تاثیر ورزش روی کودکان، چگونه است؟
برخی اوقات هم در برخی مدارس به بهانه اتلاف وقت، زنگ ورزش حذف میشود. این در حالی است که کودکان برای رشد جسمی و ذهنی به ورزش نیاز دارند.
در حال حاضر با توجه به آمدن تکنولوژیهای جدید کامپیوتری و در نتیجه سرگرم شدن هر چه بیشتر کودکان با این وسایل، فعالیت بدنی کودکان کاهش چشمگیری پیدا کرده است. از سوی دیگر مربیان مدارس نیز نسبت به ورزش و لزوم بازی و تحرک کودکان بیتفاوت شدهاند و زنگ ورزش به زنگی برای جبران عقبماندگیهای درسی تبدیل شده است.
برخی اوقات هم در برخی مدارس به بهانه اتلاف وقت، زنگ ورزش حذف میشود. این در حالی است که کودکان برای رشد جسمی و ذهنی به ورزش نیاز دارند و کاهش فعالیت بدنی باعث ایجاد اختلالاتی مانند اضافه وزن و چاقی، بیخوابی، هیجان و استرس، رشد نامتعادل و نامناسب اندامها، اختلال در دستگاههای بدن و... میشود. براساس آمار سازمان جهانی بهداشت از ۳۰ سال پیش تاکنون بهدلیل بیتوجهی به اهمیت ورزش و فعالیت بدنی در کودکان میزان اضافه وزن در آنها ۳ برابر و میزان ابتلای آنها به دیابت نوع ۲ که ناشی از اضافه وزن است ۲برابر شده است. کودکان ذاتا فعالیت کردن را دوست دارند و تبدیل فعالیتهای بدنی به یک عادت برای آنها نه تنها سرگرمکننده است بلکه سلامتشان را به همراه دارد. برای رشد سالم کودکان باید به فعالیت بدنی آنها اهمیت دهید. کافی است به تحقیقات مختلفی که در این زمینه انجام شده توجه کنید تا به نقش فعالیت بدنی حتی در بهبود نمرات کودکان پیببرید.
وقتی ورزش سلول عصبی جدید ایجاد میکند
در حالی که فعالیت فیزیکی بهعنوان عاملی برای بهبود آمادگی جسمانی کودکان و پایین آوردن خطر ابتلا به چاقی مطرح است، تحقیقات جدید نشان میدهد، همین ورزش و فعالیت فیزیکی میتواند به عملکرد بهتر کودکان در مدرسه نیز کمک کند.
محققان هلندی 14 پژوهش از نقاط مختلف دنیا را که به بررسی رابطه بین فعالیت فیزیکی و عملکرد تحصیلی کودکان مربوط میشد، مطالعه کردند. آنها به این نتیجه رسیدند که رابطه مثبت معنیداری بین این 2 مقوله وجود دارد. این تحقیق در مجله پزشکی کودکان و نوجوانان منتشر شده است.
در حالی که آنها نتوانستند دلیل اینکه چرا بین این 2 موضوع رابطهای وجود دارد بررسی کنند، با استناد به پژوهشهای قبلی اعلام کردند که بهنظر میرسد فعالیت بدنی منظم باید به عملکرد بهتر مغز مرتبط باشد. تاثیر این فعالیتها بر مغز میتواند شامل عوامل مختلفی باشد از جمله اینکه موجب افزایش جریان خون و اکسیژن در مغز شده و همچنین سطوح مواد شیمیایی در مغز بالاتر رفته و همین موجب بهبود خلق و خو میشود و علاوه بر آن، در همان زمان باعث ایجاد سلولهای عصبی جدید و انعطافپذیری محل تماس 2 عصب میشود.
تحقیقات میگوید ورزش را حذف نکنید
نتایج این پژوهشها زمانی منتشر شد که بسیاری از سیستمهای مدارس به منظور صرفهجویی در هزینهها درصدد کاهش یا حذف برنامههای ورزشی و تربیت بدنی هستند. پزشکان کودک امیدوار هستند که این یافتههای تازه بار دیگر بر ورزش تاکید کند و مسئولان مدارس را وادار به توجه بیشتر به این مبحث درسی و البته تندرستی کند.
