کمبود پروتئین نوزاد، عامل عقب افتادگی

بر اساس یافته های محققان فنلاندی در صورت فراهم نشدن پروتئین ها نوزاد با مشکلاتی همچون عقب افتادگی و عدم رشد مغزی مواجه می شود که جبران ناپذیر است. عدم استفاده از پروتئین باعث اختلال در رشد و اتلاف پروتئین از نسوج بدن می شود. همچنین کمبود آن در تغذیه کودکان می تواند باعث ایجاد بیماری شود. گیاهان قادرند با استفاده از منابع ازتی همچون آمونیاک و نمک های نیترات و نیتریت در مقابل انرژی خورشید پروتئین تولید کنند اما انسان و حیوانات اهلی برای رفع احتیاجات پروتئینی روزانه ناگزیر به استفاده از منابع خارجی پروتئین هستند.
براساس پیشنهاد سازمان خواروبار و کشاورزی (FAO) و سازمان بهداشت جهانی (WHO) یک فرد می تواند 50 درصد پروتئین مصرفی روزانه خود را از پروتئین گیاهی و 50 درصد بقیه را از پروتئین حیوانی تامین کند.
مجققان می گویند: چنانچه جیره غذایی انسان محدود به پروتئین گیاهی همچون گندم و ذرت شود، بدن با کمبود شدید اسید آمینه ضروری و ایجاد عوارضی می شود، مانند کواشیور کور و مارسموس نمونه هایی از کمبود پروتئین است.

به گفته آنان مصرف گوشت، ماهی، برنج، ذرت با لوبیا، شیر با نان یا مخلوط کردن شیر خشک و آرد گندم باعث رفع کمبود لیزین گندم و بالا بردن ارزش بیولوژیکی پروتئین می شود. بر اساس محققان نقش پروتئین ها در سرعت رشد نوزادان از آغاز تولد بسیار حائز اهمیت است به طوری که در صورت فراهم نشدن این ماده حیاتی نوزاد با مشکلاتی همچون عقب افتادگی، رشد نکردن مغز و جسم مواجه می شود که جبران ناپذیر است.
به گفته محققان نقش پروتئین ها در بدن شامل تامین رشد، تولید ترکیبات ضروری، تنظیم تعادل آب، ثابت نگه داشتن PH خون و محرک سنتز پادتن ها است. آنان تاکید دارند که پروتئین های کامل باعث ایجاد توازن و تعادل بین هشت اسید آمینه ضروری که بافت های بدن را می سازد؛ می شود که در مواد غذایی با منشاء حیوانی همچون گوشت، طیور، آبزیان و غذاهای دریایی و تخم مرغ وجود دارد. ولی پروتئین های غیرکامل فاقد اسید آمینه ضروری است و پس از تغذیه کامل در بدن موثر نیستند اما چنانچه با کمی پروتئین حیوانی ترکیب شوند به صورت کامل در می آیند.