بیماریهای مادرزادی قلب در نوزادان، چه باید کرد؟
فرزندپسر۶ماهه ام به صورت نامعلومی مبتلا شده وبا توجه به آزمایشات انجام شده پدرو مادر سالمند.
پرسش: اگرشخصی درمنزل هپاتیتc داشته باشد(فرزندپسر۶ماهه ام به صورت نامعلومی مبتلا شده وبا توجه به آزمایشات انجام شده پدرو مادر سالمند و درضمن فرزندم دچار بیماری ناراحتی قلبی مادرزادی ازنوع جابه جایی رها میباشد)چه مواردبهداشتی توسط افراد رعایت بشه و چه مدت بعداز آلودگی به این ویروس در آزمایش خون این بیماری قابل تشخیص است و اینکه عرق بدن بچه و یا بوسیدن دهان بچه میتواندباعث انتقال بیماری شود؟
پاسخ: هپاتیت C یک بیماری ویروسی است که از طریق تماس با خون و ترشحات بدن افراد مبتلا منتقل می شود. این بیماری در اکثر بیماران حالت مزمن پیدا کرده و تعدادی از این افراد در آینده دچار عوارض بیماری مانند سیروز یا سرطان کبد می شوند.
علت
هپاتیت C توسط ویروس هپاتیت C که در سلولهای کبد زندگی کرده و سبب بیماری کبدی میشود، ایجاد میگردد.
روش انتقال و سرایت بیماری:
ورود خون آلوده به خون شما سبب انتقال بیماری میشود.
تماسهای معمولی مانند در آغوش گرفتن، بوسیدن، عطسه و سرفه کردن و یا استفاده از آب و غذای دیگران سبب بیمار شدن نمیشوند.
در معتادان تزریقی که از سوزنهای تزریق مشترک استفاده میکنند، بالاترین میزان ابتلا به هپاتیت C وجود دارد.
قبلاً انتقال این ویروس از طریق خونها و اعضای اهدایی آلوده صورت میگرفت اما در حال حاضر تمام خونها و اعضای اهدا شده از نظر آلودگی با ویروس هپاتیت C آزمایش میشوند.
احتمال انتقال بیماری از طریق رابطه جنسی کم است خصوصاً اگر شما تنها با یک نفر و برای مدت طولانی رابطه داشته باشید. در هر حال شما می توانید از کاندوم استفاده کنید.
در موارد نادری، هپاتیت C از طریق مادر آلوده به نوزاد منتقل می شود. احتمال انتقال ویروس از مادر باردار به جنین حدود 5% میباشد و در زمان زایمان منتقل می شود و راهی برای کاهش خطر آن وجود ندارد.
شیردهی سبب انتقال ویروس نمیشود و در صورتی که نوک پستان مادر زخم یا خونریزی داشته باشد، احتمال انتقال بیماری وجود دارد.
اگر با فرد مبتلا به هپاتیت C زندگی میکنید نگران نباشید تنها وسائلی مانند تیغ اصلاح، مسواک، ناخنگیر که با خون تماس دارند را به صورت مشترک استفاده ننمائید.
علیرغم احتمال پایین انتقال هپاتیت C ، همسر و شریک جنسی، و اعضای خانواده باید از نظر ابتلا به هپاتیت C آزمایش شوند و در صورت نیاز تحت درمان قرار گیرند.
دوره کومون و بیماریزایی:
دوره کومون عبارت است از فاصله زمانی بین ورود ویروس به بدن تا بروز علائم بیماری که از ۲ هفته تا ۶ ماه متفاوت است. هر کس تست هپاتیت C او مثبت است می تواند بیماری را به دیگران منتقل کند.
پیشگیری
هپاتیت C واکسن ندارد اما میتوان با اقداماتی از آن پیشگیری نمود.
از سوزن تزریق مشترک با دیگران استفاده نکنید.
اگر در مراکز بهداشتی درمانی شاغل میباشید برای تماس با خون بیماران، سوزن و وسایل برنده آلوده، حتماً از دستکش پلاستیکی استفاده نمائید.
در صورت تمایل به تاتو کردن، درمان با طب سوزنی و یا هر عملی که توسط فرو رفتن ابزار تیز و برنده در بدن صورت میگیرد، حتماً از تمیز بودن آنها اطمینان داشته باشید.