دکتر اندرو ایدزمن از مرکز پزشکی استیون و الکساندرا کوهن اظهار نظر کرد، که آنچه ما نمیتوانیم به آن ادامه دهیم این است که فعالیت های جسمی را در برنامه کودکان دبستانی کم کنیم، با این گمان که این کار وضعیت آموزشی آنها را بهبود میدهد. زیرا در واقع این کار ممکن است نتیجه عکس برای ما داشته باشد. مسئولان مدارس فکر میکنند فعالیتهای بدنی در مدارس میتواند مخل عملکرد تحصیلی مناسب شود. علاوه بر آخرین بررسی تحقیقات، پژوهشی که در سال ۲۰۱۰ توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها روی ۵۰ مطالعه انجام شده نشان میدهد بیش از نیمی از آنها ارتباط مثبت فعالیت بدنی از جمله آموزشهای ورزشی، زنگ تفریح و فعالیتهای فوق برنامه را با عملکرد درسی بهتر نشان میدهد و در حدود نیمی از بررسیها هیچ تاثیری را نشان نداد.
ورزش صبحگاهی فراموش نشود
مسئولان مدارس با توجه به چند نکته به راحتی میتوانند شرایط مناسبی را برای بازی و فعالیت کودکان و نوجوانان فراهم کنند. یکی از بهترین موقعیتها برای ورزش و فعالیت بدنی دانشآموزان برنامه صبحگاه است. این زمان اوج انرژی کودکان است و میتواند آنها را برای حضور در مدرسه آماده کند. ورزش صبحگاهی در تقویت احساسات، صداقت، آرامش و کاهش فشارهای روانی دانشآموزان نقش بسزایی دارد. با سازماندهی مناسب ورزش صبحگاهی در مدارس، میتوان دانشآموزان را با روحیهای مناسب سرکلاس فرستاد و آنها را حتی برای لحظات بعد از کلاس، از نظر روحی- روانی تقویت کرد. انجام برنامهریزی درست در زنگ تفریح هم از مقررات دست و پاگیر جلوگیری میکند و هم به آنها اجازه میدهد فعالیت فیزیکیشان را متوقف نکنند، همچنانکه تنوع در انتخاب نوع ورزش دانشآموزان را به ورزش ترغیب میکند.
با ورزش نمرههایم را 20 میکنم
همکاران گیهر در دانشگاه کارولینای شمالی تصمیم گرفتند، تحقیقی را در مدارس ابتدایی انجام دهند. آنها ۴۰ دقیقه فعالیت فیزیکی روزانه را که شامل آموزش در سطوح مختلف بود را در برنامه کودکان گنجاندند. وقتی نتایج نمرات دانشآموزان اعلام شد بسیاری از آنها نسبت به ترم قبل عملکرد بهتری داشتند اما حتی اگر ورزش از نظر درسی کمکی به دانشآموزان نکند همچنان مقوله مهمی به حساب میآید.
گیهر میگوید: «ورزش فواید زیادی از جمله کاهش چاقی، دیابت کودکان و بهبود عملکرد قلبی- عروقی را به همراه دارد.» نیاز مهم و اساسی دیگر برای فعالیت بدنی آن است که در حال حاضر کودکان تمام اوقات فراغتشان را با تکنولوژیهای روز و بازیهای ویدئویی پر میکنند و مسئله مهم آن است که مغز ما با تکنولوژی ذهنی طراحی نشده است بلکه با فعالیت بدنی طراحی شده و کودکان باید از این توانایی استفاده کنند چون در غیر اینصورت آن را از دست میدهند.
روزی یک ساعت ورزش
برخی از تحقیقات نشان میدهد مهارتهای تمرکز، حافظه، اعتماد به نفس، عزت نفس و مهارتهای کلامی از جمله پیشرفتهای ذکر شده در دانشآموزانی است که در مدرسه فعالیت بدنی داشتهاند. محققان مرکز پیشگیری و کنترل بیماریها اعلام کردند کادر مدرسه، مدیران و معلمان میتوانند مطمئن باشند که افزایش زمان فعالیت فیزیکی در مدارس نمیتواند تاثیر منفی بر عملکرد درسی کودکان داشته و حتی ممکن است تاثیر مثبتی هم به همراه داشته باشد.
