دستشویی نرفتن کودک، چه کنم؟
دختر من ۲سال و ۴ ماهه هست از دو هفته پیش شروع کردم به از پوشک گرفتنش.
پرسش: دختر من ۲سال و ۴ ماهه هست از دو هفته پیش شروع کردم به از پوشک گرفتنش. مشکل من این است که دخترم در دستشویی اصلا حاضر نیست دستشویی کند و در محیط خانه و توی شلوارش کارش رو می کند. من اصلا دعواش نمی کنم ولی براش بارها توضیح دادم که باید بریم دستشویی این کارو انجام بدیم و یا براش برچسب گرفتم و کلی در دستشویی وقت می گذرونیم با هم اما آخر کار می گه که بریم بیرون و بعد چند ثانیه شلوارشو خیس میکنه. معلومه که لجبازی می کنه و من هم واقعا خسته شدم که با وجود انجام تمام کارها ولی باز هم باید فرش و موکت تمیز کنم.تصمیم گرفتم که دوباره پوشکش کنم و بعد از عید دوباره شروع کنم.لطفا راهنمایی فرمایید.
پاسخ: لزوما آنچه که در کتب مختلف ارایه می شود بر روی کودک شما تاثیر گذار نیست چون کودک شما شخصیتی متمایزو دنیایی متفاوت از همه کودکان دارد لذا یافتن راه حل مناسب برای تربیت توالت فرزندتان بر عهده خودتان است. برخی از کودکان لجباز هستند، برخی یگر خودمختار و برخی مطیع و آرام. هر یک از این سبک شخصیتها نوع متفاوتی از رفتار و واکنش را در این نوع تربیت از خود بروز می دهد. کودکان لجباز عمدتا در ابتدای آموزش توالت رفتن به شدت واکنش می دهد، در توالت نمی نشینند، همه خانه را آلوده می کنند و کلا والدین را کلافه می کنند.کودکان خودمختار از همان ابتدا می خواهند هم امور را خود به دست بگیرند ، اموری که فعلا انجامش از توان شان خالی است مثلا شستن و اب کشی خود یا توالت را کلا می خواهند بر عهده بگیرند و ...هر چند که آموزش به این دست کودکان بسیار راحت است و پیشرفت خوبی دارند. کودکان مطیع هم تلاش جدی برای یادگیری این توانایی دارند و کلا همکاری خوبی با والدین می کنند. ضمن اینکه کودکانی که در خانواده های پرجمعیت هستند مثلا با چند بزرگسال دایما سر و کار دارند و یا دارای خواهر و برادر بزرگتر هستند خیلی زودتر از سایر کودکان در تربیت توالت پیشرفت می کنند. پس با این اوصاف هیچگاه کودکتان را با کودکی دیگر و حتی با خواهر یا برادر دیگرش مقایسه نکنید. - خیلی از والدین تصور می کنند با ابزارهای جانبی می توانند مانع از کثیف کاری در منزل شوند. مثلا شورتهای آموزشی ابزاری است که در سالهای اخیر زیاد مورد استفاده والدین قرار می گیرد پس از این روش هم استفاده کنید. - نکته آخر اینکه در جریان اموزش توالت رفتن به کودکان، خود را درگیر نجس و پاکی منزل نکنید. اجازه دهید هم کودک راحت باشد هم خودتان چون در غیر این صورت این اموزش هم برای شما و هم کودکتان توام با استرس زیاد خواهد بود.در صورت امکان سعی کنید بخشی از خانه یا یک اتاق را پاک و مطهر نگه دارید تا در آن موقعیت به راحتی و با آرامش آداب دینی تان راانجام دهید یا حتی با ارامش در آن مکان استراحت کنید. پاک نگه داشتن یک بخش از خانه بسیار بسیار راحت تر از پاک نگه داشتن همه زوایای خانه است. پس اول شرایط روحی خود را آماده کنید و سپس تربیت توالت را در فرزندتان شروع کنید.
پاسخ: لزوما آنچه که در کتب مختلف ارایه می شود بر روی کودک شما تاثیر گذار نیست چون کودک شما شخصیتی متمایزو دنیایی متفاوت از همه کودکان دارد لذا یافتن راه حل مناسب برای تربیت توالت فرزندتان بر عهده خودتان است. برخی از کودکان لجباز هستند، برخی یگر خودمختار و برخی مطیع و آرام. هر یک از این سبک شخصیتها نوع متفاوتی از رفتار و واکنش را در این نوع تربیت از خود بروز می دهد. کودکان لجباز عمدتا در ابتدای آموزش توالت رفتن به شدت واکنش می دهد، در توالت نمی نشینند، همه خانه را آلوده می کنند و کلا والدین را کلافه می کنند.کودکان خودمختار از همان ابتدا می خواهند هم امور را خود به دست بگیرند ، اموری که فعلا انجامش از توان شان خالی است مثلا شستن و اب کشی خود یا توالت را کلا می خواهند بر عهده بگیرند و ...هر چند که آموزش به این دست کودکان بسیار راحت است و پیشرفت خوبی دارند. کودکان مطیع هم تلاش جدی برای یادگیری این توانایی دارند و کلا همکاری خوبی با والدین می کنند. ضمن اینکه کودکانی که در خانواده های پرجمعیت هستند مثلا با چند بزرگسال دایما سر و کار دارند و یا دارای خواهر و برادر بزرگتر هستند خیلی زودتر از سایر کودکان در تربیت توالت پیشرفت می کنند. پس با این اوصاف هیچگاه کودکتان را با کودکی دیگر و حتی با خواهر یا برادر دیگرش مقایسه نکنید. - خیلی از والدین تصور می کنند با ابزارهای جانبی می توانند مانع از کثیف کاری در منزل شوند. مثلا شورتهای آموزشی ابزاری است که در سالهای اخیر زیاد مورد استفاده والدین قرار می گیرد پس از این روش هم استفاده کنید. - نکته آخر اینکه در جریان اموزش توالت رفتن به کودکان، خود را درگیر نجس و پاکی منزل نکنید. اجازه دهید هم کودک راحت باشد هم خودتان چون در غیر این صورت این اموزش هم برای شما و هم کودکتان توام با استرس زیاد خواهد بود.در صورت امکان سعی کنید بخشی از خانه یا یک اتاق را پاک و مطهر نگه دارید تا در آن موقعیت به راحتی و با آرامش آداب دینی تان راانجام دهید یا حتی با ارامش در آن مکان استراحت کنید. پاک نگه داشتن یک بخش از خانه بسیار بسیار راحت تر از پاک نگه داشتن همه زوایای خانه است. پس اول شرایط روحی خود را آماده کنید و سپس تربیت توالت را در فرزندتان شروع کنید.
منبع:
تبیان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