اوقات فراغت کودکان، چه کلاسی ثبت نامش کنم؟
هدف از این کلاسها تولید نابغه برای جامعه نیست بلکه قرار گرفتن کودک در مسیر بالفعلسازی استعدادهای خود و خودشکوفایی او است.
پر کردن اوقات فراغت کودکان به ویژه در تابستان یکی از مشکلات والدین می باشد، توصیه میشود والدین به جای حجم زیاد کلاسهای آموزشی و ورزشی شرایطی را جهت شکوفا ساختن استعدادهای کودک فراهم کنند.
امیرمحمد شهسوارانی برنامهریزی تابستانی را یکی از دغدغههای والدین در فصل تابستان عنوان کرد و اظهار داشت: با توجه به تعطیلی مدارس بسیاری از والدین برنامههای تابستانی و کلاسهای متعدد آموزشی و ورزشی را برای فرزندان خود در نظر میگیرند تا اوقات فراغت آنها را پر کند.
این روانشناس با انتقاد به برخی والدین برای در نظر گرفتن حجم زیاد کلاسهای آموزشی و ورزشی در این ایام گفت: مهمترین ویژگی کلاسهای تابستانی ادامه روند مدرسه و آموزش است به گونهای که کودکان دچار عادتزدایی نشده و با شروع سال تحصیلی جدید به روال عادی تحصیل ادامه دهند اما متأسفانه بسیاری از والدین مسائل اساسی در کلاسهای تابستانی را فراموش میکنند.
وی افزود: حجم بالا و تنوع زیاد کلاسها و نیز طیف گستردهای از مهارتهای هنری، ورزشی، درسی و ... به جای تقویت استعدادها و مهارتهای کودکان موجب دلزدگی، سرخوردگی و پژمردگی آنها میشود.
این متخصص حوزه بهداشت روان ادامه داد: هدف از این کلاسها تولید نابغه برای جامعه نیست بلکه قرار گرفتن کودک در مسیر بالفعلسازی استعدادهای خود و خودشکوفایی او است.
شهسوارانی بهترین گزینه برای کلاسهای تابستانی را فعالیتهایی مانند نقاشی، طراحی، شنا و شطرنج بیان کرد.
وی ادامه داد: والدین باید پیش از در نظر گرفتن کلاسهای تابستانی چند نکته را در نظر بگیرند. والدین با در نظر گرفتن این ۱۰ اصل میتوانند اوقات فراغت خوبی را برای فرزندانشان فراهم کنند.
۱- در درجه اول ورزش برای کودک حتماً مفرح و همراه با شادی و بازی باشد مهم نیست کودک چیزی یاد بگیرد زیرا هدف اصلی تعامل با دیگران و تخلیه انرژی است.
۲- ورزش باید فعالیتی مستمر بوده و تنها منحصر به تابستان نباشد.
۳- بهتر است ورزش فشار جسمانی زیادی به کودک وارد نکند.
۴- ورزش نباید ساختاری محدودکننده داشته باشد و کودک باید حین انجام آن به اکتشاف بپردازد.
۵- والدین پیش از ثبتنام و شروع فعالیت ورزشی به طور نامحسوس طی یکی، دو جلسه رفتار مربی را در نظر بگیرند تا نسبت به سلامت اخلاقی و صبر و تحمل او نسبت به کودک مطمئن شوند.
۶- حتیالمقدور از ثبتنام کودک در کلاس های ورزشی که پرخاشگری، حمله و مبارزه را در بر دارد اجتناب کند.
۷- ورزشهای گروهی مانند طنابکشی، والیبال، بسکتبال و واترپلو نسبت به ورزشهای انفرادی ارجحیت دارد.
۸- در انتخاب ورزش مربی و باشگاه ورزشی به جای بردن و پیروزی بر دوستی، همکاری، مهربانی، همدلی، بالا بردن روحیه کودکان و صفاتی مانند مروت، فتوت، دستگیری و کمک به همنوع که از دیرباز در فرهنگ ایرانی اسلامی تجلی داشتهاند تأکید شود.
۹- شطرنج برای تقویت قوای ذهنی و یادگیری تعاملات اجتماعی و پاسخهای درنگیده یعنی رفتارهایی که نتایج آنها بعدها مشخص میشوند بسیار مناسب است.