پژوهشگران میگویند به مطالعههای بیشتری نیاز است تا دریابیم چه میزان ورزش تاثیرهای مثبت بر یادگیری دارد اما توصیه میکنند کودکان و نوجوانان هر روز به مدت یک ساعت یا بیشتر فعالیتهای فیزیکی داشته باشند.
دکتر دیوید گیهر، مدیر پزشکی ورزشی در دانشگاه پزشکی کارولینای جنوبی میگوید: تمرکز بر نمرات دانشآموزان و عملکرد هر چه بهتر آنهاست و آنها سعی دارند همه امکانات لازم برای موفقیت تحصیلی دانشآموزان را انجام دهند در حالی که اگر فعالیتهای ذهنی با فعالیتهای فیزیکی همراه باشد کودکان میتوانند از فواید هر ۲ بهرهمند شوند.»
پدر و مادرها در نقش مشوق ورزشی
والدین نقش بسیار مهمی در آمادگی بدنی و تشویق بچهها به فعالیت بدنی ایفا میکنند. تحقیقات نشان میدهد شرکت کردن والدین در فعالیتهای بدنی میتواند سبب افزایش حضور فرزندان در این فعالیتها شود.
والدین میتوانند با دستورالعملهای زیر الگوهای مطلوبی برای فرزندان باشند:
▪ شرکت منظم و مستمر در فعالیتهای بدنی.
▪ کمک به درک تفاوتهای فرم بدن و میزان توانایی.
▪ پیادهروی در مسافتهای کوتاه به جای استفاده از ماشین.
▪ اختیار دادن به فرزندانشان برای انتخاب ورزشی که به آن علاقهمند هستند.
▪ کمک به فرزندانشان به منظور توسعه مهارتها و راهبردها در تطبیق با محیطهای گوناگون برای انجام فعالیت بدنی.
▪ درگیر کردن فرزندانشان در فعالیتهای درون منزل از قبیل کار در باغچه، شستن ماشین یا تمیز کردن خانه.
▪ محدود کردن زمان تماشای تلویزیون و سایر کارهای بیتحرک از قبیل بازیهای کامپیوتری به کمتر از ۲ ساعت در روز. زمان تماشای تلویزیون را به برنامههایی که همه اعضای خانواده تمایل به تماشای آن دارند، محدود و با پایان برنامه، تلویزیون را خاموش کنید.
برخی اوقات هم در برخی مدارس به بهانه اتلاف وقت، زنگ ورزش حذف میشود. این در حالی است که کودکان برای رشد جسمی و ذهنی به ورزش نیاز دارند و کاهش فعالیت بدنی باعث ایجاد اختلالاتی مانند اضافه وزن و چاقی، بیخوابی، هیجان و استرس، رشد نامتعادل و نامناسب اندامها، اختلال در دستگاههای بدن و... میشود. براساس آمار سازمان جهانی بهداشت از ۳۰ سال پیش تاکنون بهدلیل بیتوجهی به اهمیت ورزش و فعالیت بدنی در کودکان میزان اضافه وزن در آنها ۳ برابر و میزان ابتلای آنها به دیابت نوع ۲ که ناشی از اضافه وزن است ۲برابر شده است. کودکان ذاتا فعالیت کردن را دوست دارند و تبدیل فعالیتهای بدنی به یک عادت برای آنها نه تنها سرگرمکننده است بلکه سلامتشان را به همراه دارد. برای رشد سالم کودکان باید به فعالیت بدنی آنها اهمیت دهید. کافی است به تحقیقات مختلفی که در این زمینه انجام شده توجه کنید تا به نقش فعالیت بدنی حتی در بهبود نمرات کودکان پیببرید.
وقتی ورزش سلول عصبی جدید ایجاد میکند
در حالی که فعالیت فیزیکی بهعنوان عاملی برای بهبود آمادگی جسمانی کودکان و پایین آوردن خطر ابتلا به چاقی مطرح است، تحقیقات جدید نشان میدهد، همین ورزش و فعالیت فیزیکی میتواند به عملکرد بهتر کودکان در مدرسه نیز کمک کند.
