علل چسبندگی جفت در حاملگی
چسبندگی جفت می تواند باعث خونریزی رحم در طی سه ماهه سوم بارداری و کم خونی شدید مادر بعد از زایمان می شود.
اگر چسبندگی جفت در طی بارداری شدید باشد، بایستی زایمان از طریق سزارین انجام شود و بعد از آن رحم مادر با عمل جراحی برداشته شود (هیسترکتومی).
چسبندگی جفت یک مشکل جدی و خطرناک در بارداری است
و زمانی رخ می دهد که رگ های خونی و سایر قسمت های جفت هنگام رشد، خیلی در دیواره رحم فرو بروند. جفت ساختاری است که در طی بارداری در داخل رحم رشد می کند. جفت، اکسیژن و مواد غذایی مورد نیاز برای رشد جنین را فراهم می کند و مواد زائد را از خون جنین دور می کند.
جفت به دیواره رحم چسبیده است و بند ناف از آن شکل می گیرد، یعنی بند ناف بین جفت و جنین ارتباط برقرار می کند. معمولا بعد از به دنیا آمدن نوزاد، جفت از دیواره رحم جدا می شود. ولی در مشکل چسبندگی جفت، تمام و یا قسمتی از جفت به طور محکم به دیواره رحم می چسبد و از آن جدا نمی شود.
چسبندگی جفت می تواند باعث خونریزی رحم در طی سه ماهه سوم بارداری و کم خونی شدید مادر بعد از زایمان می شود. همچنین جفت می تواند به عضلات رحم حمله کند و یا داخل دیواره رحم رشد کند.
نشانه های چسبندگی جفت
چسبندگی جفت در اغلب موارد علامتی در طی بارداری ندارد، اگرچه احتمال خونریزی رحمی در طی سه ماهه سوم بارداری وجود دارد.
اگر در طی سه ماه سوم بارداری دچار خونریزی رحمی (خونریزی از طریق واژن) شدید، فورا به پزشک متخصص خود مراجعه کنید.
اگر خونریزی شدید باشد، نیاز فوری به درمان پزشکی دارید.
علل چسبندگی جفت
چسبندگی جفت می تواند در اثر وجود ناهنجاری در دیواره داخلی رحم بروز کند که معمولا به دلیل زخمی شدن دیواره رحم در اثر عمل سزارین و یا سایر عمل های جراحی رحم می باشد.
جای زخم روی دیواره رحم باعث می شود که جفت به طور غیرعادی به اعماق دیواره رحم فرو برود.
البته گاهی اوقات هم بدون سابقه انجام عمل جراحی رحم و یا سزارین، چسبندگی جفت بروز می کند.
عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا به چسبندگی جفت
عوامل زیر خطر ابتلا به چسبندگی جفت را در بارداری زیاد می کنند:
۱ - سابقه قبلی انجام عمل جراحی رحم
اگر قبلا سزارین و یا عمل جراحی رحم را انجام داده باشید، خطر ابتلا به چسبندگی جفت در شما زیاد می شود. هر چه تعداد عمل های جراحی رحم بیشتر باشد، خطر چسبندگی جفت نیز بیشتر می شود.
2- وضعیت قرار گرفتن جفت
اگر جفت به طور کامل و یا کمی روی دهانه رحم قرار گرفته باشد (جفت سر راهی) و یا در قسمت پایینی رحم باشد، خطر چسبندگی جفت زیاد می شود.
۳- سن مادر هنگام حاملگی
چسبندگی جفت در زنان باردار بالاتر از 35 سال، بیشتر است.
4- زایمان های قبلی
خطر چسبندگی جفت با هر بار زایمان بیشتر می شود.
۵- بیماری های رحم
اگر دچار یک ناهنجاری و یا جای زخمی روی دیواره داخلی رحم (آندومتر) باشید، خطر چسبندگی جفت افزایش می یابد.
