علائم و نشانه های هماتوم در بارداری

در بعضی از خانم های حامله، لخته های خون ممکن است در داخل لایه های جفت تشکیل شده و تومور خونی زیرجفتی یا هماتوم را ایجاد کنند، در حقیقت همان خونی است که داخل لایه های کوریون جمع می شود. اگر لخته های خون بزرگ شوند، می توانند باعث جداشدن لایه های جفتی و دیواره رحم شوند.

البته بیشتر تومورهای خونی زیرجفتی، در هفته بیستم دوره بارداری ، خودشان را بدون هیچ عمل جراحی، درمان می کنند. علائم و نشانه هایی برای این بیماری وجود دارد که می توانید در هفته های اول حاملگی، آنها را تشخیص دهید.


علامت اصلی این بیماری، خونریزی واژینال (مهبلی) است. خونریزی، بسته به اندازه تومور، می تواند کم و یا زیاد باشد. البته خونریزی در اوایل حاملگی، می تواند به دلیل سقط جنین نیز باشد، لذا باید پس از مشاهده خونریزی واژینال، سریعا به پزشک مراجعه کنید. اگر تومور چندان بزرگ نباشد، شاید اصلا باعث خونریزی نشود و خودش بتواند خودش را ترمیم کند.

تحقیقات نشان داده اند که تقریبا یک پنجم زنان حامله، در دوران بارداری، ممکن است خونریزی داشته باشند ولی هنوز مشخص نشده که چند درصد بخاطر تومور خونی یا هماتوم بوده است. احتمال سقط جنین ، بخاطر این تومور، تقریبا ۱ به ۳ است. در حقیقت، بیش از نیمی از خانم هایی که خونریزی اولیه را مشاهده می کنند، چه به دلیل هماتوم باشد و یا چیزی دیگر، می توانند بارداری سالمی داشته باشند.

با سونوگرافی می توان وجود این تومور را مشخص کرد. سونوگرافی ممکن است از شکم و بر روی شکم و یا به صورت ترانس واژینال، از طریق مهبل انجام بگیرد. در بعضی از موارد، تشخیص این تومور دشوار می شود. البته اگر خونریزی وجود داشته باشد و دکتر بتواند سلامت جنین را از طریق سونوگرافی تشخیص دهد، می تواند وجود این تومور را نیز تشخیص دهد. در بعضی مواقع نیز، دکتر در پی سونوگرافی مرتب بیمار، بدون اینکه خود بیمار علائمی را دیده باشد، این تومور را تشخیص می دهد.

دلیل مشخصی برای شکل گرفتن این تومور وجود ندارد، اما ممکن است به خاطر لانه گزینی تخم ها و جداشدن آنها از رحم باشد. راه حلی برای پیشگیری از این تومور وجود ندارد و ممکن است در هر سن و نژادی از زنان اتفاق بیافتد. همانطور که هیچ دلیل مشخصی برای ایجاد این تومور وجود ندارد، درمان خاصی نیز برای این بیماری تعیین نشده است. بعضی دکترها به بیماران آرامش می دهند و بعضی ها نیز پیشنهاد می کنند که تا زمان بیرون آمدن لخته خونی، نزدیکی انجام نشود. اگر دکتر لازم ببیند، می تواند از رقیق کننده های خون استفاده کند تا لخته های خون را بیرون بکشد. گفته شده که هورمون های استروژن و پروژسترون می توانند در روند دوره بارداری موثر باشند.