آموزش آداب و معاشرت به کودکان، تاثیر تنبیه را میشناسید؟

اغلب والدین بعد از مشاهده یک رفتار توهین آمیز از سوی کودکشان درصدد تنبیه او برمی آیند. در حالی که برای آموزش آداب معاشرت و رفتار مودبانه نباید کودک را تنبیه کرد و همچنین نباید بعد از وقوع یک حرکت ناپسند از سوی کودک به فکر چاره جویی برآمد.

تاکید بر رعایت ادب و نزاکت باید از اوایل سنین کودکی آغاز شود و برعهده والدین است از روزی که کودک متولد می شود، نقش یک الگوی خوب را ایفا کنند. بچه ها همچنان که بزرگ می شوند به طور معمول رفتار والدین را تقلید می کنند و آنها را سرمشق رفتار خود قرار می دهند. شما نمی توانید نوجوان خود را توصیه به صبر و تحمل کنید درحالی که خود بدون کوچکترین صبر و تحملی با عصبانیت و فریاد رانندگی می کنید یا همین طور چنانچه می خواهید دختر هفت ساله شما با دوستش نامهربان نباشد یا دختر سیزده ساله تان درباره دوستانش بدگویی نکند، باید مواظب صحبت کردن خودتان باشید.

یادگیری آداب معاشرت و ادب و نزاکت، یادگیری مهارت های زندگی است.
طبق تحقیقات دانشگاه هاروارد امروزه در بازار کار، برای به دست آوردن شغل، حفظ و پیشرفت آن، دانش و مهارت های تکنیکی قریب پانزده درصد نقش دارند، در حالی که رفتار شخص و توانایی او در برقراری ارتباط با دیگران و داشتن مهارت های زندگی هشتاد و پنج درصد نقش دارد.

توصیه هایی برای آموزش آداب معاشرت
روش های زیر جهت آموزش آداب معاشرت و به عبارتی آموزش رفتار مودبانه به کودک توصیه می شود.
بلند شدن؛ به کودک خود بیاموزید هنگام ملاقات یک دوست، یا بزرگتر یا یکی از افراد خانواده، اگر نشسته است، بلند شود. این کار نشان دهنده احترام به خود و دیگران است.
لبخند؛ هنگام برخورد با دیگران لبخند بزنید.
ارتباط چشمی؛ به کودکتان بیاموزید هنگام صحبت به طرف مقابل نگاه کند، این کار نشانه احترام و توجه اوست.
دست دادن؛ کودک باید هنگامی که کسی به او معرفی می شود به طور جدی و رسمی با او دست بدهد و از دست دادن شل و بی حال بپرهیزد.
حالت بدن؛ به کودکتان بیاموزید مراقب حالت بدن خود باشد و هنگام برخورد با دیگران از حالت های قوز کردن، شانه های آویزان و تکیه دادن بپرهیزد.
استفاده از عبارات احترام آمیز؛ کودک باید برای خطاب قرار دادن یک بزرگتر از کلمه آقا یا خانم استفاده کند.
از کلمه هایی نظیر خواهش می کنم، لطفاً یا متشکرم، متاسفم و امثال آن استفاده کند.