مرگ فرزندم را چگونه تحمل کنم؟

سقط جنین و یا مرگ نوزاد یکی از تلخ ترین تجارب زندگی زن است. فرو ریختن کاخ آرزوهای زنی که در انتظار مادری بوده ، درد عذاب آوری است که هیچ کس نمی تواند اندوه آن را درک کند، جز مادری که به سوگ فرزند خویش نشسته است.

مرگ جنین کم اهمیت تر از مرگ کودک و یا دیگر اعضای خانواده نیست و بحران روحی زن در دوران بعد از سقط جنین امری مسلم و اجتناب ناپذیر است تا جایی که برخی از زنان نمی توانند با عوارض روانی سقط جنین کنار آمده و به زندگی عادی شان باز گردند.
غم و اندوه، شوک و انکار، خشم و پذیرش چهار مرحله ای است که مادر می گذراند تا به باور سقط جنین خود برسد. حال در گذر از این پرسه سخت، اطرافیان نقش بسیار مهمی دارند.

پذیرش واقعیت را علنی کنید
معمولا اطرافیان فرد سوگوار سعی می کنند با صحبت نکردن و یا با جمع کردن هر وسیله مربوط به کودک ، فضای زندگی را عادی جلوه داده و وانمود می نمایند که اتفاق پیش آمده بسیار ناخوشایند و جدی نیست. این کار بسیار نسنجیده است و باعث می شود فرد از درک و پذیرش واقعیت دور بماند. هر چقدر پذیرش، دیرتر حاصل شود، رنج و عذاب طولانی تر شده و آمادگی فرد برای بازیابی خویش نیز به تعویق می افتد.

عشق مرد، مرهم بزرگ درد زن
نقش همسر، در این برهه زمانی برای بهبود و تسلی مادر داغدار بسیار مهم و حیاتی است. مرد باید اطمینان دهد، بود و نبود فرزند هیچ گاه از ارزش و جایگاه او در زندگیش نمی کاهد و همچنان مورد علاقه و قابل عشق ورزیدن است. حضور فیزیکی برای زن بسیار تسلی بخش است و او را متوجه این امر می کند که همسرش بخاطر این مساله او را سرزنش نمی کند و این اتفاق را ناشی از کوتاهی او نمی بیند. بهتر است مرد شنونده حرفهای زن باشد و به او این اطمینان را بدهد که روزهای خوش پیش روست و آنها می توانند مانند گذشته احساس خوشبختی کنند.

همدلی کنید
• به او بگوئید که شرایطش را درک می کنید و می فهمید چقدر در این روزها به او سخت می گذرد و درک می کنید از دست دادن فرزند سخت است.

• اجازه دهید با لباس ها، اسباب بازی ها و یا لوازمی که برای فرزندش تهیه کرده روبرو شود، در صورت تمایل به اتاق کودک برود. با عزیز از دست رفته اش به گفتگو بنشیند، گریه کند و برای دقایقی هم شده، آنجا تنها بماند. درصورت لزوم شایسته است او را همراهی کنید.

• به او پیشنهاد دهید که درباره احساسات و تجارب منفی خود صحبت کند و یا آنها را برروی کاغذی بنویسد.

• برای کمک و ایجاد ارتباط سالم و بهینه با وی از متخصصان آگاه و مجرب استفاده کنید.

