لوس کردن کودکان، چه نتایجی خواهد داشت؟
گاهی والدین آنقدر این محبت را از موضع ضعف انجام می دهند که کودک دیگر حسابی برای والدینش باز نمی کند و حرمت ها از همین کودکی بی ارزش می شود.
پرسش: دختری 4 ساله دارم که تازگی ها بسیار لجباز و یکدنده شده مثلا وقتی می گه شام نخورید باید سفره را جمع کنیم و گرنه با جیغ و گریه هرچه در آن هست رو میریزد و جالب اینجاست که می داند این کار خوبی نیست اما در مهد بسیار آرام است.
پاسخ: مطمئنا شما فرزندتان را بسیار دوست دارید و برایتان بسیار عزیز هست. اما گاهی والدین آنقدر این محبت را از موضع ضعف انجام می دهند که کودک دیگر حسابی برای والدینش باز نمی کند و حرمت ها از همین کودکی بی ارزش می شود. محبت در جای خودش قابل قبول هست، اما وقتی محبت از شکل درستش خارج شود به تربیت کودک صدمه می زند. شما به عنوان مادر قطعا نتوانستید این مهم را در جای خودش داشته باشید که این کودک بدن شیوه با شما رفتار می کند. زیرا در مهد کاملا جایگاه خودش را می داند.
بهتر هست روش خودتان را تغییر دهید. شاید در کودکی فرزندتان، خیلی متوجه مشکلاتی که ایجاد شده نشوید. اما اگر درچند سال اینده تغییری ایجاد نشود حرمتی به عنوان والدین نخواهید داشت و این موضوع بیشتر به ضرر فرزندتان هست. والدین از روی محبت ، اما از موضع قدرت بایست رفتار کنند ، شما اجازه انتخاب می دهید.
اما گزینه ها را برای یک کودک 4 ساله شما تعیین می کنید. اگر گرسنه نیست می تواند کنار شما بنشیند و یا می تواند اجازه بگیرد و به اتاقش برود. این دو گزینه حق اوست. اما رفتاری که اشاره می کنید، به هیچ وجه اجازه انجامش را ندارد وبا صدای قاطع ( منظور فریاد زدن نیست )، آرام ولی بسیار قاطع اجازه ندهید اینگونه رفتار کند. در نهایت توصیه می کنم کتاب شیوه های فرزند پروری موثر را از انتشارات رشد تهیه و مطالعه کنید.
پاسخ: مطمئنا شما فرزندتان را بسیار دوست دارید و برایتان بسیار عزیز هست. اما گاهی والدین آنقدر این محبت را از موضع ضعف انجام می دهند که کودک دیگر حسابی برای والدینش باز نمی کند و حرمت ها از همین کودکی بی ارزش می شود. محبت در جای خودش قابل قبول هست، اما وقتی محبت از شکل درستش خارج شود به تربیت کودک صدمه می زند. شما به عنوان مادر قطعا نتوانستید این مهم را در جای خودش داشته باشید که این کودک بدن شیوه با شما رفتار می کند. زیرا در مهد کاملا جایگاه خودش را می داند.
بهتر هست روش خودتان را تغییر دهید. شاید در کودکی فرزندتان، خیلی متوجه مشکلاتی که ایجاد شده نشوید. اما اگر درچند سال اینده تغییری ایجاد نشود حرمتی به عنوان والدین نخواهید داشت و این موضوع بیشتر به ضرر فرزندتان هست. والدین از روی محبت ، اما از موضع قدرت بایست رفتار کنند ، شما اجازه انتخاب می دهید.
اما گزینه ها را برای یک کودک 4 ساله شما تعیین می کنید. اگر گرسنه نیست می تواند کنار شما بنشیند و یا می تواند اجازه بگیرد و به اتاقش برود. این دو گزینه حق اوست. اما رفتاری که اشاره می کنید، به هیچ وجه اجازه انجامش را ندارد وبا صدای قاطع ( منظور فریاد زدن نیست )، آرام ولی بسیار قاطع اجازه ندهید اینگونه رفتار کند. در نهایت توصیه می کنم کتاب شیوه های فرزند پروری موثر را از انتشارات رشد تهیه و مطالعه کنید.
منبع:
تبیان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