فاصله بین دو بارداری، چقدر باید باشد؟
فرزند اولم حدودا دو سال و سه ماه دارند و با همسرم قصد بچه دوم داریم.
پرسش: فرزند اولم حدودا دو سال و سه ماه دارند و با همسرم قصد بچه دوم داریم آیا بارداری با این فاصله مضر نیست؟
پاسخ: مطلب زیر را در این مورد از همشهری برایتان می آورم:
19 سالگی سن ایده‌آل برای شروع بارداری زنان است و با فاصله هر 4سال یکبار تا 35 سالگی زنان، هر خانواده می‌تواند 3 فرزند داشته باشد.
البته این الگو فقط از نظر پزشکی و فیزیولوژیکی است و مسائل مهمتر دیگری هم وجود دارند مانند اشتغال، درآمد و مسائل فرهنگی که با توجه به آنها ممکن است یک خانواده به علت نداشتن درآمد کافی نتواند از چنین الگویی پیروی کند، اما اگر این الگو در کشور پیاده شود نه با رشد منفی جمعیت و پیر شدن جامعه و نه با افزایش ناگهانی و گستردگی جمعیت مواجه می‌شویم
چالش فاصله‌گذاری بین فرزندان جدیدترین مطالعات نشان داده‌اند فاصله خیلی کم و یا خیلی زیاد بین بچه‌ها باعث بروز مشکلاتی در دومین کودک شده و احتمال این خطر‌ها بسیار زیاد می‌شود.
مطالعه‌ای که چندی پیش در مجله انجمن پزشکی آمریکا به چاپ رسیده و توسط محققان دانشگاه کلمبیا انجام شده است، نشان می‌دهد، اگر فاصله بین بچه‌ها کمتر از ۱۸ ماه و یا بیشتر از ۵۹ ماه باشد، امکان بروز مشکلات متعدد برای فرزند دوم افزایش پیدا می‌کند. در این مطالعه سن مادر و حتی وضعیت اجتماعی- اقتصادی او هم در نظر گرفته شده است.
محققان بر این باورند که اگر فاصله بارداری‌ها کمتر از 18 ماه باشد، 40 درصد خطر تولد نوزاد نارس بیشتر شده، امکان کم بودن وزن نوزاد حین تولد 61 درصد افزایش پیدا کرده و سن تولد نوزاد هم در 26 درصد موارد کمتر از یک نوزاد طبیعی می‌شود. شاید جالب باشد که به این نتایج بیشتر و دقیق‌تر توجه کنیم.
اگر فاصله بین بارداری‌ها کمتر از ۱۸ ماه باشد به ازای هر یک ماه که این فاصله کوتاهتر می‌شود، باید منتظر این اتفاقات باشیم: خطر تولد نوزاد نارس تا ۲ درصد و خطر تولد نوزاد با وزن کم تا ۳/۳ درصد بیشتر می‌شود. از طرف دیگر اگر فاصله بارداری‌ها بیش از ۵۹ ماه (یا ۵ سال) باشد، خطر تولد نوزاد نارس تا ۶/۰ درصد و نوزاد با وزن کم تا ۹/۰ درصد بیشتر می‌شود.
در بررسی‌های دیگری مشخص شده است وقتی فاصله بین کودکان کمتر از 2 سال باشد احتمال کاهش بهره هوشی IQ بیشتر از خانواده‌هایی است که فاصله بین بچه‌ها‌یشان بیشتر از 2 سال است.
استدلال این است که وقتی فاصله سنی بچه‌ها از هم بسیار زیاد باشد امکان برقراری ارتباط و بازی با هم در آنها کم می‌شود. به همین دلایل است که متخصصان زنان و زایمان معتقدند برای فاصله‌گذاری بین بچه‌ها باید عاقلانه تصمیم گرفت.
به هرحال، هنوز20 تا 30سال پرطرفدارترین سالها برای بچه‌دار شدن است و با وجود آنکه میانگین سن بارداری دارد بالا می‌رود، دهه دوم هنوز در نقطه اوج قرار دارد. در سالهای دهه 70 مادران آمریکایی معمولاً در سن 21 سالگی برای اولین بار، بچه‌دار می‌شدند، ولی در حال حاضر این روز بزرگ به‌طور متوسط در 25 سالگی آنها فرا می‌رسد.
