۸۸۵۶۰
۹۷۹۲
۹۷۹۲

نگرانی از زایمان طبیعی، تمام سوالات شما

مواردی هست که به‌طور قطعی امکان زایمان طبیعی را منتفی می‎کند. سابقه جراحی شکمی یا سزارین قبلی در کمتر از ۵ سال گذشته، دیسک حاد کمر و ...

خانم‎های بسیاری را می‎شناسم حتی پیش از آنکه باردار شوند، سوال‎های زیادی در مورد زایمان دارند. زایمان، یکی از هیجان‎انگیزترین و در عین حال دلهره‎آورترین بخش‎های مادر شدن است و کسی نیست که ادعا کند ساعت‎ها و روزها به این موضوع فکر نکرده است. وقتی که حرف از زایمان طبیعی می‎شود، ماجرا کمی هم پیچیده‎تر و وهم‎آلودتر می‎شود. تصور اغلب ما از زایمان طبیعی مربوط به فیلم‎ها و سریال‎هاست و از تغییرات زیادی که در سال‎های گذشته در روند مراقبت‎های پزشکی زایمان طبیعی رخ داده، کمتر اطلاع داریم. به همین دلیل سوال‎های بیشتری هم در مورد این نوع از زایمان نسبت به زایمان سزارین وجود دارد که معمولا یک روند عادی جراحی را طی می‎کند.

تجربه نشان داده، یافتن پاسخی برای سوالاتی که زنان در ذهن خود با آن درگیرند، کمک زیادی در انتخاب درست روش زایمان می‎کند و باعث می‎شود، بسیاری از کسانی که صرفا به خاطر ترس و بی‎اطلاعی از شرایط زایمان طبیعی، سزارین را انتخاب می‎کنند، تصمیم‎شان را عوض کنند و بعدها از این موضوع بسیار خوشحال باشند. به همین دلیل تصمیم گرفتیم سوالاتی را که معمولا مهم‎ترین دغدغه‎‎های زنان باردار در مورد زایمان طبیعی هستند، جواب دهیم. شما هم می‎توانید سوالات‎تان را برای ما بفرستید. البته یادتان باشد سوال‎هایی که مربوط به شرایط خاص باشند یا در حیطه تخصص پزشکی، باید از متخصص مربوط به‌خودشان پرسیده شوند.

خیلی درد داره؟!
در کمال تعجب، این سوال، همچنان پرطرفدارترین سوال زنان در مورد زایمان طبیعی است! ملاک از «خیلی» در این سوال معلوم نیست اما احتمالا جواب مورد انتظار این است که «نه، دردی نداره!» در واقع این سوال بیشتر برای این پرسیده می‎شود که با یک جواب خوش‎بینانه کمی روحیه گرفته شود! با وجود این جواب واقعی این نیست. بله، زایمان طبیعی خیلی درد دارد!

هول نکنید. این جواب ادامه دارد. اول شما به این سوال پاسخ دهید: مگر سزارین درد ندارد؟! چرا، آن هم درد دارد. نکته این است که به هر حال برای تولد فرزندتان مجبورید مقداری درد را تحمل کنید. این نخستین قدم برای اثبات شجاعت مادرانه شماست، پس قدرش را بدانید. فرقش این است که در سزارین شما درد را در طول حداقل چند روز می‎کشید و در زایمان طبیعی درد در چند ساعت به‌صورت ام‎پی‎تری(!) درمی‎آید. نترسید! این درد هرگز بیشتر از آستانه تحمل آدمیزاد نیست. در عوض دو تا خوبی دارد؛ یکی این‌که دردهای زایمان طبیعی اثری از خودشان به جا نمی‎گذارند. بلافاصله بعد از تولد فرزندتان این دردها فروکش می‎کنند و شما می‎توانید نوزادتان را در آغوش بگیرید. دوم اینکه دردهای زایمان طبیعی وقتی رخ می‎دهند که شما هنوز تنهایید و مسئولیت یک نوزاد را به‌عهده ندارید. درحالی‌که دردهای زایمان سزارین وقتی شروع می‎شوند که شما یک نوزاد تازه متولدشده دارید که نیازمند توجه 24 ساعته شماست و این، کار را خیلی سخت می‎کند.
در عین حال این را هم بدانید که با وجود تکنیک‎های جدید بی‎حسی در زایمان طبیعی (تکنیک‎های تنفس، زایمان در آب و اپیدورال) می‎شود دردهای زایمان طبیعی را تا حد زیادی کاهش داد.

