اقدام برای بارداری دوم، بهترین موقع
آیا شما و همسرتان هر دو برای داشتن یک فرزند دیگر آمادگی دارید؟ یا یکی از طرفین تنها تمایل به انجام این کار دارد؟
در اینجا در رابطه با دومین بچه برایتان مطالب مفیدی داریم. مفید ترین و اساسی ترین مطلب این است که والدین باید ذهن خود را برای آمدن دومین بچه مهیا کنند. طبق نظر محققان و پژوهشگران که در کشور انگلستان مورد بررسی قرار گرفته است این است که فاصله سنی ۲ سال بهترین زمان برای وارد شدن دومین بچه است ولی اگر فاصله سنی کودک شما اینگونه نباشد زیاد هم مهم نیست استرس بخود راه ندهید چون دلایل علمی پشت آنها نهفته نیست اما باید نکته‌هایی را برای داشتن فرزند دوم در نظر بگیرید، مهم‌ترین نکته این است که پدر ومادر آمادگی ذهنی برای داشتن فرزند دوم را به دست بیاورند و هیچ‌گونه نگرانی و استرس غیرطبیعی‌ای نداشته باشند.
بعد از اینکه این حالت را داشتند می‌توانند بچه‌دار شوند. هر فاصله سنی مزایا و معایب خاص خودش را دارد و باید ببینید کدام حالت برای شما و همسرتان و جمع خانوادگی‌تان که به زودی بیشتر خواهد شد، بهتر است.
فاصله ۱۲ تا ۱۸ ماهگی
در این حالت یک واژه که مدیریت کردنش هم کار بسیار سختی است محو می‌شود؛ حسادت. روان‌شناسان و محققان معتقدند اگر در این فاصله سنی بچه‌دار شوید به این دلیل که بچه اول هنوز به طور کامل قدرت تشخیص و هم این حالت‌ها را ندارد و در واقع حس‌هایی مثل رقابت، حسادت و… در او کامل نشده است. خبر خوب دیگر این است که اگر شما و همسرتان شاغل هستید و قصد کمک از پرستار کودک را دارید، الان بهترین وقت است یعنی یک تیر، دونشان کرده‌اید.
حالا مشکل‌های این فاصله کم سنی؛ خوابیدنتان کمی دچار مشکل می‌شود چرا که زمان خوابیدن ۲ کودکتان ممکن است شبیه هم نباشد. به علاوه شما دو کودک دارید که هر دو هنوز پوشک می‌شوند و توانایی انجام دادن کارهایشان را به صورت شخصی ندارند. وقتی به این سختی‌ها فکر می‌کنید به چند سال آینده هم بیندیشید که این دو به راحتی با هم بازی می‌کنند و زمان استراحت کردنتان فرا می‌رسد.
2 سال اختلاف سنی
تحقیقات نشان داده فاصله یک سال و ۶ ماهه‌ای که می‌دهید تا فرزند بعدی را دنیا بیاورید، بهترین شرایط سلامت را برای مادر و فرزند ایجاد کرده‌اید، اما حالت رقابت، حسادت و تنش‌هایی که این دو حداقل تا ۵ سالگی خواهند داشت را باید بپذیرید چرا که خواسته‌ها، توقع‌ها و دلمشغولی‌هایشان تقریبا شبیه هم است. کنترل کردن بازی‌هایشان و خطرهایی که ممکن است همزمان تهدیدشان کند هم یک سختی به سختی‌هایتان اضافه می‌کند، اما این سختی‌ها همان ۵ سال اول است. حس خواهر و برادری یا خواهر و خواهری و… آنها هر روز بیشتر از قبل می‌شود. به هم اعتماد می‌کنند و فضای دوستی و محبت بینشان شکل می‌گیرد. به جای اینکه اسباب‌بازی‌های خودشان را بخواهند، ترجیح می‌دهند با هم بازی کنند و حتی اسباب‌بازی را با هم قسمت کنند. در همین محیط دو نفره، تعامل را می‌آموزند و روابط اجتماعی‌شان در‌آینده تقویت می‌شود.
