نحوه کنترل رفتار کودکان
کنترل رفتار کودک و نظارت بر اعمال و رفتار جنسی وی باید در کمال احترام و به دور از بروز هرگونه دخالت و ورود به حریم شخصی و شخصیتی او صورت پذیرد تا موجب احساس نا‌خوشایند در کودک نشده و بداند که ما او را می‌بینیم و بر کار‌هایش نظارت داریم.
کنترل رفتار کودک و نظارت بر اعمال و رفتار جنسی وی باید در کمال احترام و به دور از بروز هرگونه دخالت و ورود به حریم شخصی و شخصیتی او صورت پذیرد تا موجب احساس نا‌خوشایند در کودک نشده و بداند که ما او را می‌بینیم و بر کار‌هایش نظارت داریم.
دوستی تعریف می‌کرد پسرم ورودی پایه هفتم و یکی از دانش آموزان موفق شهرمان است، ولی حدود دو ماه است دچار افسردگی و اضطراب و در درس‌هایش دچار افت شدید شده است. اوایل، این رفتار او را جدی نمی‌گرفتیم، او تغییر رفتار داده بود و همواره اصرار می‌کرد که من را به مدرسه برسانید و ظهر هم دنبالم بیایید. فکر می‌کردیم برای جلب توجه یا کلاس گذاشتن جلو همکلاسی‌هایش چنین خواسته‌ای از ما دارد. یکی دو نوبت او را به مدرسه رساندم، ولی باز هم خواسته‌اش را تکرار کرد. با توجه به اینکه پسر زرنگ و مستقلی است و تمام دوران ابتدایی را خودش به مدرسه می‌رفت، خیلی برایمان تعجب آور بود که چرا حالا اینقدر تنبل شده است و با اینکه از خانه تا مدرسه فاصله چندانی نیست، ما باید او را به مدرسه برسانیم.
تعقیب دانش‌آموز
این پدر دانش‌آموز می‌گوید: با پیگیری‌های فراوان متوجه شدیم پسرم از سوی دانش‌آموزان پایه‌های بالا‌تر مدرسه برای برقراری رابطه جنسی تحت فشار است و بخصوص در بین راه از مدرسه تا خانه مورد اذیت و آزار آن‌ها قرار می‌گیرد. قضیه را جدی‌تر پیگیری کردیم و متوجه شدیم پیشتر نیز همین دانش آموزان پایه‌های بالا‌تر برای دیگر دانش آموزان مدرسه مشکل ایجاد کرده‌اند و مسؤولان مدرسه در جریان امر قرار دارند؛ ولی برخورد جدی با این رفتار ناشایست به خرج نداده‌اند و مشکل همچنان باقی است. وی با اشاره به اینکه مجبور شدیم مدرسه پسرمان را همان اوایل سال تحصیلی عوض کنیم، تأکید می‌کند: مگر قتل شخصیت چیست؟ وقتی به حریم و بدن یک دانش آموز تجاوز صورت می‌گیرد او دقیقاً مورد قتل شخصیت واقع شده است. این خسارت روحی و روانی و در برخی موارد جسمی را چگونه می‌توان جبران کرد؟
پرسش‌های خاص دانش‌آموزان
یکی از مشاوران مراکز مشاوره آموزش و پرورش در گفت‌وگو با خبرنگار ما می‌گوید: در کمتر از دو ماه، هفت مادر فرهنگی به من مراجعه کردند و گفتند دختر نوجوانشان به آن‌ها گفته که ما «دوست پسر» می‌خواهیم!
وی می‌افزاید: گاهی فکر می‌کنیم فرزندان افراد تحصیلکرده و یا حتی مذهبی ممکن نیست دچار اختلال و یا اشکال رفتاری شوند یا انحرافات جنسی دامن این خانواده‌ها را نمی‌گیرد، در صورتی که هرگونه کوتاهی در تربیت فرزند از سوی هر شخصی که باشد چه تحصیلکرده و یا مذهبی تأثیر خود را در رفتار فرزندان خواهد داشت. درد دل بیشتر اولیا با روزنامه قدس و شکایت آنان از افزایش مشکلات جنسی در بین دانش‌آموزان حکایت دارد.