اگر آزمایش شما از نظر آلودگی به هپاتیت C مثبت است جهت جلوگیری از انتقال این ویروس به نکات زیر دقت کنید:
تیغ اصلاح، مسواک و ناخنگیر و هر وسیلهای که ممکن است به خون شما آغشته شده باشد را در دسترس دیگران نگذارید و با آب و صابون آنها را تمیز نگهدارید.
زخمها و خراشها و تاولهای پوستی خود را بپوشانید.
حتماً مراقب تامپونها، دستمالهای بهداشتی و باندهایی که با خون شما تماس دارند باشید.
از سرنگ مشترک با دیگران استفاده ننمائید.
از اهدا خون و اعضا به دیگران اجتناب نمائید.
میتوانید به کودک خود شیر دهید اما باید دقت داشته باشید که نوک پستانهای شما زخم و خراشی نداشته باشد.
علائم
دو فرم هپاتیت C وجود دارد: فرم حاد و فرم مزمن. فرم حاد یعنی اینکه اخیراً به هپاتیت C مبتلا شدهاید در حالیکه در فرم مزمن، بیش از 6 ماه از زمان ابتلا میگذرد. 85% افراد مبتلا به هپاتیت C در نهایت به فرم مزمن مبتلا میشوند.
هپاتیت C اغلب بدون علامت است و اکثر افراد 15 سال و یا بیشتر مبتلا به بیماری هستند که معمولاً بصورت اتفاقی طی انجام آزمایشات معمولی و یا اهدای خون، بیماری تشخیص داده میشود. بالا بودن آنزیم های کبدی می تواند اولین علامت بیماری باشد.
گرفتن شرح حال و انجام معاینه دقیق پزشک را در تشخیص هپاتیت C یاری میکند و اگر به هپاتیت C مشکوک شد یک آزمایش خون جهت ارزیابی وجود آنتیبادی ضدویروس هپاتیت C درخواست میکند.
که درصورت مثبت بودن نتیجه این آزمایش، آزمایش دیگری جهت بررسی ژنتیکی ویروس (RNA) انجام میشود. که آزمایش آنتیبادی، ابتلای قبلی و آزمایش ژنتیکی فعال بودن هپاتیت C در حال حاضر و نوع ویروس هپاتیت C را نشان میدهد.
درمان
هپاتیت C همیشه نیاز به درمان ندارد. درمان بستگی به نوع بیماری، نوع ویروس، میزان تخریب کبدی و وضعیت عمومی سلامت شما دارد. دارو هایی که بکار می رود گران قیمت و دارای عوارض جانبی هستند و برای همه مفید نمی باشند.
پاسخ: هپاتیت C یک بیماری ویروسی است که از طریق تماس با خون و ترشحات بدن افراد مبتلا منتقل می شود. این بیماری در اکثر بیماران حالت مزمن پیدا کرده و تعدادی از این افراد در آینده دچار عوارض بیماری مانند سیروز یا سرطان کبد می شوند.
علت
هپاتیت C توسط ویروس هپاتیت C که در سلولهای کبد زندگی کرده و سبب بیماری کبدی میشود، ایجاد میگردد.
روش انتقال و سرایت بیماری:
ورود خون آلوده به خون شما سبب انتقال بیماری میشود.
تماسهای معمولی مانند در آغوش گرفتن، بوسیدن، عطسه و سرفه کردن و یا استفاده از آب و غذای دیگران سبب بیمار شدن نمیشوند.
در معتادان تزریقی که از سوزنهای تزریق مشترک استفاده میکنند، بالاترین میزان ابتلا به هپاتیت C وجود دارد.
قبلاً انتقال این ویروس از طریق خونها و اعضای اهدایی آلوده صورت میگرفت اما در حال حاضر تمام خونها و اعضای اهدا شده از نظر آلودگی با ویروس هپاتیت C آزمایش میشوند.
احتمال انتقال بیماری از طریق رابطه جنسی کم است خصوصاً اگر شما تنها با یک نفر و برای مدت طولانی رابطه داشته باشید. در هر حال شما می توانید از کاندوم استفاده کنید.
در موارد نادری، هپاتیت C از طریق مادر آلوده به نوزاد منتقل می شود. احتمال انتقال ویروس از مادر باردار به جنین حدود 5% میباشد و در زمان زایمان منتقل می شود و راهی برای کاهش خطر آن وجود ندارد.
