تغییرات اولیه بارداری، نشانه بارداری
شایع ترین و قابل اعتمادترین نشانه بارداری قطع قاعدگی است.
پزشکان نشانه های حاملگی را ازتغییرات در بافت با لمس داخلی و ظاهر رحم و بزرگ شدن رحم تشخیص می دهند، تست های بارداری ادرار در حال حاضر برای تشخیص مقادیر جزئی از هورمون های مرتبط با بارداری در تنها چند روز پس از لقاح و قبل از آن انجام میشود. تغییرات بسیاری در بدن شما می تواند نشانه بارداری باشند. اگر یک یا چند نشانه زیر در شما وجود دارد و فکر می کنید باردار هستید، به پزشک مراجعه کنید :
تاخیر قاعدگی ( Amenorrhea )
شایع ترین و قابل اعتمادترین نشانه بارداری قطع قاعدگی است. البته ممکن است شما حدود یک هفته پس از تاخیر قاعدگی ، یعنی درست زمان لانه گزینی تخم، دچار لکه بینی و خونریزی شوید که طبیعی است. در ضمن، از علل دیگر قطع قاعدگی بجز بارداری شوک های شدید عصبی، مسافرت های طولانی، کیست های تخمدانی و عوارض دارویی هستند.
تهوع ، با یا بدون استفراغ
تقریبا این عارضه در نیمی از زنان باردار شایع است. این حالت موقتی و از هفته ۶ تا ۸ بارداری شروع می شود و بروز این علائم در هفته ۱۲ تا ۱۴ بارداری به اوج خود می‌رسد و در نهایت نیز در هفته ۲۲ بارداری حالت تهوع بر‌طرف می‌گردد. علت احتمالی این عارضه تغییرات هورمونی و نیز مسائل روحی مربوط به این دوران می‌باشد. این تهوع شما همیشه صبح ها رخ نمی دهد و ممکن است در سرتاسر روز ادامه پیدا کند. این ناخوشی صبحگاهی مربوط به رشد اولیه جفت و نشانه یک بارداری طبیعی است. معمولا تهوع دوران بارداری در زنان مضطرب و تحریک پذیر ، شایع تر است که با استفراغ های مداوم خود ، بدن را در معرض کم آبی ، لاغری و ادرار غلیظ و پر رنگ قرار می دهند. درمان‌های غیر دارویی نیز می تواند به شما در کاهش این عارضه کمک کند. شما باید از مصرف غذاهای چرب و پر ادویه اجتناب کنید و وعده های غذایی را در دفعات بیشتر و با حجم کمتر میل کنید.
خون دماغ ( Nose Bleeding )
بر اثر افزایش حجم خون در بارداری و تغییرات قابل انعقاد خون، ممکن است گاهی دچار خون دماغ شوید. در صورت مشاهده خونریزی از بینی بلافاصله بنشینید، سر خود را بالا گرفته و بخش نرم زیر تیغه بینی را محکم ماساژ دهید تا خونریزی قطع شود.
ضعف و غش و سرگیجه ( Faint )
در دوران بارداری در اثر ایستادن های طولانی، خون در پاها جمع شده و با کاهش جریان خون در مغز ، احساس غش و سرگیجه به مادر دست می دهد. همچنین در اثر تولید هورمون پروژسترون، رگ های خونی بدن گشاد شده و فشار خون کاهش می یابد. البته گرسنگی و کمبود آهن نیز حالت ضعف و غش را تشدید می کنند. بنابراین برای پیشگیری از این حالت لباسی راحت بپوشید. از روی تخت و یا صندلی خیلی سریع بلند نشوید و از قرار گرفتن در محیط های آلوده به دود سیگار بپرهیزید. هنگام برخواستن از خواب کمی لبه تخت بنشینید و ساق و قوزک های پا را خم و راست کنید و سپس به آرامی بلند شوید. در صورتی که در اثر هوای آلوده دچار ضعف و سرگیجه شدید، فوری بنشینید و یا به پهلوی چپ دراز بکشید ، سپس پاها را در سطحی بالاتر قرار داده و چند نفس عمیق بکشید.
احساس تنفر یا میل بسیار به نوعی غذا ( ویار )
تمایل به خوردن غذاهای غیر معمول ، لواشک و ترشی ها ، آلبالو خشکه ، تمبر هندی ، خیار شور ، بستنی و میوه های خارج از فصل مثل توت فرنگی ، طالبی ، هندوانه و انار در حاملگی امری طبیعی است که به علت نیازهای فیزیکی و عاطفی شما در بارداری پر رنگ تر می شود. در واقع ویار نوعی نیاز شدید بدن به مواد خوراکی معمولی است که در مادران مضطرب و هیجان زده بیشتر دیده می شود.
