بیماری اوتیسم در کودکان، پسران مبتلاترند یا دختران؟
به دلیل عدم مراجعه و همکاری برخی خانوادهها، آمار دقیقی از بیماران اوتیسم حتی در سطح استان آذربایجان غربی وجود ندارد و خدمات به همه مبتلایان به این بیماری ارائه نمیشود.
به دلیل عدم مراجعه و همکاری برخی خانوادهها، آمار دقیقی از بیماران اوتیسم حتی در سطح استان آذربایجان غربی وجود ندارد و خدمات به همه مبتلایان به این بیماری ارائه نمیشود.
علت این بیماری کاملا مشخص نیست و بیشتر عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز آن دخالت دارند. از عوامل دیگر این بیماری میتوان به مشکلات دوران بارداری و حملههای عصبی نیز اشاره کرد.
این بیماری در پسران شایعتر از دختران است و علت مشخص و علمی در این زمینه که چرا این بیماری در پسران شایع است وجود ندارد. از جمله علائم این بیماری نیز میتوان به عدم ارتباط صحیح، ناتوانی در گفتن اسم و برقراری ارتباط چشمی، اجتناب از نوازش شدن و بغل شدن، مشکلات گفتاری، رفتارهای تکراری، علایق و بازیهای تکراری اشاره کرد.
فرایند درمانی مشخصی برای این بیماری مشخص نشده اما از جمله فرایندهای درمانی که برای این نوع بیماری در پیش میگیرند میتوان به آموزش، توانبخشی، کار درمانی، مداخلات روانشناختی، بازی درمانی و موسیقی درمانی اشاره کرد.
خدمات درمانی و بیمههای تکمیلی از این بیماری در برخی زمینهها حمایت میکنند، مبتلایان به اوتیسم در پروسه درمانی خودشان نیاز به کار درمانی، گفتار درمانی، رفتار درمانی و سایر درمانها دارند که این فرآیندهای درمانی هزینهبر است، اما هنوز هیچ اقدام رسمی برای تحت پوشش قرار دادن این بیماری صورت نگرفته است.
70 تا 80 درصد این بیماران عقب مانده ذهنی در درجات مختلف هستند، 20 تا 30 درصدشان دارای هوش طبیعی یا حتی بیشتر بوده و پنج درصد این بیماران دارای هوش و توانایی خاص در یک زمینه هستند. تعداد زیادی از این کودکان در مدارس کودکان استثنایی کم توان ذهنی و تعداد کمی در مدارس عادی تحصیل می کنند.
به علت ناشناخته بودن علت بیماری، پیشگیری اولیه مقدور نیست، اما پیشگیریهای ثانویه امکان پذیر و حتی تاثیرگذار است.
علت این بیماری کاملا مشخص نیست و بیشتر عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز آن دخالت دارند. از عوامل دیگر این بیماری میتوان به مشکلات دوران بارداری و حملههای عصبی نیز اشاره کرد.
این بیماری در پسران شایعتر از دختران است و علت مشخص و علمی در این زمینه که چرا این بیماری در پسران شایع است وجود ندارد. از جمله علائم این بیماری نیز میتوان به عدم ارتباط صحیح، ناتوانی در گفتن اسم و برقراری ارتباط چشمی، اجتناب از نوازش شدن و بغل شدن، مشکلات گفتاری، رفتارهای تکراری، علایق و بازیهای تکراری اشاره کرد.
فرایند درمانی مشخصی برای این بیماری مشخص نشده اما از جمله فرایندهای درمانی که برای این نوع بیماری در پیش میگیرند میتوان به آموزش، توانبخشی، کار درمانی، مداخلات روانشناختی، بازی درمانی و موسیقی درمانی اشاره کرد.
خدمات درمانی و بیمههای تکمیلی از این بیماری در برخی زمینهها حمایت میکنند، مبتلایان به اوتیسم در پروسه درمانی خودشان نیاز به کار درمانی، گفتار درمانی، رفتار درمانی و سایر درمانها دارند که این فرآیندهای درمانی هزینهبر است، اما هنوز هیچ اقدام رسمی برای تحت پوشش قرار دادن این بیماری صورت نگرفته است.
70 تا 80 درصد این بیماران عقب مانده ذهنی در درجات مختلف هستند، 20 تا 30 درصدشان دارای هوش طبیعی یا حتی بیشتر بوده و پنج درصد این بیماران دارای هوش و توانایی خاص در یک زمینه هستند. تعداد زیادی از این کودکان در مدارس کودکان استثنایی کم توان ذهنی و تعداد کمی در مدارس عادی تحصیل می کنند.
به علت ناشناخته بودن علت بیماری، پیشگیری اولیه مقدور نیست، اما پیشگیریهای ثانویه امکان پذیر و حتی تاثیرگذار است.
منبع:
ایسنا
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