بنابر تحقیقات اخیر ۸۰درصد زنان در دهه دوم، زایمان طبیعی دارند و این در حالی است که در زنانی که در دهه سوم زندگی هستند این آمار به ۴۰ درصد و آنها که در دهه چهارم هستند به ۴۳درصد می‌رسد. از سوی دیگر، بنابر آمار مرکز ملی بهداشت آمریکا، میزان بارداری زنان بین ۳۵ تا ۳۹ ساله طی سالهای ۱۹۷۸ تا ۲۰۰۰ دو برابر شده است.
محققان می‌گویند اگر در سالهای اولیه دهه سوم زندگی‌تان بچه‌دار می‌شوید لازم نیست خیلی نگران باشید، چراکه بارداری در این سنین خیلی شبیه بارداری در دهه دوم زندگی است؛ سلامت شما، انرژی‌تان، باروری‌تان، همه هنوز در سطح بالایی است، علاوه بر اینها تخمکها هنوز سالم هستند و خطر ناهنجاریهای ژنتیکی را تخفیف می‌دهند.
اما در سنین بین ۳۵ تا ۳۹سالگی به‌دلیل افت کیفیت تخمکها خطر تولد ناقص‌الخلقه تا ۲۰درصد افزایش پیدا می‌کند. یکی از دلایل این است که خطر ناهنجاریهای هنگام تولد در ۳۵ سالگی بالا می‌رود و احتمال اینکه فرزندی با نشانگان داون داشته باشید یک در ۴۰۰ می‌شود.
بارداری در دهه پنجم زندگی اما علاوه بر خطرات جسمی، مشکلات روحی هم دارد. همچنین در 40 سالگی احتمال اینکه جنین نشانگان داون داشته باشد یک به صد می‌شود. خطر عدم تعادل کروموزومی یکی از دلایل سقط جنین است و به همین خاطر است که با شروع 42سالگی این سقط جنینها 50درصد بیشتر می‌شود.
پژوهشی در دانشگاه کالیفرنیا نشان می‌دهد احتمال ابتلا به فشارخون بالا در مادران ۴۰ ساله که برای اولین بار بچه‌دار می‌شوند نسبت به دیگر مادران ۶۰ درصد بیشتر است. این مادران همچنین ۴ برابر بیشتر از مادران ۲۰ ساله با خطر ابتلا به دیابت دوران بارداری مواجهند.
بنابر همین پژوهش این مادران 8 برابر مادران 20 ساله با مشکل جفت سرراهی مواجه می‌شوند. جفت سرراهی وضعیتی است که جفت در قسمت پائین رحم و گاهی حتی در دهانه آن جا می‌گیرد و مانع خروج نوزاد می‌شود.
پاسخ: مطلب زیر را در این مورد از همشهری برایتان می آورم:
19 سالگی سن ایده‌آل برای شروع بارداری زنان است و با فاصله هر 4سال یکبار تا 35 سالگی زنان، هر خانواده می‌تواند 3 فرزند داشته باشد.
البته این الگو فقط از نظر پزشکی و فیزیولوژیکی است و مسائل مهمتر دیگری هم وجود دارند مانند اشتغال، درآمد و مسائل فرهنگی که با توجه به آنها ممکن است یک خانواده به علت نداشتن درآمد کافی نتواند از چنین الگویی پیروی کند، اما اگر این الگو در کشور پیاده شود نه با رشد منفی جمعیت و پیر شدن جامعه و نه با افزایش ناگهانی و گستردگی جمعیت مواجه می‌شویم
چالش فاصله‌گذاری بین فرزندان جدیدترین مطالعات نشان داده‌اند فاصله خیلی کم و یا خیلی زیاد بین بچه‌ها باعث بروز مشکلاتی در دومین کودک شده و احتمال این خطر‌ها بسیار زیاد می‌شود.
مطالعه‌ای که چندی پیش در مجله انجمن پزشکی آمریکا به چاپ رسیده و توسط محققان دانشگاه کلمبیا انجام شده است، نشان می‌دهد، اگر فاصله بین بچه‌ها کمتر از ۱۸ ماه و یا بیشتر از ۵۹ ماه باشد، امکان بروز مشکلات متعدد برای فرزند دوم افزایش پیدا می‌کند. در این مطالعه سن مادر و حتی وضعیت اجتماعی- اقتصادی او هم در نظر گرفته شده است.
محققان بر این باورند که اگر فاصله بارداری‌ها کمتر از 18 ماه باشد، 40 درصد خطر تولد نوزاد نارس بیشتر شده، امکان کم بودن وزن نوزاد حین تولد 61 درصد افزایش پیدا کرده و سن تولد نوزاد هم در 26 درصد موارد کمتر از یک نوزاد طبیعی می‌شود. شاید جالب باشد که به این نتایج بیشتر و دقیق‌تر توجه کنیم.
