برتری زایمان طبیعی به سزارین، چیست؟

زایمان طبیعی یکی از روش های اصلی زایمان است. زایمان طبیعی معمولا ۳۷ تا ۴۲ هفته حاملگی انجام می شود و در طول این هفته ها رحم مادر خاموش است و واکنش خاصی ندارد؛ اما زمان زایمان طبیعی که فرا برسد، بسیار آهسته و به تدریج شروع به دفع جنین می کند. در این مدت رحم شروع به انقباضاتی می کند که با گذشت زمان نظم پیدا می کنند و به هم نزدیک‌تر می شوند که به آن اصطلاحاً بیدار شدن رحم نیز گفته می شود. شروع این عمل بین ۱ تا ۲ هفته مانده به زایمان اتفاق می‌افتد تا در طول این مدت شخص خود را برای انجام عمل زایمان آماده کند.

روند انجام زایمان طبیعی دارای دو مرحله می باشد:
الف) فاز نهفته Latent Phase
این مرحله با به وجود آمدن انقباضات و بیداری رحم شروع می شود و زمانی که دهانه رحم ۳ تا ۴ سانت باز شده باشد به پایان می‌رسد و درواقع دهانه رحم آماده زایمان می شود. در این فاز نیازی به بستری شدن نیست و برای یک مادر بدون عارضه این مرحله در منزل طی می شود.
ب) فاز فعال Active Phase
شروع این مرحله بعد از باز شدن ۳ تا ۴ سانتی دهانه رحم در معاینات است و با خروج جنین از رحم به پایان می رسد که به این عمل اصطلاحا زایمان طبیعی گفته می‌شود.

شروع زایمان طبیعی معمولا دارای علائمی است. این علائم عبارتند از:
- وجود دردهایی در زیر شکم که معمولا شبیه دردهای عادت ماهانه است. با گذشت زمان فاصله بین این دردها کمتر شده و مدت زمان آن نیز طولانی تر می شود.
- ترشح مایع از واژن که معمولا به صورت آب یا خون وجود دارد.
- داشتن حالت تهوع که به علت بروز حالت‌های اضطرابی در فرد به وجود می آید.
در زایمان طبیعی معمولا دخالت هایی از قبیل دارویی و پزشکی صورت می گیرد و به دنبال آن عوارضی را نیز به دنبال دارد. به عنوان مثال نمونه ای از این مداخلات استفاده از سرم اکسی توسین است که مادران از آن با عنوان سرم فشار نیز یاد می‌کنند. پس بهتر است زایمان حتی الامکان بدون هرگونه دخالت دارویی و پزشکی صورت پذیرد که به آن زایمان فیزیولوژیک میگویند. در این نوع زایمان، آنژیوکت، استفاده اجباری از سرم و … ممنوع بوده و هرگونه دخالت دارویی فقط و فقط در صورت لزوم انجام می‌شود.

مزایای زایمان طبیعی نسبت به سزارین:
- در زایمان طبیعی معمولا مدت زمان بستری شدن بسیار کمتر از سزارین است و مادرانی که از این نوع زایمان استفاده می‌کنند، می‌توانند زودتر به انجام کارهای عادی و روزمره خود بپردازند.
- حجم خونی که مادر در یک عمل سزارین از دست می دهد تقریبا دو برابر است لذا در زایمان طبیعی خطر خونریزی و کم خونی بسیار کمتر از یک عمل سزارین است. همچنین خطر ابتلا به عفونت در بین مادرانی که عمل سزارین انجام می دهند نیز بسیار زیاد است.
- در زایمان طبیعی، مادران در دادن آغوز (مایه اولیه شیر مادر) که به عنوان اولین واکسن برای نوزاد محسوب می شود و نیز در امر شیر دهی به نوزاد خود به مراتب موفق تر عمل می کنند.
- افرادی که زایمان شان طبیعی است می توانند در طول مدت زایمان خود هوشیاری خود را حفظ کرده و روند زایمان را مشاهده نمایند. ولی در عمل سزارین و در طول مدت انجام آن ممکن است از بیهوشی عمومی استفاده شود، درنتیجه مادر با تأخیر بیشتری می‌تواند تماس اولیه با نوزاد را برقرار نماید و نیز شروع شیردهی به تعویق می افتد.
- خطرات بیهوشی برای افراد سزارین شده با درصد بالایی وجود دارد، به عنوان مثال مرگ و میر در عمل سزارین بیش از ده برابر است و همچنین در این عمل عوارض زیادی ازجمله عفونت محل عمل، لخته شدن خون داخل عروق، مشکلات مربوط به بیهوشی و … ممکن است به وجود آید.

بررسی علل ترس از زایمان طبیعی:
از نظر روانشناسی، نا آگاهی و ندانستن، همواره موجب ترس شخص از آن واقعه می شود. اگر مادران نسبت به تغییرات بدن در بارداری اطلاعات پیدا کنند، بسیاری از سو تفاهم ها در این زمینه از بین می‌رود. آشنا بودن مادر با محیط زایمان و کارکنان بیمارستان مورد نظر، نقش پررنگی در آرامش مادر حین زایمان دارد. داشتن مامای همراه، از ماه‌های اول بارداری توصیه می شود. مامایی که تا آخرین لحظه زایمان، کنار مادر است.