تسکین دهنده درد زایمان، مسکن بخورم؟

اکثر بانوان باردار چنان از درد زایمان هراسانند که قید زایمان طبیعی را می زنند. این ترس از نظر جسمی و روحی مانعی بزرگ برای تجربه مثبت زایمان است. اغلب بانوان از درد زایمان می ترسند و غافل از آنند که روش های بسیاری برای مدیریت این درد وجود دارد، به ویژه هنگام زایمان. بسیاری از بانوان نمی دانند که سازوکاری درونی دارند که به آنان کمک می کند تا با درد زایمان کنار بیایند. اما متأسفانه وقتی با مادران دیگر درباره آن گفت و گو می کنند، نتیجه ی آن دوری از روند طبیعی زایمان و کاهش اعتماد به نفس آنهاست. در بسیاری از فرهنگ ها درد زایمان طبیعی و ارزشمند شناخته می شود. اما امروزه اغلب بانوان درد زایمان را غیر ضروری و ناخواسته می دانند و متوجه نیستند که این درد مقصود بسیار خاصی دارد. توضیح درباره ی درد زایمان پیچیده است، زیرا مشابه هیچ چیزی نیست که تاکنون احساس کرده اید. مفهوم این درد برای هر خانمی منحصر به فرد است. چگونگی تجربه درد زایمان به عوامل بسیاری در ارتباط است، مثل محیط، میزان انرژی، وضعیت احساسی مادر و نیز افراد پیرامون و رفتار آنان نسبت به درد.

چرا زایمان دردناک است؟

زیرا زایمان به همکاری و تلاش بسیاری از بخش های بدن نیاز دارد. درد هنگام زایمان به طور پیاپی تغییر می کند،در مکان، طول مدت، شدت و تعدد. درد زایمان با گرفتگی های رحم همراه است. رحم و دهانه آن عصب هایی دارند که به کشش و کمبود اکسیژن حساسند. از آنجایی که روند زایمان مستلزم کشیده و باز شدن گردن و دهانه رحم است، اغلب گرفتگی های رحم باعث احساس درد می شود که شاید تا بالای ران و اطراف پشت نیز گسترش یابد. در هر انقباض، کمبود موقتی اکسیژن موجب می شود که انتهای عصب ها آزرده شوند. این یکی از عللی است که تنفس به درد زایمان کمک می کند. بنابراین همان طور که به ماهیچه های در حال کار اکسیژن می رسانید، درد کاهش می یابد. ماهیچه های کف لگن و میان دو راه نیز دارای اعصاب و گیرنده های درد بسیاری هستند. وقتی این ناحیه با انقباض ها تحریک می شود، از طریق ستون فقرات به مغز پیام هایی می رسانند که به عنوان درد ثبت می شوند. فشار وزن بچه داخل رحم به پایین کمر و استخوان خاجی نیز باعث درد می شود. این ناحیه از بدن اعصاب زیادی دارد و وقتی به آن فشار می آید، دردناک می شود و مسبب پشت درد تیز و ناراحت کننده ای است. همان طور که بچه از مجرای زایمان سرازیر می شود، بر مقعد فشار زیادی می آید. نزدیک به زایمان، واژن باز شده و تا حد امکان کشیده می شود و این عمل باعث سوزش یا احساس درد خواهد شد. گرسنگی، کمبود آب بدن و حتی مثانه پر نیز می تواند درد هنگام زایمان را افزایش دهد. وضعیت گرفتن ناصحیح، تنش و نبود آگاهی از این روند نیز می تواند درد را فزونی بخشد. مسبب دیگری که برای افزایش درد شناخته شده، خود ترس است.

تحمل درد:

چهارچوب درد درجه ای است که در آن متوجه می شویم که درد داریم. این معیار مقطعی است که محرکی (معمولا در رابطه با فشار یا حرارت) گیرنده های درد را فعال می سازد و احساس درد را تولید می کند. افرادی که چهارچوب دردشان کم است، به نسبت آنانی که چهارچوب دردشان زیاد است، زودتر و سریع تر درد را تجربه می کنند. از طرفی با ایجاد رفاه بیشتر نیز نمی توان چهارچوب درد را تغییر داد. تحمل درد درجه ی حداکثری از درد است که شخص می تواند تحمل کند. این درجه ای است که شاید دیگر در آن درد تحمل نشود. تحمل درد با چهارچوب درد (مقطعی که در آن شروع به احساس درد می کنید) فرق دارد. خوشبختانه با معیارهای رفاهی (آب، رایحه درمانی، تنفس) یا مسکن درد می توانید میزان تحمل درد را تغییر داد.

درد همراه با هدف:

بارداری درد و رنج نیست، اما دردی با مقصود یا هدف است ـ معنایی برای به پایان رساندن. تحمل درد بی مقصود دشوارتر است. به خود یادآور شوید که درد زایمان دردی مفید و سالم و بخشی از روند طبیعی است. انقباض های زایمان نشانه ای است که باید به محلی امن بروید و برای زایمان آماده شوید. ناراحتی زایمان نیز حامل پیامی برای شماست: حرکت کنید تا به تسکین درد کمک کنید.. و در آخر، فرزندتان متولد می شود. درد زایمان دائمی نیست ـ می آید و می رود و به شما زمان زیادی برای استراحت می دهد. طی مراحل زایمان همواره درد وجود ندارد و هنگامی که در بین انقباضات به استراحت می پردازید بدن شما غرق در هورمون هایی است که این روند را کنترل پذیرتر می سازد. با تولد بچه، این درد نیز متوقف می شود و ارزشمندترین هدیه به شما اعطا خواهد شد.

چه چیزی درد زایمان را تسکین می دهد؟

محیط حسی مثبت به شما احساس آرامش، آسایش و اعتماد به نفس می دهد. چنین محیطی این احساس را به شما می دهد که حمایت می شوید، مورد تشویق و عشق قرار می گیرید و اطمینان خاطر می یابید که مسیر همواری برای گذار از مراحل مشکل زایمان پیش روی دارید. اگر هنگام زایمان هم شما و هم نزدیکانتان بدانند که برخی رفتارها در هنگام زایمان طبیعی و مقبول است، دیگر از آن ها پرهیز نمی کنید. در اوج سختی زایمان باید به شما اجازه داده شود تا احساستان را بیان کنید. باید آزادانه احساس کنید تا بدون ترس و شرم و خجالت عمل کنید. به این معنا که برای ناله کردن، تکان خوردن به عقب و جلو و چپ و راست رفتن و قرار گرفتن در وضعیت های متفاوت هنگام زایمان باید تشویق شوید. آنچه بدنتان به شما می گوید، همان را انجام دهید.