چگونگی کمبود تعداد اسپرم

یکی از مشکلات عمده در زوجین نابارور، الیگواسپرمی (کمبود تعداد اسپرم ) آزواسپرمی (عدم وجود اسپرم) است، سوال مهم این است که تعداد نرمال اسپرم به چه میزان است.

کمبود تعداد اسپرم‌
کمبود تعداد اسپرم به این معنی‌ است که تعداد نرمال اسپرم موجود در مایعی که طی ارگاسم دفع می ‌کنید (منی)، کمتر از حالت عادی باشد.
به کمبود تعداد اسپرم، الیگواسپرمی (oligospermia) هم می‌گویند. به عدم وجود اسپرم در مایع انزالی نیز آزواسپرمی (azoospermia) گفته ‌می‌شود. در صورتی که تعداد اسپرم‌های موجود در مایع انزالی شما کمتر از ۱۵ میلیون در هر میلی‌لیتر باشد، شما دچار الیگواسپرمی هستید.
کمبود تعداد اسپرم احتمال بارور شدن تخمک شریک جنسی توسط اسپرم‌های شما و در نتیجه، بارداری را کاهش می‌دهد. با این حال، هنوز هم تعداد زیادی از مردانِ دچار کمبود اسپرم، قادرند پدر شوند.

ریسک ‌فاکتورها
کمبود تعداد اسپرم و سایر مشکلاتی که باعث این کمبود می ‌شوند، تعدادی ریسک ‌فاکتور دارند؛ این ریسک ‌فاکتورها شامل موارد زیر می ‌شوند:
استعمال دخانیات
مصرف الکل
مصرف بعضی از مواد مخدر
داشتن اضافه‌وزن
داشتن افسردگی یا استرس شدید
ابتلا به بعضی از عفونت‌ها در گذشته یا در زمان کنونی
قرارگیری در معرض سموم
قرارگیری بیضه‌ها در معرض دمای بالا
داشتن سابقه‌ٔ آسیب‌‌دیدگی بیضه
داشتن مشکلات باروری به طور مادرزادی، یا داشتن یک خویشاوند خونی (مثل: پدر یا برادر) که دچار مشکلات باروری باشد.
داشتن مشکلاتی همچون: تومورها یا بیماری‌های مزمن
تحت درمان قرار گرفتن برای سرطان (مثلاً با شیمی‌درمانی)
مصرف بعضی از داروها
داشتن سابقه‌ٔ وازکتومی یا جراحی ماژور شکم یا لگن
عدم نزول بیضه ‌ها در دوران جنینی

آنالیز منی
کمبود تعداد اسپرم در بخشی از فرآیند آنالیز اسپرم تشخیص داده ‌می‌شود. به طور کلی، برای تعیین تعداد اسپرم، منی را در زیر میکروسکوپ بررسی می‌کنند تا ببینند در هر کدام از مربع‌های ساختار شطرنجی چند اسپرم وجود دارند.
نمونه‌ٔ اسپرم را می‌توان به چند روش مختلف به دست آورد؛ مثلاً می‌توان خودارضایی کرد یا در صورت داشتن باورهای مذهبی و فرهنگی‌ای که خودارضایی را مجاز نمی‌دانند، می‌توان به روش دیگری انزال را در محفظه‌‌ای مخصوص انجام داد.
اسپرم ‌های جدید به طور دائم در بیضه‌ ها تولید می ‌شوند و بلوغ آن ‌ها ۴۲ تا ۷۶ روز زمان نیاز دارد. بنابراین آنالیز اسپرم کنونی، شرایط محیطی شما را در طی ۳ ماه اخیر نشان می ‌دهد. هر تغییر مثبتی هم که در شما رخ داده‌ باشد، تا چند ماه خودش را نشان نمی ‌دهد.
یکی از شایع‌ ترین علل کمبود تعداد اسپرم، جمع‌ آوری ناکامل یا نامناسب نمونه‌ٔ اسپرم است. همچنین تعداد اسپرم‌ها غالباً بالا و پایین می‌رود. به همین دلیل، بیشتر پزشکان دادن دو یا چند نمونه‌ٔ اسپرم را در طول زمان تجویز می‌کنند تا از سازگاری نتایج آن‌ها با یکدیگر مطمئن شوند.
برای افزایش دقت نمونه ‌گیری، پزشک نکات زیر را توصیه خواهد کرد:
مطمئن شوید که در هنگام انزال، تمام منی را در ظرف یا کاندوم مخصوص جمع ‌آوری بریزید.
نمونه‌گیری را به فاصله‌ٔ ۲ تا ۱۱ روز از آخرین انزال خود انجام دهید.
نمونه‌گیری دوم را به فاصله‌ٔ حداقل ۲ هفته پس از نمونه ‌گیری اول انجام دهید.
از لوبریکانت‌ها (روان‌کننده) استفاده نکنید چون این مواد می‌توانند تحرک اسپرم را تحت تأثیر قرار دهند.