جفت ماندگی بعد از زایمان، دلایل

جفت ماندگی از بیماری های بعد از زایمان است و به این شکل رخ می دهد، جفت ماندگی به این معنی است که تمام یا بخشی از جفت یا غشاهای آن بعد از زایمان نوزاد در رحم مانده است، بدنتان به طور طبیعی جفت و پرده های جنینی را بعد از تولد نوزاد دفع می کند و به راحتی از طریق واژن خارج می شوند، این حالت به عنوان مرحله سوم زایمان نامیده می شود.در مرحله سوم فیزیولوژیکی رحم بعد از زایمان شروع به انقباض دوباره می کند، این انقباضات سبب می شود که جفت از دیواره رحم جدا شده و کمک می کند که با فشار آن را خارج کنید.

در مرحله سوم مدیریت شده ماما درست در زمان تولد نوزاد تزریقی در عضله ران شما انجام می دهد، اگر سابقه فشار خون یا تشنج بارداری در طی بارداری وجود داشته باشد احتمالا سینتومترین (ارگومترین و اکسی توسین) یا سینتوسینون تزریق شود. این تزریق ها به شما کمک می کند تا انقباضات رحم برگشته و جفت و پرده های جنینی را دفع کند، مرحله سوم مدیریت شده ریسک خونریزی شدید بلافاصله بعد از تولد نوزاد را کاهش می دهد.

دلایل ایجاد جفت ماندگی بعد از زایمان
سه دلیل اصلی جفت ماندگی موارد زیر هستند:
زمانی که حرکات و انقباضات رحم متوقف شود یا انقباضات کافی برای جدا شدن جفت از دیواره رحم وجود نداشته باشد، این حالت تحت عنوان آتونی (فقدان حرکات) رحم نامیده می شود و موجب جفت ماندگی که نوعی بیماری بعد از زایمان است، میشود.
وقتی که بخشی از جفت به دیواره رحم محکم بچسبد، به این حالت چسبندگی جفت می گویند. در موارد نادر این حالت به علت نفوذ شدید بخشی از جفت در رحم رخ می دهد، به این حالت پلاسنتا آکرتا (چسبندگی جفت به عضلات رحم) می گویند و احتمال آن زیاد است که جفت در بافت جوانه ای باقیمانده از سزارین نفوذ کند، اگر جفت به حدی از دیواره رحم نفوذ کند که به ارگان های مجاور همانند مثانه متصل شود به آن پلاسنتا پرکرتا می گویند.
زمانی که جفت از رحم بیرون آمده و در پشت منفذ نیمه بسته گردن رحم گیر بیفتد، به این حالت جفت به دام افتاده می گویند.
گاها اگر ماما طناب نافی را به طور ملایم بکشد به خروج جفت کمک می کند، با این حال ممکن است به علت جدا نشدن کامل جفت یا نازک بودن طناب نافی، این طناب پاره شود. اگر این حالت اتفاق بیفتد با افزایش انقباضات می توان جفت را خارج کرد.

چگونه جفت ماندگی بعد از زایمان درمان می شود؟
اگر مرحله سوم طبیعی و بدون مداخله را انتخاب کرده اید ممکن است به آن خوبی پیش نرود، ممکن است خروج جفت بیش از یک ساعت طول بکشد یا خونریزی شدید وجود داشته باشد، در این حالت ماما به شما کاهش مرحله سوم بارداری را پیشنهاد خواهد کرد، او تزریق سینتومترین یا سینتوسینون را توصیه خواهد کرد، این داروها موجب افزایش قدرت انقباضات رحم شده که به خروج جفت کمک خواهد کرد و موجب از بین رفتن جفت ماندگی که از بیماری های بعد از زایمان است، می شود .

پس از مرحله سوم مدیریت شده اگر همچنان جفت باقی مانده باشد ماما تزریق مجددی را پیشنهاد خواهد کرد یا ممکن است بیشتر صبر کند و منتظر خروج خودبخودی جفت بماند. در هر دو مورد ماما جدا شدن جفت از رحم را بررسی خواهد کرد و بعد از اطمینان از جدا شدن آرام آن را بیرون خواهد کشید.

ماما به شدت شما را زیر نظر خواهد داشت چرا که اگر خروج مدیریت شده جفت بیش از ۳۰ دقیقه طول بکشد خطر خونریزی شدید افزایش می یابد، خونریزی شدید در ۲۴ ساعت اول بعد از زایمان، خونریزی اولیه بعد از زایمان (PPH) خوانده می شود. اگر مرحله سوم بارداری بیش از حد طبیعی طول بکشد ماما تجویز سیتوسینون از طریق سرم در موارد خونریزی را توصیه خواهد کرد، در این مورد نباید نگران بود، این مورد هنگام رخ دادن جفت ماندگی، فقط برای احتیاط است.

