فروش تخمک اهدایی، حتی قاچاقی

این روزها کمبود تخمک سبب شده دولت بریتانیا تصمیم بگیرد به درمانگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها اجازه دهد به زنان اهدا کننده تخمک، ۲۵۰ پوند معادل ۵۰۰ دلار به علاوه هزینه ایاب و ذهاب و خدمات پزشکی بپردازند. زنان تا چهار هفته پیش از برداشت تخمک باید هورمون دریافت کنند، به همین دلیل هزینه های آنان افزایش می یابد.

در حال حاضر درمانگاه‌ها در بریتانیا اجازه ندارند تخمک های اهدایی را برای تحقیقات علمی مصرف کنند، مگر آن که تخمک محصول جانبی باروری خارج از رحم یا نازایی باشد.

قاچاق تخمک

پژوهشگران سلول های پایه می‌ گویند برای پیشبرد تحقیقات خود به تخمک های زیادی نیاز دارند ولی شبکه کنونی عرضه، تامین کننده این نیاز نیست. سلول‌ های پایه، سلول هایی هستند که می‌ توان به کمک آنها بافت و اندام بدن را تولید و ترمیم کرد.

این کمبود سبب شده بود که اخیرا دانشمندان بریتانیایی به سراغ تخمک حیوانات بروند و به کمک آن، سلولهای جنینی پایه تولید کنند، تحولی که بی‌جنجال نبود.

برای تولید سلولهای پایه، دانشمندان تخمک زنی را گرفته و هسته آن را خالی می‌کنند. سپس آنها سلول بیماری را برمی‌دارند و محتوای دی.ان.ای آن را بیرون می‌کشند و این سلول را درون تخمک بدون هسته می‌گذارند. آنها اجازه می‌دهند جنین حاصل تا ۱۴ روز رشد کند و بعد سلول های پایه آن را جدا می‌کنند.

طرفداران ترغیب زنان به فروش تخمک استدلال می‌کنند با بهره‌ برداری از مازاد تخمک ها، می‌توان برای عارضه‌ های قلبی، نا باروری، دیابت، آلزایمر و پارکینسون درمان یافت.

اما مخالفان می ‌ترسند موج تازه‌ ای از قاچاق زنان به راه افتد که بر خلاف فحشاء، به عملی شرافتمندانه تبدیل شود. به گفته آنها، ۲۵۰ پوند انگیزه‌ ای قوی و کافی در زنان و دختران اروپای شرقی ایجاد می کند تا به بریتانیا سفر کنند.

همچنین گروهی از دانشمندان ایتالیایی می‌گویند اهدای تخمک به آسانی اهدای اسپرم نیست و زنانی که تخمک اهدا می‌کنند، به خاطر داروهای نیرومندی که دریافت می‌کنند، با خطرات بزرگی مواجه می‌شوند. آنها به عنوان نمونه به سندرم تحریک مفرط تخمدان اشاره می‌ کنند که هنگام بیرون کشاندن تخمک پدید می‌ آید و می ‌تواند به نازایی یا مرگ منجر شود.

در مقابل، پژوهشگران نیازمند تخمک معتقدند این مخاطرات نباید زنان را از کمک به یافتن درمان بیماری های خطرناک دلسرد کند. در ضمن، آنها می ‌گویند این زنان هستند که باید برای تخمک شان تصمیم بگیرند.

پول در برابر تخمک

عمده تقاضا برای تخمک از سوی زنانی است که نمی‌توانند بچه‌دار شوند. تقاضای فزاینده پژوهشگران و زنان نیازمند سبب شده در بسیاری از کشورها از جمله اسپانیا، بلژیک و یونان در اروپا و نیز آمریکا بازار سیاه تخمک رونق بگیرد.

مثلا در آمریکا که مادران میان سال بیشتری تصمیم می‌گیرند بچه‌دار شوند ولی خود توانایی تولید تخمک را از دست داده‌اند، به زنان فروشنده تخمک بین پنج تا ۱۰هزار دلار پیشنهاد می‌دهند.

وزارت بهداشت ایالات متحده آمریکا اعلام کرده در سال ۱۹۹۶ تنها سه هزار تخمک در راستای برنامه‌های تحت نظارت دولت فدرال اهدا شد. این رقم در سال 2015 (آخرین سال آمار موجود) به بیش از ۱۰ هزار تخمک رسید.

شمار زیادی از زنان آمریکایی نیازمند تخمک به اروپا می‌آیند و حتی با وجود هزینه پرواز، اقامت و درمان، باز یک دهم هزینه خرید تخمک در وطن خود را می‌پردازند.

در حال حاضر اینترنت مملو از آگهی‌های " تخمک اهدایی نیازمندیم " است. این آگهی‌ها شروط متعددی را تعیین می‌کنند: سن بین ۲۱ تا ۳۱، بهره هوشی بالا، قد بلند و ....

همچنین درمانگاه‌های سوداگر تخمک از فروشندگان می‌خواهند پرسشنامه مفصلی را پر کنند. این گونه افراد باید قد و وزن دلخواه داشته باشند، سیگاری و الکلی نباشند و با مشکلات روحی روانی دست و پنجه نرم نکنند.

از همین رو، اهدا کنندگانی که کارنامه درخشانی از اهدای تخمک های منجر به باروری داشته باشند، می ‌توانند مبلغ بیشتری مطالبه کنند.

تحقیق انجمن طب تناسلی آمریکا نشان می‌دهد نیمی از زنان عرضه کننده تخمک، با پول حاصل، بدهی کارتهای اعتباری و وام های خود را می‌پردازند و بقیه آن را صرف هزینه‌های تحصیل فرزندان، پیش پرداخت خرید مسکن یا اتومبیل می‌کنند.

در برخی کشورها برای مبارزه با این بازار سیاه، فروش تخمک ممنوع شده است. مثلا دولت فرانسه شدیدا مخالف فروش تخمک است و فقط اهدای آن را ترویج می‌کند. البته زنان فرانسوی نیازمند ناگزیر هستند سالیان سال انتظار بکشند و تازه هیچ تضمینی وجود ندارد که با تخمک اهدایی بتوانند بچه‌دار شوند.

در نتیجه، بر اساس آمارهایی که دولت فرانسه در سال 2015 منتشر کرده بیش از دو هزار زن جویای تخمک به اسپانیا و یونان رفتند و به طور میانگین بین سه هزار و 300 تا هشت هزار دلار پرداخته اند.

منبع: نی نی پلاس