اگر فاصله بین بارداری‌ها کمتر از ۱۸ ماه باشد به ازای هر یک ماه که این فاصله کوتاهتر می‌شود، باید منتظر این اتفاقات باشیم: خطر تولد نوزاد نارس تا ۲ درصد و خطر تولد نوزاد با وزن کم تا ۳/۳ درصد بیشتر می‌شود. از طرف دیگر اگر فاصله بارداری‌ها بیش از ۵۹ ماه (یا ۵ سال) باشد، خطر تولد نوزاد نارس تا ۶/۰ درصد و نوزاد با وزن کم تا ۹/۰ درصد بیشتر می‌شود.
در بررسی‌های دیگری مشخص شده است وقتی فاصله بین کودکان کمتر از 2 سال باشد احتمال کاهش بهره هوشی IQ بیشتر از خانواده‌هایی است که فاصله بین بچه‌ها‌یشان بیشتر از 2 سال است.
استدلال این است که وقتی فاصله سنی بچه‌ها از هم بسیار زیاد باشد امکان برقراری ارتباط و بازی با هم در آنها کم می‌شود. به همین دلایل است که متخصصان زنان و زایمان معتقدند برای فاصله‌گذاری بین بچه‌ها باید عاقلانه تصمیم گرفت.
به هرحال، هنوز20 تا 30سال پرطرفدارترین سالها برای بچه‌دار شدن است و با وجود آنکه میانگین سن بارداری دارد بالا می‌رود، دهه دوم هنوز در نقطه اوج قرار دارد. در سالهای دهه 70 مادران آمریکایی معمولاً در سن 21 سالگی برای اولین بار، بچه‌دار می‌شدند، ولی در حال حاضر این روز بزرگ به‌طور متوسط در 25 سالگی آنها فرا می‌رسد.
بنابر تحقیقات اخیر ۸۰درصد زنان در دهه دوم، زایمان طبیعی دارند و این در حالی است که در زنانی که در دهه سوم زندگی هستند این آمار به ۴۰ درصد و آنها که در دهه چهارم هستند به ۴۳درصد می‌رسد. از سوی دیگر، بنابر آمار مرکز ملی بهداشت آمریکا، میزان بارداری زنان بین ۳۵ تا ۳۹ ساله طی سالهای ۱۹۷۸ تا ۲۰۰۰ دو برابر شده است.
محققان می‌گویند اگر در سالهای اولیه دهه سوم زندگی‌تان بچه‌دار می‌شوید لازم نیست خیلی نگران باشید، چراکه بارداری در این سنین خیلی شبیه بارداری در دهه دوم زندگی است؛ سلامت شما، انرژی‌تان، باروری‌تان، همه هنوز در سطح بالایی است، علاوه بر اینها تخمکها هنوز سالم هستند و خطر ناهنجاریهای ژنتیکی را تخفیف می‌دهند.
اما در سنین بین ۳۵ تا ۳۹سالگی به‌دلیل افت کیفیت تخمکها خطر تولد ناقص‌الخلقه تا ۲۰درصد افزایش پیدا می‌کند. یکی از دلایل این است که خطر ناهنجاریهای هنگام تولد در ۳۵ سالگی بالا می‌رود و احتمال اینکه فرزندی با نشانگان داون داشته باشید یک در ۴۰۰ می‌شود.
بارداری در دهه پنجم زندگی اما علاوه بر خطرات جسمی، مشکلات روحی هم دارد. همچنین در 40 سالگی احتمال اینکه جنین نشانگان داون داشته باشد یک به صد می‌شود. خطر عدم تعادل کروموزومی یکی از دلایل سقط جنین است و به همین خاطر است که با شروع 42سالگی این سقط جنینها 50درصد بیشتر می‌شود.
پژوهشی در دانشگاه کالیفرنیا نشان می‌دهد احتمال ابتلا به فشارخون بالا در مادران ۴۰ ساله که برای اولین بار بچه‌دار می‌شوند نسبت به دیگر مادران ۶۰ درصد بیشتر است. این مادران همچنین ۴ برابر بیشتر از مادران ۲۰ ساله با خطر ابتلا به دیابت دوران بارداری مواجهند.
بنابر همین پژوهش این مادران 8 برابر مادران 20 ساله با مشکل جفت سرراهی مواجه می‌شوند. جفت سرراهی وضعیتی است که جفت در قسمت پائین رحم و گاهی حتی در دهانه آن جا می‌گیرد و مانع خروج نوزاد می‌شود.
منبع:
تبیان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