۱۰- ورزشهایی مانند آیکیدو، تایچی، وینگچون، ژیمناستیک، دوچرخهسواری، اسکیت و بدمینتون در صورتی که مربی دورههای لازم برای آموزش به کودکان را دیده باشد برای هماهنگی تعادلی چشم و دست بسیار مناسب است.
امیرمحمد شهسوارانی برنامهریزی تابستانی را یکی از دغدغههای والدین در فصل تابستان عنوان کرد و اظهار داشت: با توجه به تعطیلی مدارس بسیاری از والدین برنامههای تابستانی و کلاسهای متعدد آموزشی و ورزشی را برای فرزندان خود در نظر میگیرند تا اوقات فراغت آنها را پر کند.
این روانشناس با انتقاد به برخی والدین برای در نظر گرفتن حجم زیاد کلاسهای آموزشی و ورزشی در این ایام گفت: مهمترین ویژگی کلاسهای تابستانی ادامه روند مدرسه و آموزش است به گونهای که کودکان دچار عادتزدایی نشده و با شروع سال تحصیلی جدید به روال عادی تحصیل ادامه دهند اما متأسفانه بسیاری از والدین مسائل اساسی در کلاسهای تابستانی را فراموش میکنند.
وی افزود: حجم بالا و تنوع زیاد کلاسها و نیز طیف گستردهای از مهارتهای هنری، ورزشی، درسی و ... به جای تقویت استعدادها و مهارتهای کودکان موجب دلزدگی، سرخوردگی و پژمردگی آنها میشود.
این متخصص حوزه بهداشت روان ادامه داد: هدف از این کلاسها تولید نابغه برای جامعه نیست بلکه قرار گرفتن کودک در مسیر بالفعلسازی استعدادهای خود و خودشکوفایی او است.
شهسوارانی بهترین گزینه برای کلاسهای تابستانی را فعالیتهایی مانند نقاشی، طراحی، شنا و شطرنج بیان کرد.
وی ادامه داد: والدین باید پیش از در نظر گرفتن کلاسهای تابستانی چند نکته را در نظر بگیرند. والدین با در نظر گرفتن این ۱۰ اصل میتوانند اوقات فراغت خوبی را برای فرزندانشان فراهم کنند.
۱- در درجه اول ورزش برای کودک حتماً مفرح و همراه با شادی و بازی باشد مهم نیست کودک چیزی یاد بگیرد زیرا هدف اصلی تعامل با دیگران و تخلیه انرژی است.
۲- ورزش باید فعالیتی مستمر بوده و تنها منحصر به تابستان نباشد.
۳- بهتر است ورزش فشار جسمانی زیادی به کودک وارد نکند.
۴- ورزش نباید ساختاری محدودکننده داشته باشد و کودک باید حین انجام آن به اکتشاف بپردازد.
۵- والدین پیش از ثبتنام و شروع فعالیت ورزشی به طور نامحسوس طی یکی، دو جلسه رفتار مربی را در نظر بگیرند تا نسبت به سلامت اخلاقی و صبر و تحمل او نسبت به کودک مطمئن شوند.
۶- حتیالمقدور از ثبتنام کودک در کلاس های ورزشی که پرخاشگری، حمله و مبارزه را در بر دارد اجتناب کند.
۷- ورزشهای گروهی مانند طنابکشی، والیبال، بسکتبال و واترپلو نسبت به ورزشهای انفرادی ارجحیت دارد.
۸- در انتخاب ورزش مربی و باشگاه ورزشی به جای بردن و پیروزی بر دوستی، همکاری، مهربانی، همدلی، بالا بردن روحیه کودکان و صفاتی مانند مروت، فتوت، دستگیری و کمک به همنوع که از دیرباز در فرهنگ ایرانی اسلامی تجلی داشتهاند تأکید شود.
۹- شطرنج برای تقویت قوای ذهنی و یادگیری تعاملات اجتماعی و پاسخهای درنگیده یعنی رفتارهایی که نتایج آنها بعدها مشخص میشوند بسیار مناسب است.
۱۰- ورزشهایی مانند آیکیدو، تایچی، وینگچون، ژیمناستیک، دوچرخهسواری، اسکیت و بدمینتون در صورتی که مربی دورههای لازم برای آموزش به کودکان را دیده باشد برای هماهنگی تعادلی چشم و دست بسیار مناسب است.
منبع:
فارس
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