شاید اولیا تصور می‌کنند تمام موارد لازم و توصیه‌ها و خود کنترلی‌ها و خود مراقبتی‌ها در مورد انحراف و یا تهدید‌های جنسی به طور کامل و بدون نقص در مدارس توسط معلمان یا مشاوران مدارس تدریس و آموزش صحیح داده می‌شود یا به عبارت دیگر دانش‌آموزان در مدارس، بدرستی تربیت جنسی می‌شوند.
والدین چنین می‌پندارند که بازگو کردن ابتدایی‌ترین مسایل در مورد بلوغ جنسی و گفت‌وگو کردن با فرزندشان در این ارتباط موجب گستاخ شدن فرزندشان و یا دریده شدن حجاب بین پدر و مادر و فرزند می‌شود، یا اینکه در زمانی دیگر این گونه مسایل را به او خواهند گفت، اما زمان گفت‌وگو با کودکان در مورد مسایل جنسی چه هنگامی است؟
مکان‌های پر خطر و عوامل انحراف در مسیر رشد جسمی و جنسی فرزندان از کجا آغاز می‌شود و در کجا اتفاق می‌افتد؟
مکان‌های پر خطر
دکتر آزیتا کشاورز، روان‌شناس در پاسخ به قدس می‌گوید: در بیشتر موارد، وقتی کودکان در اتاق خود مشغول بازی هستند اولیا احساس راحتی کرده می‌گویند خیالمان راحت است، چون فرزندمان در اتاق خودش است. دیده شده در بسیاری مواقع، کودکان طی ساعات طولانی در اتاقشان بوده و در اتاق نیز بسته است. در اتاق کودک هیچ وقت نباید بسته باشد، بلکه باید به حالتی باشد که کودک احساس کند هر لحظه والدین او را می‌بینند یا با او در ارتباط هستند.
دکتر کشاورز تأکید می‌کند: بودن کودک در مکان‌هایی که بیشتر اولیا فکر می‌کنند امن است، خود موجب بروز اختلالات جنسی از جمله خود مالشی، خود ارضایی و... می‌شود.
وی ازجمله مکان‌های بظاهر امن را اتاق خواب و بازی کودکان در خانه‌ها، کلاس‌های درس در مواقع زنگ تفریح یا ورزش که کسی در کلاس حضور ندارد و در کلاس بسته است و کسی از کلاس سرکشی ندارد، معرفی می‌کند.
این مشاور خانواده اظهار می‌دارد: این مکان‌های بظاهر امن مشکلات رفتاری بیشتری را فراهم می‌آورد و می‌تواند مبدأ شروع یک رفتار جنسی پرخطر باشد و هرچه محیط برای کودک امن‌تر باشد، احتمال ارتکاب بروز رفتارهای جنسی بیشتر می‌شود. البته باید به خانواده‌ها هشدار بدهیم منظور از این مکان‌های امن چیست و این مکان‌ها چگونه باید مدیریت شوند.
ضرورت نظارت مسؤولان مدرسه
وی بر نظارت غیرمستقیم پدر و مادر‌ها، مدیران و مسؤولان مدارس تأکید می‌کند و خواستار کنترل بیشتر در گوشه و کنار و نقاط کور حیاط مدارس، آبخوری‌ها، مکان‌های خلوت یا حیاط خلوت مدارس، کتابخانه‌ها، زیر راه پله‌ها، آزمایشگاه مدرسه و اتاق‌های دیگری که به هر دلیل رفت و آمد در آن کمتر و دور از دید دیگران در خانه و مدرسه است، می‌شود.
دکتر کشاورز می‌افزاید: اگر پدر و مادر، معلمان و کادر اجرایی مدارس با آگاهی کامل در شرایط و موقعیت‌های متفاوت اقدام به شناسایی مکان‌های امن نموده کنترل و نظارت بیشتری بر این مکان‌ها و موقعیت‌ها داشته باشند، از احتمال بروز رفتارهای جنسی در کودکان جلوگیری می‌شود و محیط مناسبی برای رشد و پرورش جسمی و روحی کودکان فراهم می‌آید و از بروز رفتارهای پر خطر و اختلالات جنسی نیز جلوگیری به عمل می‌آید.