محققان هلندی 14 پژوهش از نقاط مختلف دنیا را که به بررسی رابطه بین فعالیت فیزیکی و عملکرد تحصیلی کودکان مربوط میشد، مطالعه کردند. آنها به این نتیجه رسیدند که رابطه مثبت معنیداری بین این 2 مقوله وجود دارد. این تحقیق در مجله پزشکی کودکان و نوجوانان منتشر شده است.
در حالی که آنها نتوانستند دلیل اینکه چرا بین این 2 موضوع رابطهای وجود دارد بررسی کنند، با استناد به پژوهشهای قبلی اعلام کردند که بهنظر میرسد فعالیت بدنی منظم باید به عملکرد بهتر مغز مرتبط باشد. تاثیر این فعالیتها بر مغز میتواند شامل عوامل مختلفی باشد از جمله اینکه موجب افزایش جریان خون و اکسیژن در مغز شده و همچنین سطوح مواد شیمیایی در مغز بالاتر رفته و همین موجب بهبود خلق و خو میشود و علاوه بر آن، در همان زمان باعث ایجاد سلولهای عصبی جدید و انعطافپذیری محل تماس 2 عصب میشود.
تحقیقات میگوید ورزش را حذف نکنید
نتایج این پژوهشها زمانی منتشر شد که بسیاری از سیستمهای مدارس به منظور صرفهجویی در هزینهها درصدد کاهش یا حذف برنامههای ورزشی و تربیت بدنی هستند. پزشکان کودک امیدوار هستند که این یافتههای تازه بار دیگر بر ورزش تاکید کند و مسئولان مدارس را وادار به توجه بیشتر به این مبحث درسی و البته تندرستی کند.
دکتر اندرو ایدزمن از مرکز پزشکی استیون و الکساندرا کوهن اظهار نظر کرد، که آنچه ما نمیتوانیم به آن ادامه دهیم این است که فعالیت های جسمی را در برنامه کودکان دبستانی کم کنیم، با این گمان که این کار وضعیت آموزشی آنها را بهبود میدهد. زیرا در واقع این کار ممکن است نتیجه عکس برای ما داشته باشد. مسئولان مدارس فکر میکنند فعالیتهای بدنی در مدارس میتواند مخل عملکرد تحصیلی مناسب شود. علاوه بر آخرین بررسی تحقیقات، پژوهشی که در سال ۲۰۱۰ توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها روی ۵۰ مطالعه انجام شده نشان میدهد بیش از نیمی از آنها ارتباط مثبت فعالیت بدنی از جمله آموزشهای ورزشی، زنگ تفریح و فعالیتهای فوق برنامه را با عملکرد درسی بهتر نشان میدهد و در حدود نیمی از بررسیها هیچ تاثیری را نشان نداد.
ورزش صبحگاهی فراموش نشود
مسئولان مدارس با توجه به چند نکته به راحتی میتوانند شرایط مناسبی را برای بازی و فعالیت کودکان و نوجوانان فراهم کنند. یکی از بهترین موقعیتها برای ورزش و فعالیت بدنی دانشآموزان برنامه صبحگاه است. این زمان اوج انرژی کودکان است و میتواند آنها را برای حضور در مدرسه آماده کند. ورزش صبحگاهی در تقویت احساسات، صداقت، آرامش و کاهش فشارهای روانی دانشآموزان نقش بسزایی دارد. با سازماندهی مناسب ورزش صبحگاهی در مدارس، میتوان دانشآموزان را با روحیهای مناسب سرکلاس فرستاد و آنها را حتی برای لحظات بعد از کلاس، از نظر روحی- روانی تقویت کرد. انجام برنامهریزی درست در زنگ تفریح هم از مقررات دست و پاگیر جلوگیری میکند و هم به آنها اجازه میدهد فعالیت فیزیکیشان را متوقف نکنند، همچنانکه تنوع در انتخاب نوع ورزش دانشآموزان را به ورزش ترغیب میکند.