از کجا بفهمم که می‎توانم زایمان طبیعی داشته باشم؟
مواردی هست که به‌طور قطعی امکان زایمان طبیعی را منتفی می‎کند. سابقه جراحی شکمی یا سزارین قبلی در کمتر از 5 سال گذشته، دیسک حاد کمر، فشار خون یا دیابت کنترل نشده، مشکلات خاص بارداری (مثل سابقه ناباروری ، سقط مکرر، سرکلاژ، خونریزی و جفت سرراهی) و موارد دیگری که با احتمال کمتری رخ می‎دهند، این امکان را از بین می‎برند. به جز این، موارد دیگری هست که تا انتهای بارداری نمی‎توان در مورد آن نظر داد. چرخیدن سر بچه (و قرار گرفتن آن در پایین شکم)، پایین رفتن سر بچه به داخل لگن مادر در هفته آخر و تناسب اندازه سر بچه و استخوان لگن مادر را تا قبل از هفته‎های آخر نمی‎توان مشخص کرد. نگاه به قیافه بلند و بالای این فهرست نکنید. اغلب مادران جزو هیچ‌یک از این دسته‎ها نیستند و می‎توانند زایمان طبیعی و موفقی داشته باشند.

آیا بعد از زایمان طبیعی فرم ناحیه زایمان عوض می‎شود؟
خیر. اغلب کسانی که این‌طوری در مورد زایمان طبیعی فکر می‎کنند، تصور کارتونی‎ای از آن دارند! درست است که طی زایمان طبیعی بافت ناحیه تناسلی به‌شدت تحت فشار قرار گرفته و برای زایمان تا آخرین حد ممکن باز می‎شود اما اصلا به این معنا نیست که به همین شکل باقی می‎ماند. درست همان‌طور که شکم بزرگ زن باردار در همان ابعاد توپ بسکتبالی‎اش باقی نمی‎ماند!
بافت واژن یک بافت پرچین و چروک با قابلیت ارتجاعی زیاد است که در زمان زایمان تا حد امکان باز می‎شود و به مرور به اندازه قبلی برمی‎گردد. معمولا پزشک متخصص مدت 6 هفته را برای استراحت بافت تجویز می‎کند تا در این مدت بافت دوباره محکم و جمع شود.

نکند کیسه آبم پاره شود و نفهمم و بچه‎ام در خشکی بماند؟ تقریبا غیرممکن است. کیسه آمنیوتیک حاوی مقداری مایع آمنیوتیک است، بنابراین هر چقدر هم که بی‎حواس باشید خروج این مقدار آب بدن‌تان را متوجه می‎شوید! ضمنا، اگر به هر دلیلی مایع آمنیوتیک نشت کند (چه کیسه به‌دلیل شروع فرآیند زایمان پاره شده باشد و چه به‌دلیل حادثه‎ای سوراخ شده باشد) بدن به‌صورت خودکار دوباره آب را تولید می‎کند تا حجم آب از حدی کمتر نشود. با همه این‎ها اگر متوجه نشت آب از کیسه شدید (آبی که رنگ و بو ندارد) یا مایع آمنیوتیک به رنگ سبز یا قهوه‎ای یا دارای نشانه‎های خون بود، باید به سرعت خودتان را به بیمارستان برسانید.

چند روز بعد از زایمان طبیعی می‎توانم سر پا شوم؟
به روز نمی‎کشد! شما چند دقیقه بعد از زایمان می‎توانید از جای خود بلند شوید و راه بروید. در بیمارستان‎های دوستدار مادر و کودک در ایران بلافاصله بعد از زایمان نوزاد را در آغوش مادر می‎گذارند و به محض پایان یافتن پروسه زایمان (خارج شدن جفت و احتمالا بخیه‎های اپیزیوتمی) از او می‎خواهند که به نوزاد شیر دهد. با وجود این اغلب از مادر خواسته می‎شود که تا ۲ ساعت استراحت کند و در بلوک زایمان بماند. این مدت هم به دلیل ضعف زن پس از زایمان درنظر گرفته می‎شود تا از متعادل بودن حال او مطمئن شوند. بعد از آن تنها مشکل موجود، درد اندک ناشی از بخیه‎های اپیزیوتمی است و البته دردسر کلنجار رفتن با نوزادی که شیر خوردنش کمی پیچیده است!

