سرطان بیضه در مردان، انواع و علل ابتلا

سرطان بیضه سرطانی است که در یک یا هر دو بیضه به وجود می آید. بیضه ها غدد تناسلی مردانه ای هستند که در داخل کیسه بیضه قرار دارند، کیسه بیضه کیسه ای پوستی در زیر آلت تناسلی است. بیضه ها مسئول تولید اسپرم و هورمون تستوسترون هستند.
سرطان بیضه اغلب با بروز تغییراتی در سلول تخم آغاز می شود. این سلول ها، سلول هایی در بیضه هستند که اسپرم تولید می کنند. تومورهای این سلول های تخم بیش از ۹۰ درصد سرطان های بیضه را تشکیل می دهند.

دو نوع اصلی تومور سلول تخم وجود دارد
سمینوماها (seminoma): سرطان های بیضه هستند که به آرامی رشد می کنند. آن ها معمولا به بیضه ها محدود می شوند، اما ممکن است غدد لنفاوی نیز درگیر شوند.
غیرسمینوماها (nonseminoma): شایع ترین نوع سرطان بیضه هستند. این نوع سرطان به سرعت رشد می کند و ممکن است به سایر بخش های بدن گسترش یابد.
سرطان بیضه در بافت هایی که هورمون تولید می کند نیز می تواند اتفاق بیفتد. این تومورها، تومورهای gonadal stromal نامیده می شوند.
سرطان بیضه شایع ترین سرطان شناخته شده در مردان ۱۵ تا ۳۵ ساله است، اما در هر سنی ممکن است رخ دهد. این سرطان یکی از قابل درمان ترین سرطان هاست، حتی اگر در بخش های دیگر بدن گسترش یابد.
به گفته انجمن سرطان آمریکا، در افرادی که مبتلا به سرطان بیضه در مراحل اولیه هستند، نرخ بقای پنج ساله، بیش از ۹۵ درصد است.

عوامل خطر سرطان بیضه
عوامل خطرسازی که می توانند خطر پیشرفت سرطان بیضه را افزایش دهند عبارتند از:
داشتن سابقه خانوادگی این بیماری
بزرگ شدن غیرطبیعی بیضه
سفید پوست بودن
داشتن بیضه نزول کرده (یا نهان بیضگی) که cryptorchidism نامیده می شود.

علائم سرطان بیضه
برخی مردان هنگام تشخیص سرطان بیضه هیچ نشانه ای ندارند. زمانی که نشانه ها ظاهر می شوند می توانند شامل موارد زیر باشند:
درد یا ناراحتی بیضه
تورم بیضه
درد پایین شکم یا کمر
بزرگ شدن بافت پستان
در صورت وجود هر یک از این علائم، به پزشک مراجعه کنید.

سرطان بیضه چگونه تشخیص داده می‌شود؟
آزمایشاتی که پزشک می تواند برای تشخیص سرطان بیضه استفاده کند شامل موارد زیر است:
بررسی فیزیکی، که می تواند هر اختلال بافتی مثل توده یا تورم را نشان دهد
سونوگرافی برای بررسی ساختار داخلی بیضه ها
آزمایشات خونی که آزمایش نشانگر تومور (tumor maker) نامیده می شوند، و میتوانند سطح بالایی از مواد مرتبط با سرطان بیضه، همچون آلفافیتوپروتئین یا هورمون بتا اچ سی جی را نشان دهند.
اگر پزشک مشکوک به سرطان باشد، ممکن است لازم باشد تا برای به دست آوردن یک نمونه بافت، کل بیضه برداشته شود. زمانی که بیضه هنوز در کیسه بیضه است نمی توان این کار را انجام داد، زیرا انجام آن می تواند موجب گسترش سرطان در کیسه بیضه شود.
بلافاصله پس از تشخیص، آزمایش هایی نظیر سی تی اسکن شکم و لگن انجام می شود تا مشخص شود که سرطان در چه جاهای دیگری پیشرفت کرده است. اینکار مرحله درجه بندی (staging) نامیده می شود.

مراحل سرطان بیضه به شرح زیر است
مرحله ۱ به بیضه محدود می شود
مرحله ۲ به غدد لنفاوی در شکم گسترش یافته است
مرحله ۳ به سایر بخش های بدن منتشر شده است. این نوع سرطان معمولا به ریه ها، کبد، مغز، و استخوان گسترش می یابد.
این سرطان بر اساس پاسخ مورد انتظار برای درمان نیز طبقه بندی می شود، و دورنمای آن می تواند خوب، متوسط یا ضعیف باشد.

درمان سرطان بیضه
سه دسته کلی درمان برای سرطان بیضه وجود دارد. بسته به مرحله سرطان، ممکن است از یک یا چند گزینه برای درمان استفاده شود.
جراحی
جراحی برای حذف یک یا هر دو بیضه و برخی از غدد لنفاوی مجاور از دو مرحله سرطان درمانی استفاده می کند.
پرتو درمانی
پرتودرمانی با استفاده از پرتوهای پرانرژی برای کشتن سلول های سرطانی انجام می شود. این عمل ممکن است به صورت خارجی یا داخلی انجام شود.
پرتودرمانی خارجی از دستگاهی استفاده می کند که هدف آن تابش در ناحیه سرطانی است. پرتو درمانی داخلی شامل استفاده از دانه ها (seed) یا سیم های (wire) رادیواکتیو در منطقه آسیب دیده است. این نوع معمولا در درمان سمینوماها موفق است.
شیمی درمانی
شیمی درمانی از دارو برای کشتن سلول های سرطانی استفاده می کند. این یک درمان سیستمیک است، به این معنی که می تواند سلول های سرطانی که به دیگر بخش های بدن رفته اند را از بین ببرد. زمانی که شیمی درمانی به صورت خوراکی یا از طریق رگ ها به کار گرفته شود، می تواند از طریق جریان خون، سلول های سرطانی را نابود کند.
در موارد بسیار پیشرفته سرطان بیضه، شیمی درمانی با دوز بالا می تواند پیوند سلول های بنیادی را به دنبال داشته باشد. پس از این که شیمی درمانی سلول های سرطانی را از بین برد، سلول های بنیادی به سلول های خونی سالم تقسیم می شوند و گسترش می یابند.
عوارض سرطان بیضه
اگرچه سرطان بیضه بسیار قابل درمان است، اما هنوز هم می تواند به سایر بخش های بدن گسترش یابد. درصورتی که یک یا هر دو بیضه برداشته شوند، باروری نیز می تواند تحت تاثیر قرار بگیرد. پیش از شروع درمان، در خصوص گزینه های درمان خود برای حفظ باروری با پزشک مشورت کنید.