تربیت درست کودک، بهترین روش
اگر کودک در انتظار گذاشته شود یعنی مفهوم صبر کردن را به مرور بیاموزد در آینده از هوش هیجانی بالاتری برخوردار خواهد بود.
پرسش: پسرم دو سال و هفت ماهشه تربیتش خیلی برام مهمه و دوست دارم اصولی و خوب تربیت بشه و آسیب هم نبینه می خواستم بدونم یک سری رفتارهایی که تو بعضی زمینه ها باهاش انجام می دم درسته یا غلط در صورت اشتباه بودن لطفا راهنماییم کنید. اگه با دست غذا بخوره اول بهش تذکر می دم که بهتره با قاشق بخوریم اگه توجه نکنه بهش می گم که اگه دستات کثیف بشه نمی شورمشون و بعد غذا بهم می گه دستامو بشور ولی من میگم نمی شورم چون وقتی قاشق هست باید با قاشق غذا بخوریم.
گاهی ازمون می خواد کاری براش انجام بدیم اگه خواسته اش منطقی باشه انجام می دیم ولی اون اصرار به ادامه داره ولی ممکن نیست و شروع می کنه به گریه ولی من اعتنایی بهش نمی کنم و بهش می گم بهتره باهام صحبت کنی من گریه رو دوست ندارم. با گریه کاری برات انجام نمی دم و اون گریه می کنه و منم با بی اعتنایی دارم با موبایل کار می کنم. بهم می گه می شه گوشیتو بهم بدی بهش می گم بذار کارمو انجام بدم بهشت می دم. فورا بهش نمی دم البته اگه کاری نداشته باشم بلافاصله بهش می دما. گاهی دارم کارای خونه رو انجام می دم بهم میگه بیا باهام بازی کن من بهش می گم یکم کارامو انجام بدم میام آیا باید فورا خواسته اشو اجابت کنم؟
کلا می خواستم بدونم تذکر و آموزش تو این سن باید در چه حد باشه که هم آموزش لازمو ببینه هم روحیه اش آسیب نبینه؟
پاسخ: در انتظار گذاشتن کودک برای رسیدن به خواسته ها، عمدتا توصیه می شود و حتی برخی از نظریه پردازان معتقدند اگر کودک در انتظار گذاشته شود یعنی مفهوم صبر کردن را به مرور بیاموزد در آینده از هوش هیجانی بالاتری برخوردار خواهد بود.
شما هم خیلی خوب است که فرزندتان را با مفهوم انتظار آشنا کنید اما در حدی معقولانه. یعنی در مدت زمانی که کودکتان منتظر است باید بداند که این انتظار برای چه منظور است؟ لذا توضیحات شما با زبان کودکانه خیلی موثر است.
از طرف دیگر وقتی رفتار غلطی از کودکتان سر می زند خیلی خوب است که به او تذکر داده و پیامد رفتارش را شرح می دهید اما مراقب باشید با کودکتان لجبازی نکنید. فرزند شما هنوز خیلی کوچک است و معنای تقدم و تاخر را چندان درک نمی کند لذا وقتی مثلا غذا را با دست می خورد اول او را تشویق به استفاده از قاشق کنید اگر مخالفت کرد بگویید: پس بهتر است اصلا غذا نخوری چون غذا باید با قاشق خورده شود. اگر باز هم مخالفت کرد به او کمک کنید تا با قاشق بخورد مثلا دست او را بگیرید تا قاشق را بر دارد ولی خیلی هم سخت گیری نکنید اگر چند قاشق غذا خورد و بقیه را هم با دست خورد سخت گیری نکنید ولی رفتارهای مثبت او را تشویق کنید تا به مرور این عادت در او شکل گیرد.
خصوصا الگو برداری را تقویت کنید مثلا وقتی درتلویزیون یا در محیط اطراف کودکی رفتاری مثبت دارد آنها را برای فرزندتان پررنگ کنید یا مثلا بگویید: ببین من و بابا هم با قاشق غذا می خوریم. شما هم با قاشق غذا بخور و ... . در این سن و سال کودکتان نیاز زیادی به توجه و مهر و محبت زیاد والدین دارند لذا در تربیت او حساس باشید اما سخت گیری هم نکنید. گاهی آزادی دادن به کودک ضرورت دارد.
گاهی ازمون می خواد کاری براش انجام بدیم اگه خواسته اش منطقی باشه انجام می دیم ولی اون اصرار به ادامه داره ولی ممکن نیست و شروع می کنه به گریه ولی من اعتنایی بهش نمی کنم و بهش می گم بهتره باهام صحبت کنی من گریه رو دوست ندارم. با گریه کاری برات انجام نمی دم و اون گریه می کنه و منم با بی اعتنایی دارم با موبایل کار می کنم. بهم می گه می شه گوشیتو بهم بدی بهش می گم بذار کارمو انجام بدم بهشت می دم. فورا بهش نمی دم البته اگه کاری نداشته باشم بلافاصله بهش می دما. گاهی دارم کارای خونه رو انجام می دم بهم میگه بیا باهام بازی کن من بهش می گم یکم کارامو انجام بدم میام آیا باید فورا خواسته اشو اجابت کنم؟
کلا می خواستم بدونم تذکر و آموزش تو این سن باید در چه حد باشه که هم آموزش لازمو ببینه هم روحیه اش آسیب نبینه؟
پاسخ: در انتظار گذاشتن کودک برای رسیدن به خواسته ها، عمدتا توصیه می شود و حتی برخی از نظریه پردازان معتقدند اگر کودک در انتظار گذاشته شود یعنی مفهوم صبر کردن را به مرور بیاموزد در آینده از هوش هیجانی بالاتری برخوردار خواهد بود.
شما هم خیلی خوب است که فرزندتان را با مفهوم انتظار آشنا کنید اما در حدی معقولانه. یعنی در مدت زمانی که کودکتان منتظر است باید بداند که این انتظار برای چه منظور است؟ لذا توضیحات شما با زبان کودکانه خیلی موثر است.
از طرف دیگر وقتی رفتار غلطی از کودکتان سر می زند خیلی خوب است که به او تذکر داده و پیامد رفتارش را شرح می دهید اما مراقب باشید با کودکتان لجبازی نکنید. فرزند شما هنوز خیلی کوچک است و معنای تقدم و تاخر را چندان درک نمی کند لذا وقتی مثلا غذا را با دست می خورد اول او را تشویق به استفاده از قاشق کنید اگر مخالفت کرد بگویید: پس بهتر است اصلا غذا نخوری چون غذا باید با قاشق خورده شود. اگر باز هم مخالفت کرد به او کمک کنید تا با قاشق بخورد مثلا دست او را بگیرید تا قاشق را بر دارد ولی خیلی هم سخت گیری نکنید اگر چند قاشق غذا خورد و بقیه را هم با دست خورد سخت گیری نکنید ولی رفتارهای مثبت او را تشویق کنید تا به مرور این عادت در او شکل گیرد.
خصوصا الگو برداری را تقویت کنید مثلا وقتی درتلویزیون یا در محیط اطراف کودکی رفتاری مثبت دارد آنها را برای فرزندتان پررنگ کنید یا مثلا بگویید: ببین من و بابا هم با قاشق غذا می خوریم. شما هم با قاشق غذا بخور و ... . در این سن و سال کودکتان نیاز زیادی به توجه و مهر و محبت زیاد والدین دارند لذا در تربیت او حساس باشید اما سخت گیری هم نکنید. گاهی آزادی دادن به کودک ضرورت دارد.
منبع:
تبیان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