اگر جفت خارج نشود برای جفت ماندگی درمان خواهید شد:
اگر مرحله سوم طبیعی داشته باشید، یک ساعت بعد از تولد نوزاد
اگر مرحله سوم مدیریت شده داشته باشید، نیم ساعت بعد از تولد نوزاد
اگر بخشی از جفت خارج شده و بخشی دیگر در بدنتان باقی بماند، ماما برای جفت ماندگی شما را درمان خواهد کرد.
اگر جفت همچنان هم بعد از درمان های اولیه باقی بماند پزشک ممکن است آن را با دست خارج سازد، شما در طی این کار احساس بدی نخواهید داشت چرا که ناحیه بی حس خواهد شد، برای این کار از بی حسی های موضعی همانند بی حسی نخاعی یا بی حسی اپیدورال استفاده خواهد شد.

می توانید درخواست بیهوشی عمومی دهید، با این حال باید در نظر داشته باشید که بیهوشی عمومی خطر بیشتری برای شما دارد، همچنین این مشکل را به همراه خواهد داشت که بلافاصله بعد از عمل قادر نخواهید به نوزاد شیر خودتان را دهید چرا که ممکن است داروهای بیهوشی از طریق شیر شما به نوزاد منتقل شود، علاوه بر این بهتر است تا زمان برگشت هوشیاریتان به حالت اول صبر کنید تا بتوانید به طور ایمن نوزادتان را در دست بگیرید.

جفت ماندگی چه علائمی دارد؟
جفت ماندگی یکی از بیماری های بعد از زایمان است، که اگر به طور طبیعی از بدن خارج نشود، باید از راه های دیگری، جفت ماندگی را درمان کرد، اگر بخش کوچکی از جفت در رحم مانده باشد اغلب به صورت خود بخود از واژن خارج می شود، احتمالا پیش از عبور لخته متوجه اسپاسم های شکمی خواهید شد، این لخته می تواند همان جفت ماندگی باشد، اگر در خانه هستید و این حالت برایتان پیش آمد با ماما یا پزشک خود تماس بگیرید و آن چه که برایتان اتفاق افتاده را با او در میان بگذارید، ممکن است ماما برای اطمینان از برگشت انقباضات رحم بخواهد که شما را ویزیت کند.

با این حال اگر این قطعات از واژن عبور نکنند، موجب بیماری های بعد از زایمان خواهد شد و علائمی در شما ایجاد خواهد شد. این نشانه ها شامل موارد زیر است:
• خونریزی شدید
• اسپاسم شکمی
• ترشحات واژنی بدبو
• تب
• عدم ترشح شیر از پستان

اگر هر کدام از این نشانه ها را داشتید با پزشک یا ماما خود تماس بگیرید چون شما مشکوک به جفت ماندگی هستید، خصوصا اگر در روزها و هفته های بعد از زایمان خونریزی طولانی مدت و شدید داشتید، پزشک شما را برای گرفتن سونوگرافی ارجاع خواهد داد تا قطعات جفت و پرده های جنینی را در رحم چک کند.

اگر قطعه ای باقی مانده باشد، نیاز خواهید داشت برای برداشتن آن به بیمارستان مراجعه کنید، به این حالت تخلیه مواد باقی مانده لقاح (ERPC) می گویند که تحت بی حسی ناحیه ای (نخاعی) یا بیهوشی عمومی انجام می شود، برای محافظت در برابر عفونت مجدد به شما آنتی بیوتیک تزریق خواهد شد. پزشک وسیله ای کوچک را از طریق گردن رحم وارد رحم کرده و بافت های باقی مانده جفت را برمی دارد. بعضی از موارد خونریزی و اسپاسم شکمی بعد از زایمان طبیعی است، اما اگر درباره نشانه های بعد از زایمان نگران هستید، با ماما، پزشک و یا مشاور بهداشتی خود در تماس باشید.

آیا می توان از رخداد مجدد جفت ماندگی در بارداری های بعدی پیشگیری کرد؟
متاسفانه کار زیادی برای پیشگیری از جفت ماندگی نمی توان انجام داد، اگر در زایمان قبلی جفت ماندگی داشتید ریسک اتفاق افتادن مجدد آن در شما بالاتر است، اما به این معنی نیست که قطعا اتفاق خواهد افتاد.

اگر نوزادتان به صورت نارس به دنیا آمده باشد احتمال جفت ماندگی در شما بیشتر است، این به این دلیل است که جفت طوری طراحی شده که تا ۴۰ هفته باقی بماند، بنابراین اگر یک زایمان زودرس دارید ممکن است جفت ماندگی مجددا اتفاق بیفتد.

با این حال اگر طناب نافی جدا شده یا اگر بعد از تجویز اکسی توسین بلافاصله گردن رحم بسته شود بهتر است مرحله سوم فیزیولوژیکی برای بارداری بعدی در نظر گرفته شود. با اجازه خروج طبیعی جفت از بسته شدن سریع گردن رحم و به دام افتادن جفت ممانعت خواهید کرد، در مورد این گزینه ها با ماما مشورت کنید.

استفاده طولانی مدت از سینتوسینون (اکسی توسین سنتتیک) در طول زایمان با جفت ماندگی مرتبط است. از این دارو برای القای زایمان یا افزایش سرعت روند آن استفاده می شود، در خاطرتان باشد که برای زایمان بعدیتان به هیچ کدام از این تداخلات پزشکی نیاز نخواهید داشت.