با ورزش نمرههایم را 20 میکنم
همکاران گیهر در دانشگاه کارولینای شمالی تصمیم گرفتند، تحقیقی را در مدارس ابتدایی انجام دهند. آنها ۴۰ دقیقه فعالیت فیزیکی روزانه را که شامل آموزش در سطوح مختلف بود را در برنامه کودکان گنجاندند. وقتی نتایج نمرات دانشآموزان اعلام شد بسیاری از آنها نسبت به ترم قبل عملکرد بهتری داشتند اما حتی اگر ورزش از نظر درسی کمکی به دانشآموزان نکند همچنان مقوله مهمی به حساب میآید.
گیهر میگوید: «ورزش فواید زیادی از جمله کاهش چاقی، دیابت کودکان و بهبود عملکرد قلبی- عروقی را به همراه دارد.» نیاز مهم و اساسی دیگر برای فعالیت بدنی آن است که در حال حاضر کودکان تمام اوقات فراغتشان را با تکنولوژیهای روز و بازیهای ویدئویی پر میکنند و مسئله مهم آن است که مغز ما با تکنولوژی ذهنی طراحی نشده است بلکه با فعالیت بدنی طراحی شده و کودکان باید از این توانایی استفاده کنند چون در غیر اینصورت آن را از دست میدهند.
روزی یک ساعت ورزش
برخی از تحقیقات نشان میدهد مهارتهای تمرکز، حافظه، اعتماد به نفس، عزت نفس و مهارتهای کلامی از جمله پیشرفتهای ذکر شده در دانشآموزانی است که در مدرسه فعالیت بدنی داشتهاند. محققان مرکز پیشگیری و کنترل بیماریها اعلام کردند کادر مدرسه، مدیران و معلمان میتوانند مطمئن باشند که افزایش زمان فعالیت فیزیکی در مدارس نمیتواند تاثیر منفی بر عملکرد درسی کودکان داشته و حتی ممکن است تاثیر مثبتی هم به همراه داشته باشد.
پژوهشگران میگویند به مطالعههای بیشتری نیاز است تا دریابیم چه میزان ورزش تاثیرهای مثبت بر یادگیری دارد اما توصیه میکنند کودکان و نوجوانان هر روز به مدت یک ساعت یا بیشتر فعالیتهای فیزیکی داشته باشند.
دکتر دیوید گیهر، مدیر پزشکی ورزشی در دانشگاه پزشکی کارولینای جنوبی میگوید: تمرکز بر نمرات دانشآموزان و عملکرد هر چه بهتر آنهاست و آنها سعی دارند همه امکانات لازم برای موفقیت تحصیلی دانشآموزان را انجام دهند در حالی که اگر فعالیتهای ذهنی با فعالیتهای فیزیکی همراه باشد کودکان میتوانند از فواید هر ۲ بهرهمند شوند.»
پدر و مادرها در نقش مشوق ورزشی
والدین نقش بسیار مهمی در آمادگی بدنی و تشویق بچهها به فعالیت بدنی ایفا میکنند. تحقیقات نشان میدهد شرکت کردن والدین در فعالیتهای بدنی میتواند سبب افزایش حضور فرزندان در این فعالیتها شود.
والدین میتوانند با دستورالعملهای زیر الگوهای مطلوبی برای فرزندان باشند:
▪ شرکت منظم و مستمر در فعالیتهای بدنی.
▪ کمک به درک تفاوتهای فرم بدن و میزان توانایی.
▪ پیادهروی در مسافتهای کوتاه به جای استفاده از ماشین.
▪ اختیار دادن به فرزندانشان برای انتخاب ورزشی که به آن علاقهمند هستند.
▪ کمک به فرزندانشان به منظور توسعه مهارتها و راهبردها در تطبیق با محیطهای گوناگون برای انجام فعالیت بدنی.
▪ درگیر کردن فرزندانشان در فعالیتهای درون منزل از قبیل کار در باغچه، شستن ماشین یا تمیز کردن خانه.
▪ محدود کردن زمان تماشای تلویزیون و سایر کارهای بیتحرک از قبیل بازیهای کامپیوتری به کمتر از ۲ ساعت در روز. زمان تماشای تلویزیون را به برنامههایی که همه اعضای خانواده تمایل به تماشای آن دارند، محدود و با پایان برنامه، تلویزیون را خاموش کنید.
منبع:
سیب سبز
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