خستگی ( Fatigue )
افزایش متابولیسم بدنتان موجب افزایش کار قلب و سرعت تنفس می شود. از طرفی تحت تاثیر هورمون پروژسترون که خاصیت خواب آوری دارد ، شما احساس خستگی کرده، دوست دارید مدام بخوابید. بنابراین با خستگی مبارزه نکنید و هر زمانی از شبانه روز که خسته شدید به استراحت بپردازید. در صورت بی خوابی در شب، سعی کنید پس از یک حمام گرم و یا نوشیدن یک لیوان شیر داغ به بستر روید و هرگز از قرص های خواب آور استفاده نکنید.
تغییرات بدن شما در ابتدای بارداری
1- متابولیسم یا سوخت و ساز بدنتان افزایش می یابد.
۲- ضربان قلب هنگام استراحت ، حدود ۱۰ ضربه در دقیقه بالا می رود تا جریان خون بیشتری را به اعضای بدن ، به ویژه رحم ، جنین ، جفت ، کلیه ها و ریه ها برساند.
3- تنفس سریع تر و عمیق تر شده و میزان تهویه هوا به طور چشمگیری بالا می رود ، یعنی مصرف اکسیژن و دفع گاز کربنیک بیشتر می شود ولی با این وجود، تعداد تنفس شما تغییر نمی کند.
۵-نوسانات روحی و عاطفی شما در این دوران به گونه ای است که گاه شاد و سرحال و گاه مضطرب و دلواپس خواهید بود. برخی اوقات نیز بیش از اندازه حساس و تحریک پذیر می شوید.
4- با پیشرفت حاملگی ، جدار رحم ضخیم شده و رگ های خونی آن برای تغذیه جنین افزایش می یابند. رحم در چند هفته اول بارداری ، به شکل گلابی و در هفته دوازدهم کروی شکل است. در پایان هفته 12 رحم به اندازه ای بزرگ شده که قادر به ماندن در لگن نیست و به ناچار وارد شکم می شود و از آن پس در بعد طولی رشد کرده ، شکل بیضی یا تخم مرغی به خود می گیرد. در ابتدای بارداری، دهانه رحم نرم تر شده و سلول های آن ماده غلیظ و فراوانی را تولید می کنند که بلافاصله پس از لقاح، به شکل توپی مجرای دهانه را مسدود کرده ، رحم و جنین را تا آخر حاملگی از آسیب میکروب های خارجی حفظ می کند.
تاخیر قاعدگی ( Amenorrhea )
شایع ترین و قابل اعتمادترین نشانه بارداری قطع قاعدگی است. البته ممکن است شما حدود یک هفته پس از تاخیر قاعدگی ، یعنی درست زمان لانه گزینی تخم، دچار لکه بینی و خونریزی شوید که طبیعی است. در ضمن، از علل دیگر قطع قاعدگی بجز بارداری شوک های شدید عصبی، مسافرت های طولانی، کیست های تخمدانی و عوارض دارویی هستند.
تهوع ، با یا بدون استفراغ
تقریبا این عارضه در نیمی از زنان باردار شایع است. این حالت موقتی و از هفته ۶ تا ۸ بارداری شروع می شود و بروز این علائم در هفته ۱۲ تا ۱۴ بارداری به اوج خود می‌رسد و در نهایت نیز در هفته ۲۲ بارداری حالت تهوع بر‌طرف می‌گردد. علت احتمالی این عارضه تغییرات هورمونی و نیز مسائل روحی مربوط به این دوران می‌باشد. این تهوع شما همیشه صبح ها رخ نمی دهد و ممکن است در سرتاسر روز ادامه پیدا کند. این ناخوشی صبحگاهی مربوط به رشد اولیه جفت و نشانه یک بارداری طبیعی است. معمولا تهوع دوران بارداری در زنان مضطرب و تحریک پذیر ، شایع تر است که با استفراغ های مداوم خود ، بدن را در معرض کم آبی ، لاغری و ادرار غلیظ و پر رنگ قرار می دهند. درمان‌های غیر دارویی نیز می تواند به شما در کاهش این عارضه کمک کند. شما باید از مصرف غذاهای چرب و پر ادویه اجتناب کنید و وعده های غذایی را در دفعات بیشتر و با حجم کمتر میل کنید.