با احترام کودکان را کنترل کنیم
دکتر کشاورز معتقد است: کنترل رفتار کودک و نظارت بر اعمال و رفتار جنسی وی باید در کمال احترام و به دور از بروز هرگونه دخالت و ورود به حریم شخصی و شخصیتی او صورت پذیرد تا موجب احساس نا‌خوشایند در کودک نشده و بداند که ما او را می‌بینیم و بر کار‌هایش نظارت داریم.
حجت الاسلام دکتر یحیی جهانگیری سهروردی، کارشناس مسایل تربیتی نیز در پاسخ به گزارشگر ما می‌گوید: چالش جنسی در کودکان ریشه در خانواده و رفتارهای پدر‌ها و مادر‌ها و کنترل و میزان نظارت آنان بر فرزندان دارد. در دین اسلام سفارش شده روابط و محل خواب دختر‌ها از ۶ سالگی و پسران از هفت سالگی مورد توجه قرار گرفته و از هم جدا شوند. باید نیاز‌ها و مسایل جنسی آنان را بشناسیم و خیلی هوشمندانه با آن روبه رو شویم، زیرا اگر تربیت جنسی نباشد، پیامد‌های آن از فرد به نسل دیگر منتقل می‌شود.
جایگاه آموزشی مدرسه
این مبلّغ بین‌المللی مسایل دینی تأکید می‌کند: آموزش و پرورش یک نهاد حاکمیتی است که بیش از خانواده‌ها با کودکان سر و کار دارد، به خاطر اینکه فرزندان بهترین دوران عمر خود را در اختیار آموزش و پرورش هستند این نهاد باید توجه ویژه‌ای به مساله چالش جنسی کودکان نموده و به جای آموزش برخی مسایل، به زمینه سازی و بسترسازی و تربیت هم ورود پیدا کرده و کودکان را در جهت تعالی رشد دهد.
حجت‌الاسلام دکتر جهانگیری سهروردی اظهار می‌دارد: آموزش و پرورش باید به رمان نویسان بگوید چه رمان‌هایی را برای چه رده سنی بنویسند و چگونه سیر تکاملی تربیت جنسی را نمایان کنند، به کارگردانان سینما و تئا‌تر بگوید چه فیلم‌ها، پویانمایی‌‌ها، کارتون‌ها و تئاتر‌هایی را برای کودکان بسازند و برای آنان روی پرده و سن بیاورند، مربیان خاصی را تربیت کند که سیر تکاملی و رو به رشد جنسی کودکان را به آنان آموزش دهند و آنان را بدرستی تربیت کنند و از آوردن مطالب خشک و بی‌روح بدون توجه به پرورش جنسی خودداری نمایند.
تربیت جنسی ناگهانی نمی‌شود
این کارشناس دینی که سال‌ها در کشور‌های دیگر نیز به کار تبلیغ و تحصیل و تدریس دانشجویان مشغول است، می‌گوید: در نظام آموزشی بیشتر کشور‌های جهان کار در آموزش و پرورش به صورت آموزش محض شروع نمی‌شود، بلکه در ابتدای ورود دانش آموزان به مدارس، آن‌ها را به اردو‌ها و گردش‌های علمی می‌برند و دانش آموزان را در شرایط زندگی روزمره و عادی قرار می‌دهند تا در کنار هم و با هم به رفت و آمد و معاشرت بپردازند و محیط پیرامون خود و بلکه «خود» را بهتر بشناسند و سپس با توجه به مواد درسی و سرفصل‌های از قبل پیش‌بینی شده و متناسب با سن و جنس هر گروه، به تربیت آنان می‌پردازند تا کودکان به طور طبیعی رشد کنند و مطالب مربوط به تربیت جنسی براحتی به آنان منتقل شود. نه اینکه از یک سن خاص که دیگر دیر هم شده باشد، یکسری مطالب را به طور ناگهانی به آنان آموزش دهیم که این روش نه تنها موجب تربیت جنسی و بروز رفتار مطلوب نمی‌شود، بلکه این گونه آموزش‌ها موجب گستاخی یا افزایش بزه در دانش آموزان خواهد شد.
