زنان شاغل باردار، لزوم بازنگری در قوانین
اگر بگوییم زنان بعنوان مدیران اصلی خانواده، حامل اکثر مشکلات و بار زندگی می باشند، سخن به گزاف نگفته ایم.
اگر بگوییم زنان بعنوان مدیران اصلی خانواده، حامل اکثر مشکلات و بار زندگی می باشند، سخن به گزاف نگفته ایم. مدیریت اقتصاد خانواده، نقش مادری در تولد و پرورش فرزندان، پرستاری و مراقبت های روحی و جسمی فرزندان و پیگیری مسائل تربیتی و آموزشی آنان، انجام امور منزل و … از جمله وظایفی است که بر دوش زنان جامعه می باشد.
در این میان چنانچه زنی، شاغل هم باشد بر حجم این وظایف و تعهدات افزوده شده و انبوهی از مسائل و مشکلات عدیده ی اداری نیز متوجه او میگردد.
به دلیل مشکلات روزافزون زندگی و استرس های متعدد فردی، خانوادگی و اجتماعی زنان، دوران افسردگی و پیری زودرس و ابتلا به انواع بیماریهای روحی و جسمی در زنان بیشتر از مردان است . نظریه پردازان علوم رفتاری و اجتماعی، سن پذیرش تعهدات زندگی از سوی زنان را نسبت به مردان بسیار کمتر از سن قانونی ذکر میکنند و بر همین اساس معتقدند سن بازنشستگی و میزان سالهای اشتغال زنان میبایست خیلی زود تر از مردان اتفاق بیفتد.
در همین راستا، لازم است تمهیدات قانونی اندیشیده شود و تسهیلات و رفاه زنان شاغل بخصوص در دوران حاملگی و تربیت فرزندان از جمله مدت زمان مرخصی زنان در این دوران، میبایست مد نظر قانونگذاران و سیاستمداران حوزه زنان قرار گیرد. در موارد متعددی شاهد بوده ایم که زنان شاغل تا آخرین روز بارداری در محل کار حاضر میشوند در حالیکه هم به لحاظ مسائل جسمی و روحی مادران و هم از لحاظ کارایی و منظر اجتماعی، این وضعیت پذیرفتنی نیست بخصوص اینکه اساس برنامه های اجتماعی جامعه ما، مبتنی بر آموزه های اخلاقی و دینی نیز می باشد.
از دیدگاه صاحب نظران مسائل تربیتی، قوانین موجود در رابطه با زنان شاغل نیازمند بازنگری اساسی است و می تواند از جمله مسئولیت های مهم نمایندگان مجلس شورای اسلامی محسوب شود. تغییر نگاه به واژه «دوران حاملگی زنان» از جمله مواردی است که باید در اولویت قرار گیرد و این دوران نمیبایست مختص دوران بارداری این قشر از جامعه باشد و بمحض متولد شدن فرزند، شرایط برای مادران عادی تلقی شود چرا که دوران حاملگی بخشی از دوران مادر شدن است و نه همه ی آن!
با اعتقاد به بحث تحکیم بنیان خانواده و تاکید بر لزوم اجرای قوانین مصوب در مورد زنان باردار و بسط و گسترش تمهیدات قانونی، بعنوان یک پژوهشگر و محقق علوم رفتاری و اجتماعی ضمن عادلانه ندانستن مدت زمان رسیدن به سن بازنشستگی زنان و کم بودن مدت زمان مرخصی دوران بارداری، از متولیان امر درخواست می نمایم نسبت به بازنگری و اصلاح قوانین مرتبط به زنان شاغل به عنوان یک مطالبه ی بحق اقدام نمایند.
بدیهی است افزایش مدت زمان مرخصی دوران بارداری و مشتمل شدن آن به مرخصی قبل و بعد از زایمان می تواند پاسخی به مطالبه زنان شاغل باشد که باید در کرسی های قانونگذاری دنبال شود.
در این میان چنانچه زنی، شاغل هم باشد بر حجم این وظایف و تعهدات افزوده شده و انبوهی از مسائل و مشکلات عدیده ی اداری نیز متوجه او میگردد.
به دلیل مشکلات روزافزون زندگی و استرس های متعدد فردی، خانوادگی و اجتماعی زنان، دوران افسردگی و پیری زودرس و ابتلا به انواع بیماریهای روحی و جسمی در زنان بیشتر از مردان است . نظریه پردازان علوم رفتاری و اجتماعی، سن پذیرش تعهدات زندگی از سوی زنان را نسبت به مردان بسیار کمتر از سن قانونی ذکر میکنند و بر همین اساس معتقدند سن بازنشستگی و میزان سالهای اشتغال زنان میبایست خیلی زود تر از مردان اتفاق بیفتد.
در همین راستا، لازم است تمهیدات قانونی اندیشیده شود و تسهیلات و رفاه زنان شاغل بخصوص در دوران حاملگی و تربیت فرزندان از جمله مدت زمان مرخصی زنان در این دوران، میبایست مد نظر قانونگذاران و سیاستمداران حوزه زنان قرار گیرد. در موارد متعددی شاهد بوده ایم که زنان شاغل تا آخرین روز بارداری در محل کار حاضر میشوند در حالیکه هم به لحاظ مسائل جسمی و روحی مادران و هم از لحاظ کارایی و منظر اجتماعی، این وضعیت پذیرفتنی نیست بخصوص اینکه اساس برنامه های اجتماعی جامعه ما، مبتنی بر آموزه های اخلاقی و دینی نیز می باشد.
از دیدگاه صاحب نظران مسائل تربیتی، قوانین موجود در رابطه با زنان شاغل نیازمند بازنگری اساسی است و می تواند از جمله مسئولیت های مهم نمایندگان مجلس شورای اسلامی محسوب شود. تغییر نگاه به واژه «دوران حاملگی زنان» از جمله مواردی است که باید در اولویت قرار گیرد و این دوران نمیبایست مختص دوران بارداری این قشر از جامعه باشد و بمحض متولد شدن فرزند، شرایط برای مادران عادی تلقی شود چرا که دوران حاملگی بخشی از دوران مادر شدن است و نه همه ی آن!
با اعتقاد به بحث تحکیم بنیان خانواده و تاکید بر لزوم اجرای قوانین مصوب در مورد زنان باردار و بسط و گسترش تمهیدات قانونی، بعنوان یک پژوهشگر و محقق علوم رفتاری و اجتماعی ضمن عادلانه ندانستن مدت زمان رسیدن به سن بازنشستگی زنان و کم بودن مدت زمان مرخصی دوران بارداری، از متولیان امر درخواست می نمایم نسبت به بازنگری و اصلاح قوانین مرتبط به زنان شاغل به عنوان یک مطالبه ی بحق اقدام نمایند.
بدیهی است افزایش مدت زمان مرخصی دوران بارداری و مشتمل شدن آن به مرخصی قبل و بعد از زایمان می تواند پاسخی به مطالبه زنان شاغل باشد که باید در کرسی های قانونگذاری دنبال شود.
منبع:
دانا
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