باهوش ها بدوبدو نمی کنند(۱)

اسباب بازی را از دست همبازی هایش می گیرد و هر بار که به خانه می آیید، یکی از وسایل بازی فرزند صاحبخانه را در کیفش می بینید؟ کودکی که تا قبل از سه سالگی این رفتارها را ابراز می کند به مشکلات شخصیتی و رفتاری جدی مبتلاست یا اینکه تنها مرحله ای از رشدش را سپری می کند؟

اگر می خواهید پاسخ این سؤال ها را بگیرید و بدانید در جریان بازی های کودکانه، کدام رفتارها سالم تر هستند، ادامه این مطلب را بخوانید. در دانشنامه بازی کردن به شما می گوییم در هر سن، چه انتظاری را باید از سبک بازی کردن فرزندتان داشته باشید و چه اسباب بازی هایی را باید به او هدیه کنید.


بازی های تمرینی
در هر سنی کودکان به شیوه خاصی سرگرم می شوند. در روزهای اول تولد، لگد زدن و حرکت دادن دست ها جذاب ترین بازی برای کودک شماست. حتی خارج کردن صدا از حنجره و حرکت دادن لب ها هم در این دوره برای او بازی است. کمی بعد کودک دوست دارد اطرافیانش هم در این بازی های ساده همراه او شوند و با دالی موشه، او را سرگرم کنند.

از صفر تا دو سالگی ، بازی وسیله ای است برای بیدار کردن حواس کودک. فرزند شما در این دوره دوست دارد لمس کند، بچشد، گوش کند، اعضای بدنش را حرکت دهد و از کیفیت و جنس اشیای مختلف باخبر شود. او ابتدا با تقلید و سپس با تکرار، مهارت های تازه پیدا می کند.

بازی های تخیلی
این بازی ها در یک و نیم سالگی خود را نشان می دهند اما آغاز جدی آنها در سه سالگی است. در جریان بازی کودک می تواند یک کاسه آب را به عنوان یک دریای بزرگ جلوه دهد و از یک عروسک با قد ۱۰ سانتی متر، یک جنگجوی شکست ناپذیر بسازد در حالی که در بازی های تقلیدی، نمایشی و نمادی کودکان از آنچه دیده و تجربه کرده اند الگو برمی دارند، در بازی های تخیلی با استفاده از تجربیات گذشته، رویدادهای جدیدی که چندان سابقه برخورد با آنها نداشته اند را می سازند.

بازی های تقلیدی
بازی های تقلیدی از سه سالگی به بعد به دنیای کودکان وارد می شود و در یادگیری مهارت های تازه و رشد یافتن به آنها کمک می کند. بچه ها ابتدا تقلید را از پدر و مادر خود آغاز می کنند و در بازی های شان فعالیت هایی را شبیه سازی می کنند که والدین شان در طول روز آنها را ابراز می کنند. آنها حتی شغل والدین شان را می گیرند و به شیوه آنها به امور خانه رسیدگی می کنند.

بازی های نمادی
این بازی ها از حدود یک سال و نیمگی آغاز می شود و در شش سالگی به کمال می رسد و تا حدود هشت سالگی هم ادامه پیدا می کند. زبان باز کردن و توانایی کودک در تشخیص نمادها و به کار گرفتن آنها، شروع بازی های نمادی است. کودک در این بازی ها شکل واقعیت را تغییر می دهد و اشیایی که وجود ندارد را در خیالش می سازد و به شکلی نمادین آنها را به خدمت می گیرد.

او نشانه ها را جایگزین اشیا، حیوانات و رویدادهای حقیقی می کند. در این دوره عناصر جدیدی وارد بازی کودکان می شوند. آنها می توانند در بازی های شان به اشیایی که وجود ندارد موجودیت دهند یا با چند تکه چوب برجی بسازند که صدها نفر در آن زندگی می کنند. فرزند شما وقتی در این دوره با بالش ها خانه می سازد، تمرین زندگی می کند.

ادامه دارد...