديره
ديگه بد جور داره گريه ام ميگيره