دوستی تعریف می‌کرد پسرم ورودی پایه هفتم و یکی از دانش آموزان موفق شهرمان است، ولی حدود دو ماه است دچار افسردگی و اضطراب و در درس‌هایش دچار افت شدید شده است. اوایل، این رفتار او را جدی نمی‌گرفتیم، او تغییر رفتار داده بود و همواره اصرار می‌کرد که من را به مدرسه برسانید و ظهر هم دنبالم بیایید. فکر می‌کردیم برای جلب توجه یا کلاس گذاشتن جلو همکلاسی‌هایش چنین خواسته‌ای از ما دارد. یکی دو نوبت او را به مدرسه رساندم، ولی باز هم خواسته‌اش را تکرار کرد. با توجه به اینکه پسر زرنگ و مستقلی است و تمام دوران ابتدایی را خودش به مدرسه می‌رفت، خیلی برایمان تعجب آور بود که چرا حالا اینقدر تنبل شده است و با اینکه از خانه تا مدرسه فاصله چندانی نیست، ما باید او را به مدرسه برسانیم.
تعقیب دانش‌آموز
این پدر دانش‌آموز می‌گوید: با پیگیری‌های فراوان متوجه شدیم پسرم از سوی دانش‌آموزان پایه‌های بالا‌تر مدرسه برای برقراری رابطه جنسی تحت فشار است و بخصوص در بین راه از مدرسه تا خانه مورد اذیت و آزار آن‌ها قرار می‌گیرد. قضیه را جدی‌تر پیگیری کردیم و متوجه شدیم پیشتر نیز همین دانش آموزان پایه‌های بالا‌تر برای دیگر دانش آموزان مدرسه مشکل ایجاد کرده‌اند و مسؤولان مدرسه در جریان امر قرار دارند؛ ولی برخورد جدی با این رفتار ناشایست به خرج نداده‌اند و مشکل همچنان باقی است. وی با اشاره به اینکه مجبور شدیم مدرسه پسرمان را همان اوایل سال تحصیلی عوض کنیم، تأکید می‌کند: مگر قتل شخصیت چیست؟ وقتی به حریم و بدن یک دانش آموز تجاوز صورت می‌گیرد او دقیقاً مورد قتل شخصیت واقع شده است. این خسارت روحی و روانی و در برخی موارد جسمی را چگونه می‌توان جبران کرد؟
پرسش‌های خاص دانش‌آموزان
یکی از مشاوران مراکز مشاوره آموزش و پرورش در گفت‌وگو با خبرنگار ما می‌گوید: در کمتر از دو ماه، هفت مادر فرهنگی به من مراجعه کردند و گفتند دختر نوجوانشان به آن‌ها گفته که ما «دوست پسر» می‌خواهیم!
وی می‌افزاید: گاهی فکر می‌کنیم فرزندان افراد تحصیلکرده و یا حتی مذهبی ممکن نیست دچار اختلال و یا اشکال رفتاری شوند یا انحرافات جنسی دامن این خانواده‌ها را نمی‌گیرد، در صورتی که هرگونه کوتاهی در تربیت فرزند از سوی هر شخصی که باشد چه تحصیلکرده و یا مذهبی تأثیر خود را در رفتار فرزندان خواهد داشت. درد دل بیشتر اولیا با روزنامه قدس و شکایت آنان از افزایش مشکلات جنسی در بین دانش‌آموزان حکایت دارد.
شاید اولیا تصور می‌کنند تمام موارد لازم و توصیه‌ها و خود کنترلی‌ها و خود مراقبتی‌ها در مورد انحراف و یا تهدید‌های جنسی به طور کامل و بدون نقص در مدارس توسط معلمان یا مشاوران مدارس تدریس و آموزش صحیح داده می‌شود یا به عبارت دیگر دانش‌آموزان در مدارس، بدرستی تربیت جنسی می‌شوند.
