ماستیت در دوران شیردهی، عفونت پستان

عفونت پارانشیم پستان که می تواند در دوران شیردهی یا غیر شیردهی بروز کند، (Mastitis) ماستیت یا عفونت پستانی نامیده می شود.

عفونت پستان در دوران شیردهی:

ماستیت شیردهی معمولا بعد از هفته اول و غالبا در هفته سوم تا چهارم بعد از زایمان بروز می کند. ورود باکتری از نیپل یا نوک سینه و احتقان طولانی مدت پستان، علت ایجاد این نوع از عفونت پستانی است. شایع ترین عوامل پاتوژنیک دخیل در بروز ماستیت، استافیلوکوک طلایی، استرپتوکوک و E-coli هستند.

نشانه های ماستیت شیردهی:

- یک طرفه است و معمولا در ناحیه فوقانی خارجی دیده می شود.
- تورم، قرمزی و حساسیت ناحیه مبتلا
- تب، ضعف و بی حالی
- ایجاد آبسه که در ۵ تا ۱۰ درصد موارد بروز می کند.
- ترشح چرکی از نوک سینه

درمان ماستیت شیردهی:
اساس درمان ماستیت شیردهی، تجویزآنتی بیوتیک و تخلیه مکرر پستان است.
دی کلوکساسیلین، سفالکسین و سفازولین داروهای مناسبی برای دفع عفونت پستانی شیردهی هستند و در افرادی که به پنی سیلین حساسیت دارند معمولا از اریترومایسین یا ونکومایسین استفاده می شود.
معمولا ظرف ۴۸ تا ۷۲ ساعت بعد از مصرف آنتی بیوتیک، تب برطرف شده و وضعیت عمومی مادر بهبود می یابد.
در صورت ایجاد آبسه، تخلیه آن توسط پزشک قبل از درمان آنتی بیوتیکی لازم است .
قدم بعدی در درمان عفونت پستانی شیردهی، تخلیه مکرر پستان است.
در موارد خفیف تا متوسط عفونت پستان، شیر دادن به کودک به طور مکرر بسیار موثر است. در غیر این صورت بایستی با دوشیدن یا استفاده از شیردوش، پستان ها به طور مرتب تخلیه شوند.
نوزادان مادران مبتلا به عفونت پستانی، معمولا به خوبی شیر نمی خورند که علت اصلی آن قرار نگرفتن مناسب نوک سینه و اطراف آن در داخل دهان شیرخوار است.
تجویز مسکن و تب بر، پوشیدن لباس زیر مناسب و کمپرس گرم نیز می تواند در روند بهبود موثر باشد.