سرطان بیضه مردان، علائم تا تشخیص و درمان

سرطان بیضه تنها یک درصد از تمام سرطان های مردان را شامل می شود.
بر خلاف بسیاری از سرطان های دیگر که در افراد مسن شایع تر است، سرطان بیضه در مردان جوان تر و به طور کلی در بین سنین ۱۵ تا ۶۰ سال (بیشتر موارد در دهه ۳۰ زندگی افراد) رخ می دهد.
در سال ۲۰۱۰، ۲۲۸۶ مرد در بریتانیا به این بیماری مبتلا شده اند که این بدین معناست که از هر ۱۴۰۰۰ نفر یک نفر به سرطان بیضه مبتلا شده است.
متاسفانه تعداد موارد ابتلا به سرطان بیضه در ۳۵ سال گذشته سه برابر شده و هنوز هم در حال افزایش است.
در حال حاضر و با توجه به پیشرفت های پزشکی، بیش از ۹۷ درصد از مردان مبتلا به سرطان بیضه بیش از ۵ سال زنده می مانند و بیش از ۹۶ درصد از آنها حداقل ۱۰ سال دیگر می توانند به زندگی ادامه بدهند که عملا می توان گفت که آنها درمان پیدا کرده اند.

علائم سرطان بیضه چه چیزهایی هستند؟
علائم سرطان بیضه عبارتند از:
- وجود توده در یکی از بیضه ها
- درد و حساسیت به لمس شدن بیضه ها
- خروج ترشحات و یا چرک از آلت تناسلی
- خون در اسپرم در هنگام انزال
- جمع شدن مایعات در داخل کیسه بیضه
- احساس سنگینی و یا کشیده شدن در کشاله ران و یا کیسه بیضه
- بزرگ شدن پستان ها با یا بدون حساسیت به لمس شدن آن ها
- بزرگ شدن بیضه (به یاد داشته باشید که در حالت طبیعی یکی از بیضه ها از دیگری بزرگ تر است. پس منظور از بزرگ شدن بیضه ها تغییر در اندازه ی طبیعی آنهاست.)

علل سرطان بیضه چه چیزهایی هستند؟
علل سرطان بیضه و دلایل افزایش ابتلا به این بیماری در سال های اخیر هنوز ناشناخته است.
سرطان بیضه قبل از سن بلوغ بسیار نادر است لذا این احتمال وجود دارد که هورمون ها در رشد تومور موثر باشند، حتی اگر نتوان آنها را به عنوان علت اولیه پذیرفت.
برخی از محققان معتقدند که قرار گرفتن در معرض هورمون های زنانه موجود در محیط (احتمالا از قرص های ضد بارداری خوراکی حل شده در آب) می تواند دلیلی برای افزایش میزان ابتلا به سرطان بیضه باشد.
بیضه نزول نکرده (که در آن یک یا هر دو بیضه پس از تولد نیز در داخل بدن باقی می مانند و وارد کیسه بیضه نمی شوند) یکی از عوامل خطر ابتلا به سرطان بیضه است. فردی که یک یا هر دو بیضه ی وی نزول نکرده باشد تا ۵ برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار دارد.
ژنتیک و وراثت نیز بر روی ابتلا به این سرطان تاثیر بسیاری دارند تا جایی که اگر پدر شما به این سرطان مبتلا شده باشد احتمال ابتلای شما تا ۴ برابر و اگر برادر شما به این سرطان مبتلا شده باشد احتمال ابتلای شما تا ۹ برابر افزایش می یابد.
فراموش نکنید که هیچ ارتباطی بین آسیب دیدگی و یا ضرب دیدگی بیضه ها و سرطان بیضه وجود ندارد.

انواع سرطان بیضه
به طور کلی دو نوع تومور بیضه وجود دارد، seminomas و NSGCT. میزان شیوع هر دو نوع تومور سرطان بیضه تقریبا به یک اندازه است. هر دو نوع این تومورها قادر به تولید هورمون هایی (یا پروتوئین هایی) هستند که وارد خون شده و قابل تشخیص می باشند. درمان هر دو نوع تومور نیز بسیار مشابه می باشد.
یکی دیگر از انواع سرطان هایی که گاهی اوقات در بیضه ها به وجود می آید، یک لنفوم است که معمولا در مردان بالای ۵۰ سال بروز می کند. درمان این نوع از سرطان با دو نوع قبلی که در بالا به آنها اشاره شد متفاوت است.

درمان سرطان بیضه چگونه است؟
همانگونه که قبلا اشاره کردیم در حال حاضر و با توجه به پیشرفت های پزشکی، بیش از ۹۷ درصد از مردان مبتلا به سرطان بیضه بیش از ۵ سال زنده می مانند و بیش از ۹۶ درصد از آنها حداقل ۱۰ سال دیگر می توانند به زندگی ادامه بدهند که عملا می توان گفت که آنها درمان پیدا کرده اند.
اگر سرطان در مراحل اولیه تشخیص داده شود، درمان به احتمال بسیار زیادی موفقیت آمیز خواهد بود. اما اگر سرطان گسترش یافته باشد، بسته به میزان گسترش تومور و نوع آن نتیجه ممکن است متفاوت باشد اما با این وجود در این حالت نیز معمولا نتیجه رضایت بخش خواهد بود.
افرادی که سرطان بیضه آنها از نوع seminoma بوده و سرطان در غدد لنفاوی و یا ریه گسترش پیدا کرده باشد تا ۸۶ درصد و اگر حتی به مغز و کبد نیز رسیده باشد تا ۷۲ درصد احتمال این وجود دارد که تا ۵ سال بعد از ابتلا به سرطان زنده بمانند.
به طور مشابه برای نوع NSGCT نیز اگر تومور تنها به صورتی محلی گسترش پیدا کرده باشد احتمال زنده ماندن فرد برای بیش از ۵ سال بعد از ابتلا تقریبا ۹۲ درصد است.
تشخیص دیر هنگام سرطان از میزان تاثیر و موفقیت آمیز بودن درمان کم می کند.
درمان سرطان بیضه شامل عمل جراحی، شیمی درمانی و پرتودرمانی می باشد که ممکن است به صورت جداگانه و یا ترکیبی مورد استفاده قرار بگیرند.
در اکثر موارد بیضه سرطانی طی یک عمل جراحی اولیه از بدن بیمار خارج می شود و معمولا به جای آن یک بیضه ی مصنوعی (پروتز) قرار داده می شود (که البته هدف از این کار تنها پنهان کردن این نقص عضو می باشد.)
شیمی درمانی ممکن است احتمال عود مجدد سرطان را کم کند.
اگر تومور سرطانی از بیضه ها فراتر رفته و در سایر بافت های بدن گسترش پیدا کرده باشد، ممکن است روش های درمانی دیگری از جمله پرتو درمانی مورد استفاده قرار گیرد.
اگر هر گونه علائمی مبنی بر عود مجدد سرطان وجود داشته باشد ممکن است بیمار تحت شیمی درمانی قرار بگیرد.
درمان به کمک پرتو درمانی و شیمی درمانی ممکن است بر روی توانایی پدر شدن فرد بیمار تاثیر بگذارد اما در بسیاری از موارد این اتفاق نمی افتد و باروری فرد بیمار تغییری نمی کند.
با استفاده از تکنولوژی های امروزی می توان قبل از شروع مراحل درمانی، اسپرم را ذخیره سازی کرد.