۳ سال و بالاتر
بعد از ۳ سال خیالتان از بابت این رقابت‌هایی که در مورد قبلی گفتیم راحت باشد چون دیگر از این اتفاق‌ها نمی‌افتد. یکی از ویژگی‌هایی که این فاصله سنی برای کودک بزرگ‌تر دارد، ایجاد اعتمادبه‌نفس و مسوولیت‌پذیری است. بیشتر این بچه‌ها به این دلیل که به مدت ۳ سال یا بیشتر توجه شما را کسب کرده‌اند، الان به راحتی مستقل می‌شوند. از طرفی ۲ یا ۳سال استراحت به بدنتان هم این امکان را میدهد که نیرویی جدید برای داشتن فرزند بعدی داشته باشید و به اصطلاح ریکاوری می‌شوید. همچنین فاصله زمانی ۴ یا ۵ سال به شما این امکان را میدهد که به کارتان هم به راحتی بازگردید. - اگر در این مدت دست از کار کردن کشیده‌اید- چون اولین فرزندتان را می‌توانید با خیال آسوده روانه مدرسه کنید. با اینکه این مشکلات کم می‌شود اما از طرفی دوباره باید روزهای بی‌خوابی، پوشک عوض کردن و خواباندن نوزاد را تجربه کنید، کاری که حداقل ۳ سال پیش انجام داده‌اید. به هر حال اینکه داشتن فرزند دوم در هر فاصله سنی بیشتر به حالت‌های روانی و آمادگی ذهنی پدر و مادر ارتباط دارد.
آمادگی روانی پدر و مادر شرط است
امروزه بایدها و نبایدهای زیادی در مورد اینکه فاصله سنی بین بچه‌ها چقدر باشد، مطرح می‌شود اما واقعیت این است که برای بچه‌دار شدن، پیش از هر چیز آمادگی پدر و مادر مهم است بنابراین هر وقت خانم و آقایی می‌بینند از نظر روانی آمادگی داشتن فرزند دوم را دارند، بهترین زمان برای این کار است. بهتر است سوال‌های زیر را از خودتان بپرسید تا ببینید سطح آمادگی‌تان در چه حدی است و بعد تصمیم بگیرید.
۱- در حال حاضر چه احساسی دارید؟ احساس خستگی یا استرس دارید؟ آیا اگر این احساس را دارید فکر می‌کنید وقت و انرژی لازم برای اینکه فرزند جدیدی داشته باشید را دارید؟
۲-آیا در توان خود می‌بینید که حداقل به مدت ۵ سال از دو کودک نگهداری کنید؟
۳- چند سالتان است؟ اگر نزدیک ۳۰ سال هستید و حتما فرزندی می‌خواهید باید بدانید تا حدود ۳۵ سالگی این امکان به راحتی برایتان ایجاد می‌شود و بعد از آن احتمال خطرهای ناباروری وجود دارد.
۴- آیا شما و همسرتان هر دو برای داشتن یک فرزند دیگر آمادگی دارید؟ یا یکی از طرفین تنها تمایل به انجام این کار دارد؟
۵- آیا وقت کافی برای نگهداری از دو کودک را دارید؟ شرایط فعلی خود را با آینده مقایسه کنید و ببینید می‌توانید از عهده یک مسوولیت بزرگ برآیید؟
فاصله سنی کم، حسادت: برخی صاحب‌نظران معتقدند اگر فاصله سنی بین دو فرزند بیش از ۴-۳ سال باشد، چون حس مالکیت کاملا در آنها شکل نگرفته، حسادت‌هایشان کمتر خواهد بود. بعد از ۵ سال هم چون اصل مالکیت کامل شده، باز هم حسادت چندان زیاد نخواهد بود ولی اختلاف سنی بین ۳ تا ۵ سال، معمولا پذیرش فرزند دوم را برای فرزند اول سخت خواهد بود و حسادت بین آنها خود را بیشتر بروز میدهد. نکته مهم این است که به هر حال پذیرش خواهر یا برادر جدید برای فرزندان بزرگ‌تر سخت است ولی در دنیای واقعی، همه آدم‌ها حتی بچه‌ها، باید تجربه کنند که همه‌چیز نمی‌تواند در انحصار آنها باشد و لازم است چیزهایی را با دیگران تقسیم کنند.
آمادگی مادر هم شرط است: درست است که حسادت یکی از معضلات بزرگ در روابط بین خواهر و برادرهاست و برای پیشگیری از آن می‌توان به فاصله سنی آنها توجه کرد، اما برای داشتن فرزند دوم، مادر هم باید از نظر فیزیکی و جسمانی آمادگی داشته باشد تا مشکلات استخوانی و دندانی برای کودک ایجاد نشود. متاسفانه اگر این نکته در نظر گرفته نشود و بارداری‌های پشت‌سر هم اتفاق بیفتد، ممکن است کودک دوم دچار مشکل شود.