مادر داغدار چه کند؟
چرخ اصلی زندگی در دستان شماست، برای گذر از این تجربه تلخ و بازگشت به شرایط عادی زندگی، باید به پا خیزید و در قبال خود و زندگی تان احساس مسئولیت کنید:

حقیقت را بپذیرید
این واقعه،حقیقت ناگواری است که شما باید آن را بپذیرید و بدانید که نه تنها شما بلکه هیچ کس دیگر نمی تواند از وقوع اتفاقات بد جلوگیری کند. بهتر است مدام به خودتان متذکر شوید که چنین مقدر شده بود و شما نقشی در سقط جنین تان نداشته اید. هرگز خود را به خاطر کامل نبودن مواخذه نکنید، بیشتر سعی بر بخشش خود داشته باشید. احساسات، هیجانات و رفتارهای منفی خود را سرکوب نکنید، بلکه به دنبال روشی کارآمد برای ابراز احساسات منفی و خشم تان باشید؛ با بروز احساسات منفی می توانید از زیر بار فشار آنها رهایی یابید و احساس بهتری و خوشایندتری را تجربه کنید مثلا می توانید نامه ای اعتراض آمیز بنویسید و هر که را در این قضیه مقصر می دانید مورد خطاب قرار دهید.

خود را سرزنش نکنید
غیر طبیعی است که خود را متهم و گناهکار بدانید و بابت آن خود را مواخذه و سرزنش کنید؛چه بسا به احتمال بسیار زیاد، نه شما بلکه پزشک هم نمی توانست برای جلوگیری کاری انجام دهد. بپذیرید شما مقصر نیستید و تمام تلاش تان را برای حفظ جنین تان کرده اید. سعی کنید احساسات خود را همان گونه که هست بپذیرید ، خود و یا همسرتان را براساس چگونگی واکنش تان به این وضعیت خاص، مورد قضاوت قرار ندهید.

با فرزندتان صحبت کنید
برای فرزندتان نامه ای بنویسید و به او بگوئید چقدر برای حفظ سلامتی اش تلاش کردید و برای آینده او نقشه ها کشیده بودید، اما اکنون با نبودن او در کنارتان چقدر احساس ناراحتی می کنید. به او بگویید، حالا مجبورید یاد او را در گوشه ای از قلب تان حفظ کنید.

درد و دل کنید
حمایت عاطفی دیگران همچون مرهم و مسکنی قوی، برای التیام دردتان بسیار موثر است، توصیه می کنیم با فردی معتمد، دلسوز و حمایت گر است، به گفتگو بنشیند و راجع به مشکل پیش آمده، حرف بزنید. اما یادتان باشد ممکن است در پرسه درددل کردن، حرفهایی بشنوید که چندان برایتان خوشایند نباشد و منجر به ناراحتی تان شود؛ به همین دلیل بهتر است بدانید حساسیت شما به سخنان دیگران، ریشه در شرایط بحرانی فعلی تان دارد. یادتان باشد، دیگران قصد زخم زبان زدن و ناراحت کردن شما را ندارند و هرآنچه می گویند از سر خیرخواهی و نیت خیر است. از شنیدن عباراتی چون «جوانی، برای بچه دار شدن فرصت بسیار داری»، « شاید این بچه به صلاحت نبوده»، و ... دلگیر نشوید.سخت است اما تلاش کنید به حرفهای اطرافیان واکنش هیجانی شدید نشان ندهید. از سوی دیگر، می توانید از بانوانی که مشکلی چون شما را تجربه کرده اند، گفتگو کنید.

خود را سرگرم کنید
به دنبال تفریحات سالم باشید، ورزش کنید و سرگرمی های تازه ای برای خود پیدا کنید. پیشنهاد می کنیم برای ارتقاء حس کفایت و کارآمدی تان در فعالیت هایی شرکت کنید که احساس ارزشمندی تان پرورش و تقویت یابد. شرکت در فعالیت های عام المنفعه و امور خیریه یکی از بهترین آنهاست.

برای بارداری مجدد، وقت بسیار است
پیش از اقدام به بارداری مجدد، فرصتی را برای سوگواری و التیام دردهایتان اختصاص دهید. این مدت انتظار برای کسب انرژی مجدد و تقویت قوای بدن تان بسیار مفید است. در ضمن تا زمانی که با این حادثه ناگوار کنار نیامده اید، سعی کنید برای انتخاب هوشمندانه خود برای بارداری مجدد منتظر بمانید.