دیابت بارداری و افسردگی، ارتباطشان را بدانید
دیابت بارداری معمولاً در حدود هفتة ۳۴ بارداری بروز می‌کند و تخمین زده می‌شود که به ۹.۲ درصد کل بارداری‌ها آسیب می‌رساند.
مطالعة اخیر انجام شده از سوی انستیتوهای ملی بهداشت / NIH به ارتباطی میان افسردگی در اوایل بارداری و ابتلاء به دیابت بارداری در اواخر آن پی می‌برد. محققان همچنین دریافته‌اند که دیابت بارداری با افزایش خطر ابتلاء به افسردگی پس از زایمان مرتبط است.
دیابت بارداری نوعی دیابت است که به زنان باردار آسیب می‌رساند. این نوع دیابت می‌تواند در زنانی که هرگز سابقة دیابت نداشته‌اند بروز کند و می‌تواند هم برای مادر و هم برای فرزند سبب مشکلاتی شود.
دیابت بارداری معمولاً در حدود هفتة ۳۴ بارداری بروز می‌کند و تخمین زده می‌شود که به ۹.۲ درصد کل بارداری‌ها آسیب می‌رساند. علی‌رغم این میزان شیوع چیزهای زیادی در فهم این وضعیت برای آموختن وجود دارد.
در دیابت بارداری، لوزالمعده برای تولید انسولین سخت کار می‌کند، اما انسولین قادر به کاهش دادن میزان گلوکز خون نیست.
گلوکز اضافی در جریان خون از میان جفت عبور می‌کند و به افزایش میزان قند خون در جنین منجر می‌شود.
این روند به نوبة خود سبب تولید انسولین بیش از حد در لوزالمعدة بچه می‌شود و از آنجا که انرژی بیش از حد نیاز دریافت می‌کند، به صورت چربی ذخیره می‌شود.
این وضعیت می‌تواند منتج به ماکروزمی / macrosomia، که گاهی اوقات "بچه چربی" نامیده می‌شود منجر شود که مشکلات سلامت خاص خود را دارد. هچنین به دلیل افزایش میزان انسولین، بچه ممکن است به طور معمول دچار کاهش میزان گلوکز در زمان تولد، مشکلات تنفسی و ریسک‌های دیگر شود. در ادامة زندگی این بچه‌ها احتمال بیشتری دارد که دچار چاقی یا ابتلا به دیابت نوع ۲ شوند.
دیابت بارداری و افسردگی
مطالعه‌ای که در نشریة دیابتولوجیا / Diabetologia منتشر شده است، بر آن است تا در مورد ارتباط میان دیابت بارداری و افسردگی تحقیق کند.
محققان داده‌های بارداری را از مطالعات طولی رشد جنینی سینگلتون انستیتو ملی بهداشت کودک و رشد انسانی (NICHD) دریافت کردند. این داده‌ها برای پیگیری بارداری و رشد و فهم عمیق چگونگی رشد و نمو جنین گردآوری شده‌اند.
برای مطالعة حاضر، 2334 زن غیر چاق و 468 زن چاق از هفتة 8 بارداری تا هفتة 13 آن مورد پیگیری قرار گرفتند. هر نمونة شرکت کننده در مطالعه در سه بازة زمانی مختلف به پرسشنامه‌هایی پاسخ داد که تمامی نشانه‌های افسردگی را در زنان پوشش می‌داد. به این پرسشنامه‌ها در سه مرحله، زمان ورود زنان به مطالعه، در فاصلة هفتة 16 تا 22 بارداری، و در نهایت 6 هفته پس از زایمان پاسخ داده می‌شد. همچنین همة نمونه‌ها در مورد دیابت بارداری بررسی شدند.
زنان دارای بالاترین نمرة افسردگی در طول سه‌ماهة اول و دوم بارداری در مقایسه با زنانی که کمترین نمرات را در مورد افسردگی داشتند، تقریباً 3 برابر بیشتر در معرض دیابت بارداری بودند.
نویسندة ارشد مطالعه دکتر کوئیلین ژانگ / Cuilin Zhang می‌گوید: "به عبارت دیگر، تداوم افسردگی از سه‌ماهة اول بارداری تا سه‌ماهة دوم زنان را حتی در معرض ریسک بالاتری از ابتلاء به دیابت بارداری قرار می‌دهد." دکتر ژانگ اضافه می‌کند این می‌تواند "ایدة خوبی برای پزشکان باشد تا در هنگام ارزیابی ریسک دیابت بارداری به وضعیت افسردگی در آنها توجه خاص نشان دهند."
چاقی یک ریسک‌فاکتور دیابت بارداری شناخته می‌شود، اما برخلاف موضوع، ریسک دیابت بارداری برای زنان غیر چاق دچار افسردگی بالاتر از ریسک آن در میان زنان چاق دچار افسردگی بود.
ارتباط دوسویة افسردگی - دیابت
به علاوه، محققان پی بردند که نه فقط افسردگی زودهنگام پیش‌آگهی دهندة دیابت بارداری بعدی است، دیابت بارداری نیز پیش‌آگهی دهندة توسعة افسردگی در مرحلة بعدی است.
تقریباً ۱۵ درصد زنانی که به دیابت بارداری مبتلا شده بودند در دورة بعد از زایمان نیز دچار افسردگی بودند؛ این احتمال در مورد آنها چهار بار بیشتر از زنانی بود که دچار دیابت بارداری نشده بودند.
همچنان که نویسندة اول مطالعه توضیح می‌دهد:
"داده‌های ما نشان می‌دهد که افسردگی و دیابت بارداری ممکن است با همدیگر بروز کنند. تا زمانی که در این مورد بیشتر بدانیم، پزشکان می‌توانند مشاهدة زنان باردار دچار علایم افسردگی را نشانه‌ای از دیابت بارداری تلقی کنند. آنها در عین حال می‌توانند زنانی را که دچار دیابت بارداری بوده‌اند برای نشانه‌های افسردگی پس از زایمان مورد پایش قرار دهند."
مهم است به خاطر داشته باشیم که این مطالعه نمی‌تواند وجود یک ارتباط علت و معلولی را اثبات کند. با وجودی که به نظر می‌رسد پیوندهای قوی در این مورد وجود دارد، روشن کردن طبیعت دقیق فعل و انفعال مزبور دشوار است. برای مثال، مطالعة پیشین نشان داده است که افسردگی اغلب اوقات با اختلال در متابولیسم گلوکز همراه است؛ این می‌تواند به افزایش سطح گلوکز در خون منجر شود.
همچنین، افزایش میزان گلوکز می‌تواند به تغییرات التهابی و هورمونی منجر شود، که آنها خود می‌توانند به علایم افسردگی یا بدتر شدن این علایم بینجامند. خلاصة کلام اینکه نتایج مطالعه شگفت‌انگیز است، اما آنها انبوهی از سؤالات تازه را مطرح می‌کنند که باید به آنها جواب داد. /
منبع:
مهرین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