شیردهی سبب انتقال ویروس نمیشود و در صورتی که نوک پستان مادر زخم یا خونریزی داشته باشد، احتمال انتقال بیماری وجود دارد.
اگر با فرد مبتلا به هپاتیت C زندگی میکنید نگران نباشید تنها وسائلی مانند تیغ اصلاح، مسواک، ناخنگیر که با خون تماس دارند را به صورت مشترک استفاده ننمائید.
علیرغم احتمال پایین انتقال هپاتیت C ، همسر و شریک جنسی، و اعضای خانواده باید از نظر ابتلا به هپاتیت C آزمایش شوند و در صورت نیاز تحت درمان قرار گیرند.
دوره کومون و بیماریزایی:
دوره کومون عبارت است از فاصله زمانی بین ورود ویروس به بدن تا بروز علائم بیماری که از ۲ هفته تا ۶ ماه متفاوت است. هر کس تست هپاتیت C او مثبت است می تواند بیماری را به دیگران منتقل کند.
پیشگیری
هپاتیت C واکسن ندارد اما میتوان با اقداماتی از آن پیشگیری نمود.
از سوزن تزریق مشترک با دیگران استفاده نکنید.
اگر در مراکز بهداشتی درمانی شاغل میباشید برای تماس با خون بیماران، سوزن و وسایل برنده آلوده، حتماً از دستکش پلاستیکی استفاده نمائید.
در صورت تمایل به تاتو کردن، درمان با طب سوزنی و یا هر عملی که توسط فرو رفتن ابزار تیز و برنده در بدن صورت میگیرد، حتماً از تمیز بودن آنها اطمینان داشته باشید.
اگر آزمایش شما از نظر آلودگی به هپاتیت C مثبت است جهت جلوگیری از انتقال این ویروس به نکات زیر دقت کنید:
تیغ اصلاح، مسواک و ناخنگیر و هر وسیلهای که ممکن است به خون شما آغشته شده باشد را در دسترس دیگران نگذارید و با آب و صابون آنها را تمیز نگهدارید.
زخمها و خراشها و تاولهای پوستی خود را بپوشانید.
حتماً مراقب تامپونها، دستمالهای بهداشتی و باندهایی که با خون شما تماس دارند باشید.
از سرنگ مشترک با دیگران استفاده ننمائید.
از اهدا خون و اعضا به دیگران اجتناب نمائید.
میتوانید به کودک خود شیر دهید اما باید دقت داشته باشید که نوک پستانهای شما زخم و خراشی نداشته باشد.
علائم
دو فرم هپاتیت C وجود دارد: فرم حاد و فرم مزمن. فرم حاد یعنی اینکه اخیراً به هپاتیت C مبتلا شدهاید در حالیکه در فرم مزمن، بیش از 6 ماه از زمان ابتلا میگذرد. 85% افراد مبتلا به هپاتیت C در نهایت به فرم مزمن مبتلا میشوند.
هپاتیت C اغلب بدون علامت است و اکثر افراد 15 سال و یا بیشتر مبتلا به بیماری هستند که معمولاً بصورت اتفاقی طی انجام آزمایشات معمولی و یا اهدای خون، بیماری تشخیص داده میشود. بالا بودن آنزیم های کبدی می تواند اولین علامت بیماری باشد.
گرفتن شرح حال و انجام معاینه دقیق پزشک را در تشخیص هپاتیت C یاری میکند و اگر به هپاتیت C مشکوک شد یک آزمایش خون جهت ارزیابی وجود آنتیبادی ضدویروس هپاتیت C درخواست میکند.
که درصورت مثبت بودن نتیجه این آزمایش، آزمایش دیگری جهت بررسی ژنتیکی ویروس (RNA) انجام میشود. که آزمایش آنتیبادی، ابتلای قبلی و آزمایش ژنتیکی فعال بودن هپاتیت C در حال حاضر و نوع ویروس هپاتیت C را نشان میدهد.
درمان
هپاتیت C همیشه نیاز به درمان ندارد. درمان بستگی به نوع بیماری، نوع ویروس، میزان تخریب کبدی و وضعیت عمومی سلامت شما دارد. دارو هایی که بکار می رود گران قیمت و دارای عوارض جانبی هستند و برای همه مفید نمی باشند.
منبع:
تبیان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