فاصله سنی زیاد، چند والد!: گاهی فاصله سنی زیاد بین بچه‌ها باعث می‌شود بچه بزرگ‌تر نقش والد بگیرد در حالی که باید این حس و رفتار مدیریت شود. خیلی‌وقت‌ها می‌بینیم بچه‌های کوچک خانه که اختلاف سنی زیادی با خواهر یا برادر بزرگ‌ترشان دارند، در واقع دارای چند پدر و مادراند، یعنی خواهر و برادرهای بزرگ‌تر هم نقش والدی می‌گیرند!
بعد از اینکه این حالت را داشتند می‌توانند بچه‌دار شوند. هر فاصله سنی مزایا و معایب خاص خودش را دارد و باید ببینید کدام حالت برای شما و همسرتان و جمع خانوادگی‌تان که به زودی بیشتر خواهد شد، بهتر است.
فاصله ۱۲ تا ۱۸ ماهگی
در این حالت یک واژه که مدیریت کردنش هم کار بسیار سختی است محو می‌شود؛ حسادت. روان‌شناسان و محققان معتقدند اگر در این فاصله سنی بچه‌دار شوید به این دلیل که بچه اول هنوز به طور کامل قدرت تشخیص و هم این حالت‌ها را ندارد و در واقع حس‌هایی مثل رقابت، حسادت و… در او کامل نشده است. خبر خوب دیگر این است که اگر شما و همسرتان شاغل هستید و قصد کمک از پرستار کودک را دارید، الان بهترین وقت است یعنی یک تیر، دونشان کرده‌اید.
حالا مشکل‌های این فاصله کم سنی؛ خوابیدنتان کمی دچار مشکل می‌شود چرا که زمان خوابیدن ۲ کودکتان ممکن است شبیه هم نباشد. به علاوه شما دو کودک دارید که هر دو هنوز پوشک می‌شوند و توانایی انجام دادن کارهایشان را به صورت شخصی ندارند. وقتی به این سختی‌ها فکر می‌کنید به چند سال آینده هم بیندیشید که این دو به راحتی با هم بازی می‌کنند و زمان استراحت کردنتان فرا می‌رسد.
2 سال اختلاف سنی
تحقیقات نشان داده فاصله یک سال و ۶ ماهه‌ای که می‌دهید تا فرزند بعدی را دنیا بیاورید، بهترین شرایط سلامت را برای مادر و فرزند ایجاد کرده‌اید، اما حالت رقابت، حسادت و تنش‌هایی که این دو حداقل تا ۵ سالگی خواهند داشت را باید بپذیرید چرا که خواسته‌ها، توقع‌ها و دلمشغولی‌هایشان تقریبا شبیه هم است. کنترل کردن بازی‌هایشان و خطرهایی که ممکن است همزمان تهدیدشان کند هم یک سختی به سختی‌هایتان اضافه می‌کند، اما این سختی‌ها همان ۵ سال اول است. حس خواهر و برادری یا خواهر و خواهری و… آنها هر روز بیشتر از قبل می‌شود. به هم اعتماد می‌کنند و فضای دوستی و محبت بینشان شکل می‌گیرد. به جای اینکه اسباب‌بازی‌های خودشان را بخواهند، ترجیح می‌دهند با هم بازی کنند و حتی اسباب‌بازی را با هم قسمت کنند. در همین محیط دو نفره، تعامل را می‌آموزند و روابط اجتماعی‌شان در‌آینده تقویت می‌شود.
۳ سال و بالاتر
بعد از ۳ سال خیالتان از بابت این رقابت‌هایی که در مورد قبلی گفتیم راحت باشد چون دیگر از این اتفاق‌ها نمی‌افتد. یکی از ویژگی‌هایی که این فاصله سنی برای کودک بزرگ‌تر دارد، ایجاد اعتمادبه‌نفس و مسوولیت‌پذیری است. بیشتر این بچه‌ها به این دلیل که به مدت ۳ سال یا بیشتر توجه شما را کسب کرده‌اند، الان به راحتی مستقل می‌شوند. از طرفی ۲ یا ۳سال استراحت به بدنتان هم این امکان را میدهد که نیرویی جدید برای داشتن فرزند بعدی داشته باشید و به اصطلاح ریکاوری می‌شوید. همچنین فاصله زمانی ۴ یا ۵ سال به شما این امکان را میدهد که به کارتان هم به راحتی بازگردید. - اگر در این مدت دست از کار کردن کشیده‌اید- چون اولین فرزندتان را می‌توانید با خیال آسوده روانه مدرسه کنید. با اینکه این مشکلات کم می‌شود اما از طرفی دوباره باید روزهای بی‌خوابی، پوشک عوض کردن و خواباندن نوزاد را تجربه کنید، کاری که حداقل ۳ سال پیش انجام داده‌اید. به هر حال اینکه داشتن فرزند دوم در هر فاصله سنی بیشتر به حالت‌های روانی و آمادگی ذهنی پدر و مادر ارتباط دارد.
