ایا در حاملگی هم پریود میشویم؟

چرا در دوران بارداری عادت ماهانه نمی‌شویم؟
در چرخه قاعدگی ماهانه هر بار تخمکی آزاد شده و خود را به نزدیکی رحمی‌ می‌رساند. در این حین دیواره داخلی رحم برای محافظت از نطفه‌ای که احتمالا شکل می‌گیرد ضخیم و پرخون می‌شود. حال اگر تخمک بارور نشود، دیواره رحم ریزش کرده و خونریزی ماهانه آغاز می‌شود. خانم باردار در بدنش تخمکی دارد که از قبل بارور شده بنابراین در پایان چرخه قاعدگی‌اش دیگر دیواره رحم فرو نمی‌ریزد و عادت ماهانه نمی‌شود. به همین دلیل یکی از ساده‌ترین و ابتدایی‌ترین علائم تشخیص بارداری «عادت ماهانه نشدن» است.

علل خونریزی‌های دوران بارداری
۱. لانه‌گزینی جنین:
در ابتدای بارداری معمولا خانم‌ها یک بار خونریزی دارند آن هم زمانی که نطفه -که از این به بعد جنین نام دارد- به دیواره رحم می‌چسبد. این خون به صورت لکه‌های صورتی روشن یا قهوه‌ای روی لباس دیده می‌شود.

2. سه ماهه اول:
a. بارداری خارج رحمی: بعضی از خانم‌ها تصور می‌کنند بارداری خارج رحمی یعنی تخمکی مجددا در رحم بارور شود. در اصل این مشکل زمانی ایجاد می‌‌شود که جنین به جای رشد در داخل رحم وارد لوله‌های فالوپ (لوله‌هایی که از بالا به رحم وصل می‌شوند و از تخمدان‌ها می‌آیند) شده و در آنجا رشد می‌کند.
b. سقط: گاهی خونریزی در این دوره به دلیل سقط جنین است که معمولا حدود هفته دوازدهم بارداری رخ می‌دهد.
c. عفونت گردن رحم
d. ایجاد لخته خونی پشت جفت (بند ناف) در حال رشد

تمام خونریزی‌های سه ماهه اول مهم هستند و در صورت ایجاد باید با پزشک متخصص زنان در میان گذاشته شوند. به خصوص خونریزی‌هایی که قبل از اولین سونوگرافی ( زمانی که بارداری داخل رحم تایید می‌شود) رخ می‌دهند.

3. سه ماهه دوم و سوم:
* خونریزی‌های این دوره بارداری هم مهم‌ هستند و هیچ ارتباطی به عادت ماهانه شدن ندارند و می‌توانند به دلایل زیر باشند:

* جفت سرراهی: در یک بارداری معمولی جفت باید در نیمه بالایی رحم قرار گیرد که گاهی جفت به قسمت پایینی رحم (گردن رحم یا سرویکس) آمده و این ناحیه را مسدود می‌کند گاهی هم قسمتی از عروق جفت در قسمت بالای سر جنین نمایان می‌شود.

* جدا شدن زودرس جفت ( با درد شکمی همراه است)

* زایمان زودرس

* در بعضی خانم‌ها هنگامی که کیسه آب پاره می‌شود، امکان دارد در مایع خارج شونده از بدن خون دیده شود

* به طور کلی اگر در دوران بارداری روی لباس‌تان لکه خون دیدید خونسردی خودتان را حفظ کنید، چون احتمال این‌که خطری جدی‌ شما و جنین‌تان را تهدید کند، کم است. اما حتما پزشک معالج‌تان را در جریان بگذارید.