توده های غیرسرطانی رحم که به طرف حفره رحم برآمده می شوند (فیبروم های زیر مخاطی رحم) نیز خطر چسبندگی جفت را افزایش می دهند.
چسبندگی جفت یک مشکل جدی و خطرناک در بارداری است
و زمانی رخ می دهد که رگ های خونی و سایر قسمت های جفت هنگام رشد، خیلی در دیواره رحم فرو بروند. جفت ساختاری است که در طی بارداری در داخل رحم رشد می کند. جفت، اکسیژن و مواد غذایی مورد نیاز برای رشد جنین را فراهم می کند و مواد زائد را از خون جنین دور می کند.
جفت به دیواره رحم چسبیده است و بند ناف از آن شکل می گیرد، یعنی بند ناف بین جفت و جنین ارتباط برقرار می کند. معمولا بعد از به دنیا آمدن نوزاد، جفت از دیواره رحم جدا می شود. ولی در مشکل چسبندگی جفت، تمام و یا قسمتی از جفت به طور محکم به دیواره رحم می چسبد و از آن جدا نمی شود.
چسبندگی جفت می تواند باعث خونریزی رحم در طی سه ماهه سوم بارداری و کم خونی شدید مادر بعد از زایمان می شود. همچنین جفت می تواند به عضلات رحم حمله کند و یا داخل دیواره رحم رشد کند.
نشانه های چسبندگی جفت
چسبندگی جفت در اغلب موارد علامتی در طی بارداری ندارد، اگرچه احتمال خونریزی رحمی در طی سه ماهه سوم بارداری وجود دارد.
اگر در طی سه ماه سوم بارداری دچار خونریزی رحمی (خونریزی از طریق واژن) شدید، فورا به پزشک متخصص خود مراجعه کنید.
اگر خونریزی شدید باشد، نیاز فوری به درمان پزشکی دارید.
علل چسبندگی جفت
چسبندگی جفت می تواند در اثر وجود ناهنجاری در دیواره داخلی رحم بروز کند که معمولا به دلیل زخمی شدن دیواره رحم در اثر عمل سزارین و یا سایر عمل های جراحی رحم می باشد.
جای زخم روی دیواره رحم باعث می شود که جفت به طور غیرعادی به اعماق دیواره رحم فرو برود.
البته گاهی اوقات هم بدون سابقه انجام عمل جراحی رحم و یا سزارین، چسبندگی جفت بروز می کند.
عوامل افزایش دهنده خطر ابتلا به چسبندگی جفت
عوامل زیر خطر ابتلا به چسبندگی جفت را در بارداری زیاد می کنند:
۱ - سابقه قبلی انجام عمل جراحی رحم
اگر قبلا سزارین و یا عمل جراحی رحم را انجام داده باشید، خطر ابتلا به چسبندگی جفت در شما زیاد می شود. هر چه تعداد عمل های جراحی رحم بیشتر باشد، خطر چسبندگی جفت نیز بیشتر می شود.
2- وضعیت قرار گرفتن جفت
اگر جفت به طور کامل و یا کمی روی دهانه رحم قرار گرفته باشد (جفت سر راهی) و یا در قسمت پایینی رحم باشد، خطر چسبندگی جفت زیاد می شود.
۳- سن مادر هنگام حاملگی
چسبندگی جفت در زنان باردار بالاتر از 35 سال، بیشتر است.
4- زایمان های قبلی
خطر چسبندگی جفت با هر بار زایمان بیشتر می شود.
۵- بیماری های رحم
اگر دچار یک ناهنجاری و یا جای زخمی روی دیواره داخلی رحم (آندومتر) باشید، خطر چسبندگی جفت افزایش می یابد.
توده های غیرسرطانی رحم که به طرف حفره رحم برآمده می شوند (فیبروم های زیر مخاطی رحم) نیز خطر چسبندگی جفت را افزایش می دهند.
منبع:
تبیان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