آمادگی روانی پدر و مادر شرط است
امروزه بایدها و نبایدهای زیادی در مورد اینکه فاصله سنی بین بچه‌ها چقدر باشد، مطرح می‌شود اما واقعیت این است که برای بچه‌دار شدن، پیش از هر چیز آمادگی پدر و مادر مهم است بنابراین هر وقت خانم و آقایی می‌بینند از نظر روانی آمادگی داشتن فرزند دوم را دارند، بهترین زمان برای این کار است. بهتر است سوال‌های زیر را از خودتان بپرسید تا ببینید سطح آمادگی‌تان در چه حدی است و بعد تصمیم بگیرید.
۱- در حال حاضر چه احساسی دارید؟ احساس خستگی یا استرس دارید؟ آیا اگر این احساس را دارید فکر می‌کنید وقت و انرژی لازم برای اینکه فرزند جدیدی داشته باشید را دارید؟
۲-آیا در توان خود می‌بینید که حداقل به مدت ۵ سال از دو کودک نگهداری کنید؟
۳- چند سالتان است؟ اگر نزدیک ۳۰ سال هستید و حتما فرزندی می‌خواهید باید بدانید تا حدود ۳۵ سالگی این امکان به راحتی برایتان ایجاد می‌شود و بعد از آن احتمال خطرهای ناباروری وجود دارد.
۴- آیا شما و همسرتان هر دو برای داشتن یک فرزند دیگر آمادگی دارید؟ یا یکی از طرفین تنها تمایل به انجام این کار دارد؟
۵- آیا وقت کافی برای نگهداری از دو کودک را دارید؟ شرایط فعلی خود را با آینده مقایسه کنید و ببینید می‌توانید از عهده یک مسوولیت بزرگ برآیید؟
فاصله سنی کم، حسادت: برخی صاحب‌نظران معتقدند اگر فاصله سنی بین دو فرزند بیش از ۴-۳ سال باشد، چون حس مالکیت کاملا در آنها شکل نگرفته، حسادت‌هایشان کمتر خواهد بود. بعد از ۵ سال هم چون اصل مالکیت کامل شده، باز هم حسادت چندان زیاد نخواهد بود ولی اختلاف سنی بین ۳ تا ۵ سال، معمولا پذیرش فرزند دوم را برای فرزند اول سخت خواهد بود و حسادت بین آنها خود را بیشتر بروز میدهد. نکته مهم این است که به هر حال پذیرش خواهر یا برادر جدید برای فرزندان بزرگ‌تر سخت است ولی در دنیای واقعی، همه آدم‌ها حتی بچه‌ها، باید تجربه کنند که همه‌چیز نمی‌تواند در انحصار آنها باشد و لازم است چیزهایی را با دیگران تقسیم کنند.
آمادگی مادر هم شرط است: درست است که حسادت یکی از معضلات بزرگ در روابط بین خواهر و برادرهاست و برای پیشگیری از آن می‌توان به فاصله سنی آنها توجه کرد، اما برای داشتن فرزند دوم، مادر هم باید از نظر فیزیکی و جسمانی آمادگی داشته باشد تا مشکلات استخوانی و دندانی برای کودک ایجاد نشود. متاسفانه اگر این نکته در نظر گرفته نشود و بارداری‌های پشت‌سر هم اتفاق بیفتد، ممکن است کودک دوم دچار مشکل شود.
فاصله سنی زیاد، چند والد!: گاهی فاصله سنی زیاد بین بچه‌ها باعث می‌شود بچه بزرگ‌تر نقش والد بگیرد در حالی که باید این حس و رفتار مدیریت شود. خیلی‌وقت‌ها می‌بینیم بچه‌های کوچک خانه که اختلاف سنی زیادی با خواهر یا برادر بزرگ‌ترشان دارند، در واقع دارای چند پدر و مادراند، یعنی خواهر و برادرهای بزرگ‌تر هم نقش والدی می‌گیرند!
منبع:
سلام دکتر
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