باهوش ها بدوبدو نمی کنند(۲)

اسباب بازی را از دست همبازی هایش می گیرد و هر بار که به خانه می آیید، یکی از وسایل بازی فرزند صاحبخانه را در کیفش می بینید؟ کودکی که تا قبل از سه سالگی این رفتارها را ابراز می کند به مشکلات شخصیتی و رفتاری جدی مبتلاست یا اینکه تنها مرحله ای از رشدش را سپری می کند؟ در مطلب پیش درباره بازی های کودکان تا هشت سالگی را مرور کردیم، اگر می خواهید پاسخ این سؤال ها را بگیرید و بدانید در جریان بازی های کودکانه، کدام رفتارها سالم تر هستند، ادامه این مطلب را بخوانید.

بازی های نمایشی
تقلید رفتارهای بزرگ ترها تنها کاری نیست که کودکان در بازی ها انجام می دهند. آنها در بازی به شیوه آنها با دیگران ارتباط برقرار می کنند و از لحن و حتی سبک پوشش والدین شان الگو می گیرند. کودکان در این بازی ها از محدودیت هایی که در دنیای واقعی دارند، فرار می کنند و سعی می کنند دنیا را آن طور که دوست دارند، بسازند. غرق شدن بیش از اندازه کودک در بازی های نمایشی از نظر محققان می تواند نشانه اضطراب بالا و میل شدید او به زندگی در شرایطی دیگر باشد.


بازی های با قاعده
آثاری که در این مرحله بازی بر زندگی و شخصیت فرزندتان می گذارند، تا پایان عمر با او می مانند. او از 7 تا 11 سالگی با قواعدی که از بزرگ ترها آموخته بازی می کند و رقابت و قراردادها را به بازی می آورد و تنها با پذیرش همین قراردادهاست که بچه ها می توانند با هم همبازی شوند. از شروع هفت سالگی به بعد، فرزندتان آرام آرام از بازی های تخیلی و نمادین به سمت بازی های حقیقی و فکری می رود. احتمالا او در 10 سالگی ترجیح می دهد به جای عروسک بازی، بسکتبال بازی کند یا همبازی شما در یک رقابت شطرنج شود.

باهوش ها بدوبدو نمی کنند
کودکان تیزهوش وسایل و اسباب بازی هایی را انتخاب می کنند که بتوانند با آنها دست به ابداع و ابتکار بزنند. بچه های باهوش تر انرژی کمتری را در زمان بازی خرج می کنند و از آنجا که دوست دارند در بازی های شان تنوع ایجاد کنند، زمان کمتری را برای انجام یک بازی صرف می کنند. آنها در سنین بالاتر سراغ بازی هایی می روند که هم به فکر نیاز دارد و هم کمی تحرک دارد. برای مثال بچه های باهوش در حدود ۱۰ سالگی کلکسیون سنگ جمع می کنند.

در مورد بازی ها، باهوش ها تقریبا مثل عقب مانده ها عمل می کنند. با این تفاوت که یک کودک عقب مانده وقتی به تنهایی با ماشین بازی می کند و از عهده روشن کردن آن برنمی آید، با کوباندنش به اطراف و پرت کردنش آن را می شکند اما کودک باهوش به هر قیمتی که شده راز اسباب بازی اش را کشف می کند.

تا شش سالگی دخترها و پسرها همبازی هستند
در ابتدای کودکی تفاوت زیادی میان بازی های دخترها و پسرها مشاهده نمی شود اما با بالاتر رفتن سن، آغاز دوره دبستان و ورود به اجتماع، مرزبندی های میان این دو جنس بیشتر می شود و این مرزها که بسیاری از آنها آموخته شده هستند، در بازی ها هم خود را نشان می دهند. وقتی این تفکیک نوع در بازی های دو گروه شکل می گیرد، دیگر همبازی شدن دخترها و پسرها بی معنا شده و حتی گاهی با تمسخر هم جنسان همراه می شود.

پسرها دوست دارند در جریان بازی، انرژی بدنی شان را تخلیه کنند و سراغ بازی های پرتحرک یا قدرتی می روند. استفاده از ابزارها، تیراندازی، بادبادک بازی، دوچرخه سواری، تیله بازی، کشتی، مشت زنی، فوتبال، دوچرخه سواری، کامیون بازی، دویدن و … از بازی هایی است که معمولا پسرها به آنها رغبت نشان می دهند.

دخترها بازی های ساکن را ترجیح می دهند و دوست دارند کم تحرک و آرام خود را سرگرم کنند. عروسک بازی، طناب بازی، تشکیل کلاس درس، بافندگی و خیاطی، فروشندگی، معمابازی و… ازجمله بازی های مورد علاقه دخترهاست.