درمان منوراژی در قاعدگی، چگونه است؟

منوراژی اصطلاح پزشکی خونریزی سنگین و طولانی دوران قاعدگی می باشد. اگر چه خونریزی سنگین قاعدگی مشکلی شایع می باشد، اما میزان خونریزی اغلب خانم ها به اندازه ای نیست که آن ها را مبتلا به منوراژی بنامیم. افراد مبتلا به منوراژی به هنگام قاعدگی نمی توانند به فعالیت های روزمره خود ادامه دهند. زیرا مقدار خون از دست رفته و کرامپ ها بسیار شدید می باشد. اما خوشبختانه گزینه های موثری برای درمان منوراژی در قاعدگی در دسترس می باشد.

علائم منوراژی عبارت است از:
-خیس شدن بیش از یک نوار بهداشتی در ساعت به مدت چند ساعت پیاپی
-نیاز به استفاده از دو نوار بهداشتی به طور همزمان برای کنترل جریان خونریزی
-نیاز به بیدار شدن شبانه برای تعویض نوار بهداشتی
-خونریزی که به مدت بیش از 1 هفته ادامه داشته باشد.
-دفع لخته های خونی غیر معمول (لخته های خونی بزرگتر از ۱ سانتی متر)
-عدم توانایی انجام فعالیت های روزانه به دلیل میزان بالای خونریزی
-علائم آنمی یا کم خونی مانند احساس خستگی، ضعف و تنگی نفس
در موارد زیر فورا به متخصص زنان خود مراجعه کنید:
-خونریزی واژینال سنگین که سبب تعویض نوار بهداشتی در ساعت می شود.
-خونریزی بین پریودها یا داشتن خونریزی واژینال نامنظم
-خونریزی واژینال بعد از دوران یائسگی
گزینه هایی که در تعریف علت منوراژی وجود دارد، عبارت است از:
-عدم تعادل هورمونی
-اختلال در عملکرد تخمدان ها
-فیبروم رحمی یا فیبروئید
-پولیپ
-آدنومیوز
-دستگاه درون رحمی
-عوارض ناشی از بارداری
-سرطان رحم و سرطان دهانه رحم
-اختلالات مربوط به خونریزی که وراثتی می باشد.
-استفاده از برخی داروها مانند داروهای هورمونی یا داروهای ضد انعقاد
-برخی بیماری ها مانند بیماری کبدی یا کلیوی
خونریزی های طولانی و شدید قاعدگی می تواند مشکلات دیگری را به همراه داشته باشد. عوارض منوراژی عبارت است از:
- آنمی: منوراژی سبب از دست رفتن خون و بیماری به نام آنمی می گردد. آنمی به کاهش تعداد گلبول های قرمز خونی اشاره دارد. گلبول های قرمز خونی حامل پروتئین مهمی به نام هموگلوبین می باشد که وظیفه اکسیژن رسانی به سلول ها و بافت های بدن را به عهده دارد. در این شرایط بدن برای جبران سلول های قرمز خونی از دست رفته و تولید هموگلوبین بیشتر از ذخایر آهن خود بدن استفاده می کند که نتیجه آن فقر آهن می باشد. بنابراین در صورت بروز منوراژی ذخایر آهن بدن به اندازه ای کاهش می یابد که احتمال بروز آنمی ایجاد می شود. علائم آنمی عبارت است از رنگ پریدگی پوست، ضعف و خستگی. اگر چه رژیم غذایی حاوی مقدار مناسب آهن در رفع کمبود آهن نقش موثری دارد اما این شرایط با وجود منوراژی پیچیده می گردد.
- درد شدید: همراه با خونریزی سنگین قاعدگی ممکن است کرامپ های شدیدی (دیسمنوره) نیز ایجاد شود. برخی اوقات کرامپ های ناشی از منوراژی به اندازه ای شدید می باشد که نیاز به ارزیابی و معاینات پزشکی وجود دارد.

درمان منوراژی در قاعدگی
در موارد منوراژی پزشک قبل از شروع درمان اقدامات تشخیصی را انجام می دهد، شامل:
-معاینه لگنی
-آزمایش خون جهت تشخیص آنمی ، مشکلات تیروئید یا مشکلات خونریزی دهنده
-سونوگرافی لگنی معمولا تراش واژینال
-در مواردی بیوپسی از داخل رحم
-هیستروسکوپی (تلسکوپ کوچک جهت مشاهده داخل رحم)
درمان منوراژی بر اساس فاکتورهای متعددی تعیین می شود:
-وضعیت سلامتی و سابقه پزشکی
-علت و شدت منوراژی
-تحمل بیمار نسبت به انجام برخی درمان ها یا استفاده از برخی داروها
-قصد فرد برای باردار شدن در آینده
-تاثیر شدت علائم منوراژی بر کیفیت زندگی
-اولویت های فردی
درمان دارویی منوراژی مبتنی بر گزینه های زیر می باشد:
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن یا مفنامیک اسید به کاهش مقدار خون از دست رفته کمک می کند. استفاده از این ترکیبات در کاهش کرامپ های دردناک نیز موثر می باشد.
-کنتراسپتیوهای خوراکی: کنتراسپتیوهای خوراکی علاوه بر پیشگیری از بارداری به تنظیم چرخه های بارداری نیز کمک می کند و اپیزود خونریزی های سنگین قاعدگی را کاهش می دهد.
-پروژسترون خوراکی: هورمون پروژسترون به اصلاح عدم تعادل هورمونی و کاهش منوراژی کمک می کند. دستگاه آی یو دی هورمونی که نوعی پروژسترون به نام لوونورژسترول را آزاد کرده و سبب نازک شدن دیواره رحم و کاهش مقدار خونریزی می شود.
در صورت ابتلا به آنمی ناشی از عوارض منوراژی استفاده از مکمل آهن به طور منظم توصیه می گردد. اگر مقدار آهن در بدن اندک بوده اما هنوز آنمی ایجاد نشده باشد، در آن صورت باز هم ممکن است برای پیشگیری از بروز آنمی استفاده از مکمل آهن در نظر گرفته شود. داروهای آنتی فیبرینولیتیک مانند ترانکسامیک اسید که طی 2 ساعت خونریزی را کاهش می دهد و با ضد بارداری خوراکی بدلیل افزایش شانس لخته شدن خون نباید مصرف شود. اگر درمان دارویی منوراژی موفقیت آمیز نباشد، در آن صورت ممکن است گزینه های دیگری برای درمان منوراژی استفاده شود. سایر گزینه هایی که در درمان منوراژی مورد توجه قرار دارند، عبارت است از:
-اتساع و کورتاژ
-قطع شریان رحمی که در خونرسانی به فیبروم نقش دارند
-جراحی متمرکز بر سونوگرافی
-میومکتومی یا برداشت فیبروم رحمی با استفاده از جراحی
-تخریب لایه آندومتر با استفاده از لیزر، رادیو فرکانس یا حرارت
-برداشت لایه آندومتر رحم
-هیسترکتومی یا برداشت رحم و دهانه رحم به عنوان گزینه ای در درمان دائم منوراژی