والدین چنین می‌پندارند که بازگو کردن ابتدایی‌ترین مسایل در مورد بلوغ جنسی و گفت‌وگو کردن با فرزندشان در این ارتباط موجب گستاخ شدن فرزندشان و یا دریده شدن حجاب بین پدر و مادر و فرزند می‌شود، یا اینکه در زمانی دیگر این گونه مسایل را به او خواهند گفت، اما زمان گفت‌وگو با کودکان در مورد مسایل جنسی چه هنگامی است؟
مکان‌های پر خطر و عوامل انحراف در مسیر رشد جسمی و جنسی فرزندان از کجا آغاز می‌شود و در کجا اتفاق می‌افتد؟
مکان‌های پر خطر
دکتر آزیتا کشاورز، روان‌شناس در پاسخ به قدس می‌گوید: در بیشتر موارد، وقتی کودکان در اتاق خود مشغول بازی هستند اولیا احساس راحتی کرده می‌گویند خیالمان راحت است، چون فرزندمان در اتاق خودش است. دیده شده در بسیاری مواقع، کودکان طی ساعات طولانی در اتاقشان بوده و در اتاق نیز بسته است. در اتاق کودک هیچ وقت نباید بسته باشد، بلکه باید به حالتی باشد که کودک احساس کند هر لحظه والدین او را می‌بینند یا با او در ارتباط هستند.
دکتر کشاورز تأکید می‌کند: بودن کودک در مکان‌هایی که بیشتر اولیا فکر می‌کنند امن است، خود موجب بروز اختلالات جنسی از جمله خود مالشی، خود ارضایی و... می‌شود.
وی ازجمله مکان‌های بظاهر امن را اتاق خواب و بازی کودکان در خانه‌ها، کلاس‌های درس در مواقع زنگ تفریح یا ورزش که کسی در کلاس حضور ندارد و در کلاس بسته است و کسی از کلاس سرکشی ندارد، معرفی می‌کند.
این مشاور خانواده اظهار می‌دارد: این مکان‌های بظاهر امن مشکلات رفتاری بیشتری را فراهم می‌آورد و می‌تواند مبدأ شروع یک رفتار جنسی پرخطر باشد و هرچه محیط برای کودک امن‌تر باشد، احتمال ارتکاب بروز رفتارهای جنسی بیشتر می‌شود. البته باید به خانواده‌ها هشدار بدهیم منظور از این مکان‌های امن چیست و این مکان‌ها چگونه باید مدیریت شوند.
ضرورت نظارت مسؤولان مدرسه
وی بر نظارت غیرمستقیم پدر و مادر‌ها، مدیران و مسؤولان مدارس تأکید می‌کند و خواستار کنترل بیشتر در گوشه و کنار و نقاط کور حیاط مدارس، آبخوری‌ها، مکان‌های خلوت یا حیاط خلوت مدارس، کتابخانه‌ها، زیر راه پله‌ها، آزمایشگاه مدرسه و اتاق‌های دیگری که به هر دلیل رفت و آمد در آن کمتر و دور از دید دیگران در خانه و مدرسه است، می‌شود.
دکتر کشاورز می‌افزاید: اگر پدر و مادر، معلمان و کادر اجرایی مدارس با آگاهی کامل در شرایط و موقعیت‌های متفاوت اقدام به شناسایی مکان‌های امن نموده کنترل و نظارت بیشتری بر این مکان‌ها و موقعیت‌ها داشته باشند، از احتمال بروز رفتارهای جنسی در کودکان جلوگیری می‌شود و محیط مناسبی برای رشد و پرورش جسمی و روحی کودکان فراهم می‌آید و از بروز رفتارهای پر خطر و اختلالات جنسی نیز جلوگیری به عمل می‌آید.
