بیماری سیفلیس، علل و درمان

نی نی بان، گروه ترجمه: سفلیس نوعی بیماری مقاربتی است که حدود یک قرن است که وجود دارد و توسط باکتریی به نام اسپیروکت ایجاد میشود. اسپیروکت یک باکتری فنری شکل است که در مشاهده با میکروسکوپ به شدت تحرک دارد. این باکتری از طریق محیط مرطوب داخل دهان یا اندام تناسلی باعث ایجاد عفونت میشود. باکتری اسپیروکت یک زخم بدون درد ایجاد میکند.

علائم سفلیس
سفیلس با احتساب مرحله نهفتگی سه مرحله دارد. مرحله اول تشکیل زخم است. این زخم بین 10 تا 90 روز بعد از عفونت و به طور متوسط 21 روز پس از عفونت تا اولین نشانه‌ها بروز میکند. سفلیس زمانی که زخم خودش را نشان میدهد بسیار مسری و واگیردار است. این عفونت میتواند از تماس با زخم منتقل شود. اگر زخم خارج از واژن یا کیسه بیضه مرد باشد ممکن است کاندوم نتواند مانع از انتقال عفونت شود. به طور مشابه اگر این زخم در دهان باشد صرف بوسیدن فرد آلوده میتواند عفونت را گسترش دهد. نکته مهم اینجاست در صورتی که درمانی برای این زخم انجام نشود ظرف 3 تا 6 هفته خود به خود بهبود می‌یابد. اما این بیماری میتواند ماه بعد به صورت سفلیس ثانویه بروز کند.


در اغلب زنان عفونت اولیه بدون درمان برطرف میشود. با این حال در مورد برخی افراد عفونت به مرحله دوم رسیده باعث ایجاد سفلیس ثانویه میشود که چند هفته یا چند ماه بعد از مراحل اولیه بروز کرده و برای ۴ تا ۶ هفته باقی میماند. سفلیس ثانویه مرحله غیر سیستمی بیماری است. به این معنا که میتواند هر ارگانی از بدن را درگیر کند. در این مرحله بیماران در ابتدا میتوانند علائم متفاوتی را نشان دهند اما بیشتر آنها دچار راش پوستی در کف دست و پا شده که البته خارش ندارند اما گاهی خارش پوست در سفلیس ثانویه ایجاد میشود. در مرحله ثانویه این بیماری میتواند ریزش مو، گلودرد، تب، سردرد، ایجاد تکه‌های سفید رنگی در بینی، دهان و واژن را باعث شود. گاهی اوقات ضایعاتی مانند زگیل روی واژن ایجاد میشود که شبیه زگیل تناسلی است اما ویروس متفاوتی دارد و به شدت مسری است. این بثورات در کف دست رخ میدهد و میتواند از طریق تماس عادی منتقل شود.
برخی از بیماران میتوانند بدون اینکه علائمی از خود نشان دهند عفونت را در بدنشان حمل کنند. این به اصطلاح مرحله نهفته عفونت است. بعد از مرحله نهفته عفونت که حتی میتواند بیش از 20 سال طول بکشد، مرحله سوم بیماری بروز میکند. آسیبهای بدن در طول مرحله سوم سفلیس پایدار و شدید بوده و حتی میتواند کشنده باشد. در این مرحله دیگر سفلیس مسری نیست و به صورت سیستمک مشکلاتی را در بدن ایجاد میکند که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
• آماس غیرطبیعی رگ‌های قلب که باعث بروز مشکلات قلبی میشود.
• ایجاد ندولهای بزرگ در اندام های مختلف بدن
• عفونت مغز که باعث سکته مغزی، گیجی، مننژیت و ضعف میشود.
• درگیری چشم که مشکلاتی در دید ایجاد میکند.
• درگیری گوش و ناشنوایی

تشخیص سفلیس
آزمایش خون ویژه میتواند برای تشخیص سفلیس استفاده شود. آزمایش های غربالگری با عنوان VDRL و PRP برای تشخیص پاسخ بدن به عفونت استفاده میشود.

درمان سفلیس
بسته به مرحله بیماری و تظاهرات بالینی گزینه‌های درمانی سفلیس متفاوت است. تزریق پنی‌سیلین در درمان این بیماری در مراحل اولیه و پایانی بسیار موثر است. درمان سفلیس عصبی نیز نیاز به تزریق وریدی پنی‌سیلین دارد. درمانهای جایگزین عبارتند از داکسی سیکلین خوراکی یا تتراسایکلین.

سفلیس و بارداری
باکتری مولد سفلیس طی بارداری می تواند مادر و جنین او را آلوده کند. زنانی که در دوران بارداری آلوده به این عفونت میشوند عفونت را از طریق جفت به جنین منتقل میکنند. در صورت عدم درمان سفلیس میتواند به کوری یا حتی مرگ جنین منجر شود. نوزاد مبتلا می‌تواند بدون علامت باشد اما اگر نوزاد بلافاصله درمان نشود، طی چند هفته درگیر اختلالات جدی می‌شود. نوزاد درمان نشده ممکن است دچار تاخیر رشد و نمو، تشنج یا حتی مرگ شود.