قهر کردن کودکان، کلافه‌ام کرده

پرسش: یک پسر 4 ساله دارم که به بهانه های مختلف گریه می کند و هر چی می خواهد با کوچکترین مخالفت ما قهر می کند و شروع به گریه کردن و داد و بیداد کردن می کند. به نظر شما راه حل چیه؟

پاسخ: کودک شما به مرور زمان آموخته که برای رسیدن به خواسته هایش بهترین راه گریه نمودن هست. شما زمانی که به درخواست کودکتان جواب منفی می دهید و بعد تحت تاثیر گریه اش تغییر رویه داده و درخواستش را اجابت می کنید، در حقیقت به کودکتان این پیام را منتقل نموده اید که برای رسیدن به خواسته هایت بهترین کار گریه و قهر هست.

برای حل مشکل فوق بایست اولا محدودیت و امر و نهی را به حداقل برسانید تا با محدود نمودن فرزندتان، حس تحت فشار بودن در او ایجاد نشود. قاعدتا در خانه ای که فرزند خردسال هست بایست شرایطی محیطی به گونه ای باشد که کمترین محدودیت ایجاد شود. سپس بررسی کنید اگر جوابتان نسبت به خواسته اش منفی است تحت تاثیر گریه و قهرش قرار نگیرید و با چهره ای آرام و بدون توجه سبب خاموش سازی اینگونه رفتارها در او شوید، پدر گرامی تنبیه و یا عصبانیت شما در این مقطع جواب عکس می دهد، در اینگونه مواقع بی توجهی با چهره کاملا آرام لازم هست.

سپس کودک به مرور می آموزد که برای رسیدن به خواسته اش بایست تغییر روش دهد و قطعا توجه مثبت به رفتار درست یک تشویق هست و باعث تداوم همان شیوه میشود. مثلا موقعی که بدون گریه درخواستش را گفت به او توجه کنید و با توضیح در حد سنش کمک کنید تا با این محدودیت کنار بیاید و یا طبق شروط نیازش را برآورده نمایید.