با احترام کودکان را کنترل کنیم
دکتر کشاورز معتقد است: کنترل رفتار کودک و نظارت بر اعمال و رفتار جنسی وی باید در کمال احترام و به دور از بروز هرگونه دخالت و ورود به حریم شخصی و شخصیتی او صورت پذیرد تا موجب احساس نا‌خوشایند در کودک نشده و بداند که ما او را می‌بینیم و بر کار‌هایش نظارت داریم.
حجت الاسلام دکتر یحیی جهانگیری سهروردی، کارشناس مسایل تربیتی نیز در پاسخ به گزارشگر ما می‌گوید: چالش جنسی در کودکان ریشه در خانواده و رفتارهای پدر‌ها و مادر‌ها و کنترل و میزان نظارت آنان بر فرزندان دارد. در دین اسلام سفارش شده روابط و محل خواب دختر‌ها از ۶ سالگی و پسران از هفت سالگی مورد توجه قرار گرفته و از هم جدا شوند. باید نیاز‌ها و مسایل جنسی آنان را بشناسیم و خیلی هوشمندانه با آن روبه رو شویم، زیرا اگر تربیت جنسی نباشد، پیامد‌های آن از فرد به نسل دیگر منتقل می‌شود.
جایگاه آموزشی مدرسه
این مبلّغ بین‌المللی مسایل دینی تأکید می‌کند: آموزش و پرورش یک نهاد حاکمیتی است که بیش از خانواده‌ها با کودکان سر و کار دارد، به خاطر اینکه فرزندان بهترین دوران عمر خود را در اختیار آموزش و پرورش هستند این نهاد باید توجه ویژه‌ای به مساله چالش جنسی کودکان نموده و به جای آموزش برخی مسایل، به زمینه سازی و بسترسازی و تربیت هم ورود پیدا کرده و کودکان را در جهت تعالی رشد دهد.
حجت‌الاسلام دکتر جهانگیری سهروردی اظهار می‌دارد: آموزش و پرورش باید به رمان نویسان بگوید چه رمان‌هایی را برای چه رده سنی بنویسند و چگونه سیر تکاملی تربیت جنسی را نمایان کنند، به کارگردانان سینما و تئا‌تر بگوید چه فیلم‌ها، پویانمایی‌‌ها، کارتون‌ها و تئاتر‌هایی را برای کودکان بسازند و برای آنان روی پرده و سن بیاورند، مربیان خاصی را تربیت کند که سیر تکاملی و رو به رشد جنسی کودکان را به آنان آموزش دهند و آنان را بدرستی تربیت کنند و از آوردن مطالب خشک و بی‌روح بدون توجه به پرورش جنسی خودداری نمایند.
تربیت جنسی ناگهانی نمی‌شود
این کارشناس دینی که سال‌ها در کشور‌های دیگر نیز به کار تبلیغ و تحصیل و تدریس دانشجویان مشغول است، می‌گوید: در نظام آموزشی بیشتر کشور‌های جهان کار در آموزش و پرورش به صورت آموزش محض شروع نمی‌شود، بلکه در ابتدای ورود دانش آموزان به مدارس، آن‌ها را به اردو‌ها و گردش‌های علمی می‌برند و دانش آموزان را در شرایط زندگی روزمره و عادی قرار می‌دهند تا در کنار هم و با هم به رفت و آمد و معاشرت بپردازند و محیط پیرامون خود و بلکه «خود» را بهتر بشناسند و سپس با توجه به مواد درسی و سرفصل‌های از قبل پیش‌بینی شده و متناسب با سن و جنس هر گروه، به تربیت آنان می‌پردازند تا کودکان به طور طبیعی رشد کنند و مطالب مربوط به تربیت جنسی براحتی به آنان منتقل شود. نه اینکه از یک سن خاص که دیگر دیر هم شده باشد، یکسری مطالب را به طور ناگهانی به آنان آموزش دهیم که این روش نه تنها موجب تربیت جنسی و بروز رفتار مطلوب نمی‌شود، بلکه این گونه آموزش‌ها موجب گستاخی یا افزایش بزه در دانش آموزان خواهد شد.
منبع:
قدس آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