عفونت باکتریایی در دوران بارداری، ویژگی‌ها و درمان

عفونت باکتریایی در دوران بارداری یکی از دلایل جدی هم برای شما و هم نوزاد شما است که باید مراقب باشید. چون ممکن است عفونت نیز در طی مراحل زایمان به جنین یا نوزاد منتقل می شود.
عفونت باکتریایی ناشی از رشد بیش از حد باکتریایی است که در داخل واژن وجود دارد. این یک سندرم بالینی است که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

ویژگی های عفونت باکتریایی :
-ارگانیزم های اصلی این عفونت عبارتند از Anaerobes و Gardnerella vaginalis ۱ .
-اتیولوژی این عفونت طبیعی چند بخشی است.
- pH آن بیش از ۴٫۵ است.
-به استثنای بدون علامت، زنان مبتلا به این عفونت همچنین ممکن است از تخلیه غیرطبیعی از مهبل (واژن) با بوی ماهی، مانند بوی مضر، بیشتر پس از مقاربت رنج می برند.
-ترشحات واژن خاکستری یا سفید است و ممکن است سایر علائم مانند خارش در نزدیکی مهبل (واژن) و یا احساس سوزش را احساس کنید .

اثر عفونت باکتریایی در طول بارداری:
اگر در ابتدای بارداری با عفونت باکتریایی مواجه شدید، ممکن است در دوران حاملگی و همچنین زمان زایمان با مشکلات بیشتری روبرو شوید.
اثر عفونت باکتریایی بر روی جنین و مادر متغیر است و شامل موارد زیر می شود.
واژینوز باکتریال می تواند به زایمان زودرس ، سقط جنین و التهاب یا عفونت لگن بلافاصله پس از زایمان منجر شود.
اگرچه شواهدی وجود ندارد که نشان دهد که عفونت باکتری ارتباط مستقیمی یا غیرمستقیم با مشکلات بارداری دارد، مشاهده کلی نشان می دهد که عدم پاسخ به درمان توکولیتیک در دوران زایمان زودرس در زنان باردار آلوده معمول است.
کارشناسان معتقدند که عفونت از طریق جفت به جنین منتقل می شود و ممکن است منجر به مرگ جنین در داخل رحم شود.

تشخیص عفونت باکتریایی :
عفونت باکتریایی با استفاده از معیارهای بالینی یا معیار گام برای معیارهای بالینی، مهم است که حداقل سه مورد از چهار شرایط زیر در طول آزمون نمایش داده شود:
-وجود تخلیه غیر التهابی، سفید و همگن که سلول های Clue از دیواره واژن در آن وجود دارد.
-مقدار pH مایع واژن بیش از ۴٫۵ است.
-آزمایش مثبت است .

درمان :
پزشکان مختلف در هنگام توصیه به درمان عفونت باکتریایی نظر متفاوت دارند.
برخی معتقدند که صرف نظر از کرم موضعی، آنتی بیوتیک ها نیز مهم هستند، در حالی که برخی از پزشکان هر دو از درمان را تجویز می کنند.
تأثیر آنتی بیوتیک ها همچنان بحث انگیز است زیرا برخی از بررسی ها نشان می دهد که آنتی بیوتیک ها در جلوگیری از زایمان زودرس موثر نیستند.
با این حال، همان بررسی نشان می دهد که استفاده از آنتی بیوتیک ها خطر ابتلا به pPROM (پارگی زودرس پرده ها قبل از زایمان) را کاهش می دهد که گاهی اوقات منجر به زایمان زودرس و همچنین عفونت می شود.
اگر قبلا زایمان زودرس داشته اید، درمان با آنتی بیوتیک ها می تواند خطر ابتلا به کمبود وزن را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
برای اجتناب از خطر ابتلا جنین به عفونت باکتریایی ، بیشتر آنتی بیوتیک های خوراکی، از جمله کلیندامایسین و مترونیدازول توصیه می شود.
بنابراین، اگر باردار هستید و از عفونت باکتریایی رنج می برید یا سابقه پزشکی مرتبط با آن دارید، باید پزشک خود را در مورد آن آگاه کنید.