سندرم آنتی فسفولیپید در بارداری، چیست؟

پادتن های آنتی فسفولیپید نوعی از پادتن هایی است که در جریان خون برخی از خانم ها گردش دارد. لوپوس انتی کوآگولانت و پادتن های آنتی کاردیولیپین دو نوع از شایع ترین انواع آن هستند.
ممکن است در برخی از خانم هایی که بیماری کلاژن وریدی دارند از جمله لوپوس، خانم هایی که لخته های خونی داشته اند و برخی از خانم ها بدون مشکلات پزشکی شناخته شده پادتن های آنتی فسفولیپید پیدا شود. این عارضه در دوران بارداری قابل توجه است، زیرا با سقط جنین های مکرر، مرگ جنینی بدون دلیل، شروع زود هنگام مسمومیت بارداری و محدودیت رشد داخل رحمی مرتبط است. پزشکان به طور عادی برای چنین پادتن هایی آزمایش نمی دهند، زیرا بسیاری از خانم های مبتلا در نهایت با مشکلاتی مواجه نمی شوند، ولی چنانچه دارای یکی از شرایط زیر باشید پزشک احتمالا مایل به انجام آزمایش برای شما است:
شرایط پلاکت های خود ایمنی
نتیجه مثبت نادرست برای آزمایش سیفلیس
سابقه لخته های خونی خود به خود در پاها یا ریه ها
سابقه سکته یا حمله های ایسکمی گذرا (یک نوع موقتی از سکته)

لوپوس یا سایر بیماری های کلاژن وریدی

پزشک شما همچنین ممکن است در صورتی که یکی از مشکلات مربوط به زایمان در گذشته داشتید مایل به انجام آزمایش برای شما باشد:

شروع زود هنگام مسمومیت بارداری
محدودیت رشد داخل رحمی
سقط جنین های مکرر

زایمان نوزاد مرده یا مرگ جنینی بی دلیل

سندرم پادتن آنتی فسفولیپید، زمانی که خانمی دارای پادتن های آنتی فسفولیپید در جریان خونش باشد علاوه بر یکی از فاکتورهای خطر که عنوان شد، تشخیص داده می شود. در صورتی که دارای سندرم باشید برحسب وخامت آن پزشک می تواند مصرف آسپرین بچه، هپاین، استروئید خوراکی یا ترکیبی از برخی از این داروها را توصیه کند. احتمالا انجام سونوگرافی هایی را به طور منظم توصیه می کند تا از رشد مناسب جنین اطمینان یابد. اکثر خانم هایی که از مراقبت های پزشکی کافی برخوردارند می توانند دوران بارداری طبیعی و نوزادان سالمی داشته باشند.