وابستگی فرزندان به والدین، طبیعی است؟

پرسش: من یک پسر ۱۲ ساله دارم تک فرزند. فرزندم بیش از حد وابسته ی من است و حتی شب ها هم تاکید دارد کنار من بخوابد البته هنوز حالات یک پسر ۱۲ ساله را ندارد و در کودکی مانده است اعتماد به نفس ضعیفی دارد خواهشمند می کنم مرا راهنمایی کنید.

پاسخ: والدین باید به کودک فرصت دهند تا مراحل رشد خود را به تدریج طی کند، یعنی یاد بگیرد، غذا بخورد، ادرار و مدفوعش را کنترل کند و لباسش را بپوشد. اضطراب والدین و ترس از واگذاری مسئولیت ها متناسب با سن کودک می تواند. هر یک از این مراحل را به تعویق بیندازد و آن ها را به بحرانی برای خانواده مبدل سازد. طی فرایند رشد در هر مرحله باید کودک را آرام آرام به سمت استقلال و اعتماد به نفس پیش برد برای مثال: گرفتن از شیر مادر یا شیشه پستانک از ۱۸ ماهگی، جدا کردن کودک از اتاق خواب والدین حداکتر از دوسالگی، فرستادن به مهد کودک از دو و نیم الی سه سالگی و در حد روزی یک ساعت و افزایش ساعات ماندن در مهدکودک بطور تدریجی . محول کردن کارهایی که کودک قادر به انجام آنها ست به خود او. به یاد داشته باشید که بهترین راه برای استقلال و اعتماد به نفس این است که کارهای فرد را بر عهده خودش قرار دهید حتی اگر کار را خراب کرد او را سرزنش نکنید. هنگام گریه یا لجبازی هم اهمیتی به او ندهید و توجه نکنید. ( به احساس او توجه کنید اما کار را برایش انجام ندهید)