خون دماغ ( Nose Bleeding )
بر اثر افزایش حجم خون در بارداری و تغییرات قابل انعقاد خون، ممکن است گاهی دچار خون دماغ شوید. در صورت مشاهده خونریزی از بینی بلافاصله بنشینید، سر خود را بالا گرفته و بخش نرم زیر تیغه بینی را محکم ماساژ دهید تا خونریزی قطع شود.
ضعف و غش و سرگیجه ( Faint )
در دوران بارداری در اثر ایستادن های طولانی، خون در پاها جمع شده و با کاهش جریان خون در مغز ، احساس غش و سرگیجه به مادر دست می دهد. همچنین در اثر تولید هورمون پروژسترون، رگ های خونی بدن گشاد شده و فشار خون کاهش می یابد. البته گرسنگی و کمبود آهن نیز حالت ضعف و غش را تشدید می کنند. بنابراین برای پیشگیری از این حالت لباسی راحت بپوشید. از روی تخت و یا صندلی خیلی سریع بلند نشوید و از قرار گرفتن در محیط های آلوده به دود سیگار بپرهیزید. هنگام برخواستن از خواب کمی لبه تخت بنشینید و ساق و قوزک های پا را خم و راست کنید و سپس به آرامی بلند شوید. در صورتی که در اثر هوای آلوده دچار ضعف و سرگیجه شدید، فوری بنشینید و یا به پهلوی چپ دراز بکشید ، سپس پاها را در سطحی بالاتر قرار داده و چند نفس عمیق بکشید.
احساس تنفر یا میل بسیار به نوعی غذا ( ویار )
تمایل به خوردن غذاهای غیر معمول ، لواشک و ترشی ها ، آلبالو خشکه ، تمبر هندی ، خیار شور ، بستنی و میوه های خارج از فصل مثل توت فرنگی ، طالبی ، هندوانه و انار در حاملگی امری طبیعی است که به علت نیازهای فیزیکی و عاطفی شما در بارداری پر رنگ تر می شود. در واقع ویار نوعی نیاز شدید بدن به مواد خوراکی معمولی است که در مادران مضطرب و هیجان زده بیشتر دیده می شود.
خستگی ( Fatigue )
افزایش متابولیسم بدنتان موجب افزایش کار قلب و سرعت تنفس می شود. از طرفی تحت تاثیر هورمون پروژسترون که خاصیت خواب آوری دارد ، شما احساس خستگی کرده، دوست دارید مدام بخوابید. بنابراین با خستگی مبارزه نکنید و هر زمانی از شبانه روز که خسته شدید به استراحت بپردازید. در صورت بی خوابی در شب، سعی کنید پس از یک حمام گرم و یا نوشیدن یک لیوان شیر داغ به بستر روید و هرگز از قرص های خواب آور استفاده نکنید.
تغییرات بدن شما در ابتدای بارداری
1- متابولیسم یا سوخت و ساز بدنتان افزایش می یابد.
۲- ضربان قلب هنگام استراحت ، حدود ۱۰ ضربه در دقیقه بالا می رود تا جریان خون بیشتری را به اعضای بدن ، به ویژه رحم ، جنین ، جفت ، کلیه ها و ریه ها برساند.
3- تنفس سریع تر و عمیق تر شده و میزان تهویه هوا به طور چشمگیری بالا می رود ، یعنی مصرف اکسیژن و دفع گاز کربنیک بیشتر می شود ولی با این وجود، تعداد تنفس شما تغییر نمی کند.
۵-نوسانات روحی و عاطفی شما در این دوران به گونه ای است که گاه شاد و سرحال و گاه مضطرب و دلواپس خواهید بود. برخی اوقات نیز بیش از اندازه حساس و تحریک پذیر می شوید.
4- با پیشرفت حاملگی ، جدار رحم ضخیم شده و رگ های خونی آن برای تغذیه جنین افزایش می یابند. رحم در چند هفته اول بارداری ، به شکل گلابی و در هفته دوازدهم کروی شکل است. در پایان هفته 12 رحم به اندازه ای بزرگ شده که قادر به ماندن در لگن نیست و به ناچار وارد شکم می شود و از آن پس در بعد طولی رشد کرده ، شکل بیضی یا تخم مرغی به خود می گیرد. در ابتدای بارداری، دهانه رحم نرم تر شده و سلول های آن ماده غلیظ و فراوانی را تولید می کنند که بلافاصله پس از لقاح، به شکل توپی مجرای دهانه را مسدود کرده ، رحم و جنین را تا آخر حاملگی از آسیب میکروب های خارجی حفظ می کند.
منبع:
سلام دکتر
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