اخلاق مادر در بارداری، چه تاثیری بر جنین دارد؟

تحقیقات نشان می‌دهند که روحیات و اخلاقیات مادرها روی رشد کودکان‌شان حتی در مرحله جنینی، تأثیر می‌گذارد. شرایط روحی یک زن باردار، روحیه فرزندش را شکل می‌دهد. در واقع این نُه ماه از زندگی نوزادان، روی تمام عملکردهای فیزیکی، ذهنی، هوشی، حسی و روحی آنها در زندگی آینده‌شان تأثیر مستقیم دارد. کودکان به هنگام تولد هر یک با ویژگی‌های شخصی خود پا به این دنیا می‌گذارند. باور این مسأله مسلماً برای عده‌ای سخت است زیرا نمی‌توانند از تأثیر تربیت روی رشد شخصیتی کودکان صرف‌نظر کنند. سال‌های سال است که در این زمینه تحقیقات گسترده‌ای انجام می‌شود و تمام نتایج نشان می‌دهند که رشد شخصیتی جنین یعنی تمام جنبه‌های شخصیتی که در طول دوران بارداری مادر و نُه ماه رشد جنین شکل گرفته است، مسأله‌ای اجتناب‌ناپذیر است.

جنین‌هایی که در رحم مادر فعالیت و تحرک بیشتری دارند، در آینده، کودکان و نوزادان زودرنج‌تر، تحریک‌پذیرتر و کج‌خلق‌تری می‌شوند. جنین‌هایی که در رحم مادر به‌طور نامنظم می‌خوابند و یا اینکه خواب کمی دارند، بعد از تولد نیز همین عادت را ادامه می‌دهند و جنین‌هایی که میزان ضربان قلب‌شان تندتر است، نوزادانی سست‌تر، بی‌حال‌تر و غیرقابل پیش‌بینی‌تر می‌شوند. رفتارها در هنگام تولد شروع نمی‌شوند بلکه خیلی زودتر از تولد شروع می‌شوند و رشد می‌کنند و این مسأله را هرگز نمی‌توان انکار کرد. رشد شخصیتی جنین تأثیر زیادی از شیوه زندگی مادر و انتخاب‌های او می‌گیرد. از تمام غذاهایی که می‌خورد گرفته تا میزان استرس‌هایی که در طول روز متحمل می‌شود. ژن تأثیر کمتری روی IQ جنین دارد و بیشترین تأثیر را محیط اطراف رحم روی IQ جنین دارد.

بنابراین به جرأت می‌توان گفت که نظریات، افکار و تعاریف ما از تأثیر محیط روی جنین قبل از تولد و تربیت او بعد از تولد، باید به روز شود و در این زمینه محیط قبل از تولد که توسط مادر فراهم می‌شود، نقش اساسی دارد. تحقیقات نشان می‌دهند مادرانی که فشار بیشتری را تحمل می‌کنند کودکان بی‌قرارتر و حساس‌تری به دنیا می‌آورند و در این میان مادرانی که در طول دوران بارداری خود مجبور به کارکردن هستند، استرس بیشتری نیز دارند. بنابراین باید در مورد کار کردن مادران باردار حتماً تجدیدنظر شود.

خوب، اگر لحظه تولد، لحظه شروع رشد شخصیت نوزاد نیست، باید از مادران این توقع را داشته باشیم که در این دوران (دوران بارداری) به آنچه می‌خورند، آنچه احساس می‌کنند و آنچه انجام می‌دهند، اهمیت بسیار زیادی دهند و محیط زندگی قبل از تولد نوزاد را به بهترین شکل مهیا سازند. برخی از افراد معتقدند که اگر زن باردار، سالم باشد و حاملگی سالمی نیز داشته باشد می‌تواند تا ‌آخرین لحظه وضع حمل در یک محیط سالم و امن مشغول به کار باشد و این مسأله نمی‌تواند تأثیر منفی روی جنین داشته باشد، اما به هر حال باید در این مورد بسیار محتاط بود، زیرا مقدار هورمون‌ها و فعالیت آنها در این دوران تغییر می‌کند. بحث پیرامون شخصیت جنین یک بحث جدید است و نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.

به‌طور کلی وضعیت روانی مادر اثری عمیق بر کودک زاده‌نشده‌اش دارد محیطی که جنین در رحم مادرش در آن قرار می‌گیرد، نقش تعیین‌کننده‌ای در سلامت درازمدت او دارد. بعضی از تحقیقات نشان می‌دهند که استرس بارداری باعث دختر شدن کودک خواهد شد. کودکی که مشکل رفتاری دارد، مضطرب و ترسوست، ممکن است که در دوران جنینی، در معرض استرس مادر قرار گرفته باشد. بیشتر صفات جسمی و روانی انسان‌ها، پیش از آنکه به دنیا آمده باشند، تعیین شده است. رحم مادر نخستین محیط مناسب برای رشد شخصیت جنین به‌شمار می‌آید. تغذیه و بهداشت تن و روان مادر در این دوره اثر فراوانی در رشد دارند. برانگیختگی‌ها و هیجان‌های هراسناک سبب تراوش هورمون‌های فوق‌کلیوی به‌ویژه آدرنالین می‌شود و از راه خون به جنین منتقل می‌شود و به این ترتیب عوامل مثبت و منفی یا به‌عبارتی سودمند و زیانبار در رشد شخصیت اثربخش می‌باشند.

مطالعه مادر در دوران بارداری و یا صحبت‌های علمی مادر یا اطرافیانش، گوش دادن به موسیقی‌های خاص و ... در ناخودآگاه جنین نقش می‌بندد و بعدها در بزرگسالی فرد، تمایل بیشتری به این موارد پیدا می‌کند. طبق یافته‌های دانشمندان، جنین در داخل رحم مادر با موسیقی آرامش می‌گیرد، ضربان خونش کاهش می‌یابد، اکسیژن خونش زیادتر می‌شود و البته فعالیت‌های مغزی و هوش او نیز افزایش می‌یابد. به همین دلیل به مادران توصیه می‌شود که از ماه چهارم بارداری خود، موسیقی خصوصاً موسیقی کلاسیک را بیشتر گوش دهند. به‌طور کلی آغاز زیستن هر انسان زمانی است که نطفه جنین شکل می‌گیرد. در این دوران (دوران پیش از تولد) تمام حالات، رفتارها و روحیات مادر روی جنین اثر می‌گذارد. از هفته ۲۸ بارداری جنین قادر به درک محرک‌های محیطی می‌شود. او لحن کلمات و جملات را می‌تواند خوب درک کند. مثلاً حالت‌های پرخاشگری و مهربانی را. هر چقدر که جنین در آرامش بیشتر و استرس کمتری قرار گیرد، می‌تواند بعدها پس از تولد و بزرگسالی شخصیت سالم‌تری داشته باشد.