برخلاف جراحی سزارین که به خاطر درد شدید ناشی از بخیه‎های عمقی مادر ناچار است مقادیر زیادی مسکن مصرف کند (و البته این مسکن در شیر مادر هم وارد می‎شود و متاسفانه به بچه منتقل می‎شود) بعد از زایمان طبیعی درد بخیه‎های سطحی کاملا قابل تحمل است یعنی درست فردای روز زایمان که سزارینی‎ها تازه باید با درد فراوان راه بیفتند و به دستشویی بروند، شما می‎توانید خودتان بچه‎تان را بغل کنید و بروید خانه و به زندگی‎تان برسید.

من که تا به حال انقباض نداشته‎ام؛ از کجا بفهمم انقباض چطوری است؟
انقباض‎های منظم اصلی‎ترین علامت شروع زایمان است، بنابراین فهمیدن درست آن مهم است. روش فهمیدن انقباض در زمان درد یک روش ساده است: انگشت‎تان را بگذارید روی پیشانی‎تان. بعد انگشت‎تان را بزنید به لپ‎تان، حالا انگشت‎تان را بزنید به شکم‎تان. مثل پیشانی‎تان بود یا مثل لپ‎تان؟ یک شکم آرام، مثل لپ آدم نرم است. شکم منقبض مثل پیشانی سنگی است البته نه‌فقط یک نقطه آن، شاید کوچولوی شیطان شما خودش را یک گوشه گلوله کرده باشد. شکم منقبض همه جایش سفت است.

زایمان طبیعی موجب ایجاد یا تشدید هموروئید می‎شود؟
خیر. این بارداری است که موجب آن می‎شود. فشاری که در طول ۹ ماه و به‌خصوص در ماه‎های آخر به عضلات کف لگن وارد می‎شود، باعث می‎شود رگ‎های خونی دور مقعد تحت فشار قرار بگیرند و احیانا بیرون بزنند. اغلب زن‎ها بعد از زایمان (چه سزارین و چه طبیعی) با این مشکل مواجه می‎شوند. به‌خصوص یبوست بعد از زایمان که شیردهی هم آن را تشدید می‎کند، موجب وخیم‎تر شدن اوضاع می‎شود.
در مواردی که زن باردار دچار هموروئید شدید باشد، زایمان طبیعی ممکن است منجر به خون‎ریزی شود. در نتیجه درصورتی که در طول بارداری هم نتواند آن را کنترل کند، معمولا اجازه زایمان طبیعی را به او نمی‎دهند.

اگر نوزادم سنگین باشد، نمی‎توانم طبیعی زایمان کنم؟
بعضی از دکترها به‌صورت پیش‎فرض اعلام می‎کنند که نوزاد سنگین‎تر از ۴کیلو را به‌صورت طبیعی به دنیا نمی‎آورند. در این مورد اصلا نمی‎شود با این قطعیت اظهارنظر کرد. اولا، امکان زایمان طبیعی یا عدم‌امکانش بیشتر از هر چیز بستگی به نسبت دور سر جنین و عرض استخوان لگن مادر دارد. بنابراین ممکن است زنی با استخوان تنگ لگن نتواند یک نوزاد ۳ کیلویی را به دنیا بیاورد اما زنی با لگن مناسب یک نوزاد ۵ کیلویی را به راحتی به دنیا بیاورد. نکته دوم این است که وزن جنین را هم نمی‎شود به‌صورت قطعی مشخص کرد. وزنی که توسط سونوگرافی اعلام می‎شود، براساس اندازه استخوان جنین است و تقریبی است بنابراین احتمال اشتباه در آن هم وجود دارد.


منبع: شهرزاد

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

  • اخبار داغ
  • جدیدترین
  • پربیننده ترین
  • گوناگون
  • مطالب مرتبط

برای ارسال نظر کلیک کنید

لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.